Psaltaren 147

1 Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!