< Psaltaren 139 >

1 En Psalm Davids, till att föresjunga. Herre, du utransakar mig, och känner mig.
E IEHOVA, ua haka pono mai oe ia'u, a ua ike hoi.
2 Ehvad jag sitter eller uppstår, vetst du det; du förstår mina tankar fjerran.
Ua ike no oe i ko'u noho ana ilalo, a me ko'u ala ana iluna, Ua maopopo hoi ko'u manao ia oe ma kahi loihi e aku.
3 Ehvad jag går, eller ligger, så äst du omkring mig, och ser alla mina vägar.
Ua hoao mai oe i ko'u ala ana, a me ko'u moe ana, A ua ikea no ko'u mau aoao a pau ia oe.
4 Ty si, det är intet ord på mine tungo, det du, Herre, icke allt vetst.
No ka mea, aohe olelo ma ko'u alelo, Aia hoi, e Iehova, ua ike no oe ia mau mea a pau.
5 Du skaffar hvad jag både förr och efter gör, och håller dina hand öfver mig.
Ua hooke mai oe ia'u, ma hope, a mamua, A ua kau mai i kou lima maluna o'u.
6 Sådana kunskap är mig för underlig, och för hög; jag kan icke begripat.
Ua oi aku ke kupanaha o ia ike ana mamua o ko'u, Ua kiekie loa, aole au e hiki aku ilaila.
7 Hvart skall jag gå för dinom anda? Och hvart skall jag fly för ditt ansigte?
Mahea la wau e hele ai, mai ko'u uhane aku? Mahea la wau e pee aku ai, mai kou alo aku?
8 Fore jag upp i himmelen, så äst du der. Bäddade jag åt mig i helvete, si, så äst du ock der. (Sheol h7585)
Ina pii aku au i ka lani malaila no oe, Inaehalii au i kahi moe ma ka malu o ka make, aia no oe; (Sheol h7585)
9 Toge jag morgonrodnans vingar, och blefve ytterst i hafvet,
Ina lawe au i na eheu o ke kakahiaka, A noho hoi ma na kihi o ka moana;
10 Så skulle dock din hand der föra mig, och din högra hand hålla mig.
Malaila no kou lima e alakai ai ia'u, A na kou lima akua hoi e hoopaa ia'u.
11 Om jag sade: Mörker må betäcka mig, så måste natten ock vara ljus omkring mig.
A ina olelo au, Oiaio, e haule mai ka pouli maluna o'u, Alaila, e lilo no ka po i malamalama a puni au.
12 Ty ock mörkret är icke mörkt när dig, och natten lyser såsom dagen; mörkret är såsom ljuset.
Aole hoi e hoonalo ka pouli i kekahi mea ia oe, Hoomalamalama mai ka po me he ao la: Ua like no ka pouli, ua like hoi ka malamalama.
13 Du hafver mina njurar i dine magt; du vast öfver mig i moderlifvet.
No ka mea, nau no i hooponopono i ko'u naau; A nau hoi i malama mai ia'u, ma ka opu o ko'u makuwahine.
14 Jag tackar dig derföre, att jag underliga gjord är. Underlig äro din verk, och det besinnar min själ väl.
E mililani aku au ia oe, No ka mea, o kau hana kupanaha no wau a me ka makau; He kupanaha hoi kau mau hana, Ua ike pono no ko'u uhane.
15 Mine ben voro dig intet fördolde, då jag uti det hemliga gjord var; då jag skapad vardt nedre i jordene.
Aole i nalo ko'u kino ia oe, Ia'u i hanaia'i ma kahi malu, A kapili akamai ia malalo i ka honua.
16 Din ögon sågo mig, då jag ännu oberedd var; och alla dagar voro uti dine bok skrefne, de ännu varda skulle, och ingen af dem kommen var.
Ike mai no kou mau maka i ko'u opuu ana; A pau no hoi i ke kakauia iloko o kau buke, Na mea o'u i hooponoponoia'i mahope, Ia manawa, aole kekahi o ia mau mea.
17 Men huru kostelige äro för mig, Gud, dina tankar! O! huru stort är deras tal!
A ia'u hoi, nani ka waiwai o kou mau manao, e ke Akua! Nani hoi ka lehulehu o ko lakou mau haina!
18 Skulle jag räkna dem, så vorde de flere än sanden. När jag uppvaknar, är jag ändå när dig.
Ina e helu wau, ua oi aku ko lakou kinikini mamua o ke one: Ia'u e ala'i, ua mau loa no au me oe.
19 Ack! Gud, att du dråpe de ogudaktiga, och de blodgirige ifrå mig vika måste.
E pepehi io mai no oe i ka poe hewa, e ke Akua; E na kanaka koko, e hele aku oukou, mai o'u aku nei.
20 Ty de tala om dig försmädeliga, och dine ovänner upphäfva sig utan sak.
Ka poe olelo hewa aku ia oe, Ua hookieide kou poe enemi ma ka lapuwale.
21 Jag hatar ju, Herre, de som dig hata, och mig förtryter om dem, att de sig emot dig sätta.
E Iehova, aole anei au i inaina aku i ka poe inaina ia oe? A hoopailua hoi i ka poe ala ku e ia oe?
22 Jag hatar dem med rätt allvar; derföre äro de mig hätske.
Ua inaina aku au ia lakou, me ka inaina hemolele; He poe enemi lakou no'u.
23 Utransaka mig, Gud, och få veta mitt hjerta. Bepröfva mig, och förnim, huru jag menar det;
E huli mai oe ia'u, e ke Akua, a e ike i ko'u naau; E hoao mai oe ia'u, a e ike i ko'u manao.
24 Och se till, om jag på enom ondom väg är, och led mig på den eviga vägen.
E nana mai hoi ina paha he aoao hewa iloko o'u, A e alakai ia'u ma ka aoao ola loa.

< Psaltaren 139 >