< Psaltaren 142 >
1 En undervisning Davids, till att bedja, då han uti kulone var. Jag ropar till Herran med mine röst, och beder Herran med mine röst.
Nkunga Davidi kayimbidila banga lusambulu mu thangu kaba mu nsuku. Ndinyamikina ngolo kuidi Yave Ndimvumbula mbembo ama kuidi Yave mu diambu di kiadi.
2 Jag utgjuter mitt tal för honom, och gifver honom mina nöd före.
Ndilembo dukula luniongo luama va ntualꞌandi; va ntualꞌandi, ndinyolukila ziphasi ziama.
3 När min ande i ångest är, så låter du dig vårda om mig. De sätta för mig snaror på vägen, der jag går.
Mu thangu phevi ama yilembo suki-suki mu khati ama, keti ngeyo wuzaba nzilꞌama. Mu nsolo wowo ndidiatila, muawu batu bathambila ntambu.
4 Skåda på högra handena; och se, der vill ingen känna mig. Jag kan icke undfly; ingen låter sig vårda om mine själ.
Tala ku lubakala luama ayi tala, kadi mutu widi mayindu mu minu. Ndisi kadi suamunu ko kuisi ko mutu wumbanzila luzingu luama.
5 Herre, till dig ropar jag, och säger: Du äst mitt hopp, min del uti de lefvandes land.
Kuidi ngeyo ndinyamikina, a Yave. Ndilembo tubi: “ngeyo suamunu kiama; Ngeyo kuku kiama va ntoto wu batu badi moyo.”
6 Akta uppå min klagan; ty jag varder svårliga plågad. Hjelp mig ifrå mina förföljare; ty de äro mig för mägtige.
Dimba yamikina kuama bila ndidi nsukami wu ngolo, wukambulu diana; wukhula mu bobo balembo ndandakana bila bawu bandutidi ngolo.
7 För mina själ utu fångahuset, att jag må tacka ditt Namn. De rättfärdige skola församla sig till mig, när du väl emot mig gör.
Bika wuthotula nloko ama muingi ndizitisa dizina diaku; buna basonga bela kuiza kutakana va ndidi mu diambu di mamboti maku kuidi minu.