Psaltaren 135
1 Halleluja. Lofver Herrans Namn; lofver, I Herrans tjenare;
Һәмдусана! Пәрвәрдигарниң намини мәдһийиләңлар, Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң қуллири!
2 I som stån i Herrans hus, uti vår Guds gårdar.
Уни мәдһийиләңлар, Пәрвәрдигарниң өйидә турғанлар, Худайимизниң һойлилирида турғанлар!
3 Lofver Herran, ty Herren är god; lofsjunger hans Namn, ty det är ljufligit.
Яһни мәдһийиләңлар, чүнки Пәрвәрдигар меһривандур; Униң намиға күй ейтиңлар; Чүнки мошундақ қилиш шериндур;
4 Ty Herren hafver utvalt sig Jacob; Israel till sin egendom.
Чүнки Яһ Яқупни Өзиниңки болушқа, Исраилни Өз мираси болушқа талливалди.
5 Ty jag vet, att Herren är stor; och vår Herre för alla gudar.
Чүнки өзүм билимәнки, Пәрвәрдигар улуқдур; Рәббимиз барлиқ илаһлардин үстүндур.
6 Allt det Herren vill, det gör han, i himmelen, på jordene, i hafvet, och i all djup;
Пәрвәрдигар немә ишни мувапиқ көргән болса, У асманларда, Зиминда, Деңизларда һәм униң барлиқ тәглиридиму шуни қилғандур.
7 Den der låter skyarna uppgå af jordenes ända; den der ljungelden gör, samt med regnet; den der vädret utu hemlig rum komma låter;
У йәр чәтлиридин булут-туманларни өрлитиду; Ямғурларға чақмақларни һәмраһ қилиду; Шамални Өз ғәзнилиридин чиқириду.
8 Den der förstfödingen slog uti Egypten, både af menniskor och af boskap;
У Мисирдики тунҗа оғулларни һалак қилди, Инсанларниң болсун, һайванларниң болсун һәммини уруп һалак қилди.
9 Och lät sina tecken och under komma öfver dig, Egypti land, öfver Pharao och alla hans tjenare;
У аламәтләрни, мөҗизиләрни араңларға әвәтти, и Мисир; Пирәвн вә униң һәммә қуллири үстигә әвәтти.
10 Den mång folk slog, och drap mägtiga Konungar:
У улуқ әлләрни урувәтти, Қудрәтлик падишаларни өлтүрүвәтти;
11 Sihon, de Amoreers Konung, och Og, Konungen i Basan, och all Konungarike i Canaan;
Аморийларниң падишаси Сиһонни, Башанниң падишаси Огни, Қанаандики барлиқ падишалиқларни урувәтти.
12 Och gaf deras land till arfs, till arfs sino folke Israel.
Уларниң зиминини мирас қилип, Өз хәлқи Исраилға мирас болушқа тәқдим қилди.
13 Herre, ditt Namn varar i evighet; din åminnelse, Herre, varar förutan ända.
Сениң намиң, Пәрвәрдигар, мәңгүгә, Шөһрәт-хатирәң дәвирдин-дәвиргичидур.
14 Ty Herren skall döma sitt folk, och vara sina tjenare nådelig.
Чүнки Пәрвәрдигар Өз хәлқиниң дәвасини сорайду; Өз қуллириға рәһим қилиду.
15 De Hedningars gudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.
Әлләрниң бутлири болса пәқәтла күмүч-алтундин ибарәттур, Уларни инсанниң қоллири ясиғандур, халас.
16 De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.
Уларниң ағзи бар, бирақ сөзлимәйду; Көзлири бар, бирақ көрмәйду;
17 De hafva öron, och höra intet, och ingen ande är i deras mun.
Қулақлири бар, бирақ аңлимайду, Ағзида һеч нәпәс йоқтур.
18 De som sådana göra, äro lika så; alle de som hoppas på dem.
Уларни ясиғанлар уларға охшап қалиду, Уларға таянғанларму шундақтур.
19 Israels hus lofve Herran; lofver Herran, I af Aarons hus.
Исраил җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар;
20 I af Levi hus, lofver Herran; I som frukten Herran, lofver Herran.
Лавий җәмәти, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар; Пәрвәрдигардин қорқидиғанлар, Пәрвәрдигарға тәшәккүр-мәдһийә қайтуруңлар!
21 Lofvad vare Herren af Zion, den i Jerusalem bor. Halleluja.
Йерусалимда маканлашқан Пәрвәрдигарға Зиондин тәшәккүр-мәдһийә ейтилсун! Һәмдусана!
