< Psaltaren 140 >

1 En Psalm Davids, till att föresjunga. Fräls mig, Herre, ifrån onda menniskor; bevara mig för vrångvisa män;
Luwasa ako, Oh Jehova, gikan sa tawo nga dautan; Bantayi ako gikan sa tawo nga malupigon:
2 De der ondt tänka i sin hjerta, och dagliga komma örlig åstad.
Nga nagalalang ug mga buhat sa kadautan diha sa ilang kasingkasing; Sa kanunay nanagtigum sa ilang kaugalingon sa pakiggubat.
3 De hvässa sina tungo såsom en orm; huggormaförgift är under deras läppar. (Sela)
Ginabaid nila ang ilang mga dila sama sa usa ka bitin; Ang kalala sa udto-udto anaa sa ilalum sa ilang mga ngabil. (Selah)
4 Bevara mig, Herre, för de ogudaktigas hand. Bevara mig för vrångvisa menniskor, de der tänka till att omstöta min gång.
Tagoa ako, Oh Jehova, gikan sa mga kamot sa dautan; Bantayi ako gikan sa tawo nga malupigon: Nga adunay tuyo sa pagpasimang sa akong mga lakang.
5 De högfärdige sätta mig snaror, och utsträcka mig rep till nät, och gildra för mig vid vägen. (Sela)
Ang mga palabilabihon nanagtago ug lit-ag alang kanako, ug mga gapus; Nanagladlad (sila) ug usa ka pukot daplin sa alagianan; Nanagbutang (sila) ug mga bitik alang kanako. (Selah)
6 Men jag säger till Herran: Du äst min Gud; Herre, förnim mine böns röst.
Miingon ako kang Jehova: Ikaw mao ang akong Dios: Patalinghugi ang tingog sa akong mga pangaliyupo, Oh Jehova.
7 Herre, Herre, min starka hjelp; du beskärmar mitt hufvud i stridstidenom.
Oh Jehova nga Ginoo, ang kaligon sa akong kaluwasan, Ikaw ang nagtabon sa akong ulo sa adlaw sa gubat.
8 Herre, låt icke dem ogudaktiga sitt begär; styrk icke hans onda vilja; de måtte högmodas deraf. (Sela)
Ayaw pag-itugot, Oh Jehova, ang mga tinguha sa tawong dautan; Ayaw pag-ipapadayon ang iyang dautan nga paglalang, tingali unya (sila) managpahitaas sa ilang kaugalingon. (Selah)
9 Det onda, der mine fiender om rådslå, falle uppå deras hufvud.
Mahitungod sa ulo niadtong mga nanaglibut kanako, Pataboni (sila) sa buhat nga dautan sa ilang kaugalingong mga ngabil,
10 Han skall utskudda öfver dem ljungeld. Han skall med eld slå dem djupt neder i jordena, så att de aldrig mer uppstå skola.
Ipahulog sa ibabaw nila ang mga nanagsiga nga baga: Ipasugba (sila) ngadto sa kalayo, Ngadto sa mga halalum nga mga gahong, diin (sila) dili na makagula.
11 En ond mun skall ingen lycko hafva på jordene. En vrångvis ond menniska skall förjagad och omstört varda.
Ang tawo nga magsusulti sa dautan dili magadayon sa yuta: Ang kadautan magapangayam sa tawo nga malupigon aron sa pagpukan kaniya.
12 Ty jag vet, att Herren skall uträtta dens eländas sak, och dens fattigas rätt.
Nasayud ako nga si Jehova magalaban sa katungod sa mga sinakit, Ug buhaton ang justicia alang sa mga tawong hangul.
13 Och skola de rättfärdige tacka dino Namne, och de fromme skola för ditt ansigte blifva.
Sa pagkamatuod gayud ang mga matarung mohatag sa mga pasalamat sa imong ngalan: Ang mga matul-id sa kasingkasing managpuyo diha sa imong presencia.

< Psaltaren 140 >