Psaltaren 147
1 Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
