Psaltaren 149

1 Halleluja. Sjunger Herranom en ny viso; de heligas församling skall lofva honom.

Halleluja! Zingt een nieuw lied ter ere van Jahweh, Zijn lof in de gemeenschap der vromen.

2 Israel glädje sig af den honom gjort hafver; Zions barn vare glade öfver sin Konung.

Laat Israël zich in zijn Schepper verheugen, Sions kinderen zich in hun Koning verblijden;

3 De skola lofva hans Namn i dans; med trummor och harpor skola de spela honom.

Zijn Naam met reidansen vieren, Hem verheerlijken met pauken en citer!

4 Ty Herren hafver ett behag till sitt folk; han hjelper den elända härliga.

Want Jahweh heeft zijn volk begenadigd, De verdrukten met zege gekroond;

5 De helige skola glade vara, och prisa, och lofva i deras säng;

Laat de vromen nu hun krijgsroem bezingen, En jubelen over hun wapens:

6 Deras mun skall upphöja Gud; och skola hafva skarp svärd i sina händer;

Met Gods lof in hun keel, En een tweesnijdend zwaard in hun hand!

7 Att de skola hämnas ibland Hedningarna, och straffa ibland folken;

Zich op de heidenen wreken, De volken richten,

8 Till att binda deras Konungar med kedjor, och deras ädlingar med jernfjettrar;

Hun koningen in ketenen slaan, Hun vorsten in ijzeren boeien,

9 Att de skola göra dem den rätt, derom skrifvet står: Denna ärona skola alle hans heliga hafva. Halleluja.

Aan hen het vonnis voltrekken, zoals het geveld is: Dìt is de glorie van al zijn vromen! Halleluja!