Psaltaren 147
1 Lofver Herran; ty att lofva vår Gud är en kostelig ting; det lofvet är ljufligit och dägeligit.
E HALELU aku oukou ia Iehova: No ka mea, he mea maikai ke hoolea aku i ko kakou Akua; No ka mea, he lealea ia, a he mea ku pono ka halelu.
2 Herren bygger Jerusalem, och sammanhemtar de fördrefna i Israel.
Kukulu no o Iehova ia Ierusalema; Hoiliili mai no oia i ka poe aea o ka Iseraela.
3 Han helar dem som ett förkrossadt hjerta hafva, och förbinder deras sveda.
Hoomaha mai no oia i ka poe naau haehae, A wahi no hoi oia i ko lakou mau eha.
4 Han räknar stjernorna, och nämner dem alla vid namn.
Hoike mai no oia i ka heluna o na hoku; Hea ae no hoi oia ia lakou a pau ma ka inoa.
5 Vår Herre är stor, och stor är hans magt; och det är obegripeligit, huru han regerar.
He nui no ko kakou Haku, a na nui hoi kona ikaika; A he mea hiki ole ke hai aku i kona ike.
6 Herren upprättar de elända, och slår de ogudaktiga till jordena.
Hookiekie no o Iehova i ka poe hoohaahaa; A hoohaahaa no oia i ka poe hewa ilalo i ka lepo.
7 Sjunger till skiftes Herranom med tacksägelse, och lofver vår Gud med harpo;
E olioli aku ia Iehova, me ka mililani aku, E hoolea aku i ko kakou Akua ma ka mea kani.
8 Den himmelen med skyar betäcker, och gifver regn på jordena; den gräs på bergen växa låter;
Ka Mea i uhi i ka lani i na ao, Ka Mea i hoomakaukau i ka ua no ka honua, Ka Mea i hooulu mai i ka mauu, maluna o na mauna.
9 Den boskapenom sitt foder gifver; dem unga korpomen, som ropa till honom.
Haawi mai no oia i ka ai na ka holoholona, Na ka poe koraka hoi, na ka mea kahea aku ia ia.
10 Han hafver inga lust till hästars starkhet; icke heller behag till någors mans ben.
Aole ia e lealea i ka ikaika o ka lio, Aole ia e hauoli hoi i na wawae o ke kanaka.
11 Herren hafver behag till dem som frukta honom; dem som uppå hans godhet hoppas.
E lealea no o Iehova i ka poe makau aku ia ia, I ka poe hoi e hoolana ma kona lokomaikai.
12 Prisa, Jerusalem, Herran; lofva, Zion, din Gud.
E hiilani ia Iehova, e Ierusalema, E halelu aku i kou Akua, e Ziona.
13 Ty han gör bommarna fasta för dina portar, och välsignar din barn i dig.
No ka mea, hoopaa no oia i na kaola o kou mau pukapa; Hoomaikai no hoi oia i kau mau keiki iloko ou.
14 Han skaffar dinom gränsom frid, och mättar dig med bästa hvete.
Haawi mai no oia i ka malu ma kou mau mokuna, A hoomaona mai ia oe i ka palaoa maikai.
15 Han sänder sitt tal uppå jordena; hans ord löper snarliga.
Hoouna mai oia i kana mau olelo i ka honua, Holo kiki no kana mau olelo.
16 Han gifver snö såsom ull; han strör rimfrost såsom asko.
Haawi mai no oia i ka hau, me he hulu hipa la, Hoohelelei mai oia i ka hau paa, e like me ka lehu ahi.
17 Han kastar sitt hagel såsom betar. Ho kan blifva för hans frost?
Hoohelelei mai oia i kona mau huahekili e like me na huna ai: Owai hoi ka mea hiki ke ku imua o kona anuanu?
18 Han säger, så försmälter det; han låter sitt väder blåsa, så töar det upp.
Hoouna mai oia i kana olelo, a hoohehee ia lakou; Hoohuai mai oia i kona makani, a kahe iho la na wai.
19 Han kungör Jacob sitt ord, Israel sina seder och rätter.
Hoike mai no oia i kana olelo i ka Iakoba, I kana mau olelopaa hoi, a me kana hooponopono ana i ka Iseraela.
20 Så gör han ingom Hedningom; ej heller låter dem veta sina rätter. Halleluja.
Aole ia i hana pela i ko na aina e a pau; O kana hooponopono ana, aole lakou i ike mai ia. E halelu aku oukou ia Iehova.
