Psaltaren 135

1 Halleluja. Lofver Herrans Namn; lofver, I Herrans tjenare;

Whakamoemititia a Ihowa. Whakamoemititia te ingoa o Ihowa; whakamoemititia ia, e nga pononga a Ihowa.

2 I som stån i Herrans hus, uti vår Guds gårdar.

E koutou e tu nei i roto i te whare o Ihowa, i nga marae o te whare o to tatou Atua.

3 Lofver Herran, ty Herren är god; lofsjunger hans Namn, ty det är ljufligit.

Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki a Ihowa; himene atu ki tona ingoa; he mea ahuareka hoki tena.

4 Ty Herren hafver utvalt sig Jacob; Israel till sin egendom.

Kua whiriwhiria hoki e Ihowa a Hakopa mana, a Iharaira hei tino taonga mona.

5 Ty jag vet, att Herren är stor; och vår Herre för alla gudar.

E matau ana hoki ahau he nui a Ihowa: kei runga atu hoki to tatou Ariki i nga atua katoa.

6 Allt det Herren vill, det gör han, i himmelen, på jordene, i hafvet, och i all djup;

Ko nga mea katoa i pai ai a Ihowa, kua oti i a ia, i te rangi, i te whenua, i nga moana, i nga wahi hohonu katoa.

7 Den der låter skyarna uppgå af jordenes ända; den der ljungelden gör, samt med regnet; den der vädret utu hemlig rum komma låter;

Nana i pupu ake ai nga kohu i nga pito o te whenua: i hanga e ia nga uira mo te ua; e whakaputaina mai ana e ia te hau i roto i ona whare taonga.

8 Den der förstfödingen slog uti Egypten, både af menniskor och af boskap;

Nana nei i patu nga matamua o Ihipa, a te tangata, a te kararehe;

9 Och lät sina tecken och under komma öfver dig, Egypti land, öfver Pharao och alla hans tjenare;

I tonoa e ia he tohu, he merekara ki waenganui ou, e Ihipa: ki runga ki a Parao ratou ko ana pononga katoa.

10 Den mång folk slog, och drap mägtiga Konungar:

Nana i patu nga iwi maha, i whakamate nga kingi rarahi;

11 Sihon, de Amoreers Konung, och Og, Konungen i Basan, och all Konungarike i Canaan;

A Hihona kingi o nga Amori, a Oka kingi o Pahana, me nga rangatiratanga katoa o Kanaana;

12 Och gaf deras land till arfs, till arfs sino folke Israel.

A homai ana e ia to ratou whenua hei kainga pumau, hei kainga pumau mo Iharaira, mo tana iwi.

13 Herre, ditt Namn varar i evighet; din åminnelse, Herre, varar förutan ända.

E Ihowa, pumau tonu tou ingoa, me tou maharatanga, e Ihowa, ki nga whakatupuranga katoa.

14 Ty Herren skall döma sitt folk, och vara sina tjenare nådelig.

Ka whakawa hoki a Ihowa mo tana iwi; a ka puta ke tona whakaaro ki ana pononga.

15 De Hedningars gudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.

He hiriwa, he koura nga whakapakoko a nga tauiwi, he mahi na te ringa tangata.

16 De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.

He mangai o ratou, a kahore e korero: he kanohi o ratou, a kahore e kite:

17 De hafva öron, och höra intet, och ingen ande är i deras mun.

He taringa o ratou, a kahore e rongo: kahore ano he manawa i o ratou mangai.

18 De som sådana göra, äro lika så; alle de som hoppas på dem.

Ka rite ki a ratou te hunga nana ratou i hanga; ae, me nga tangata katoa e whakawhirinaki ana ki a ratou.

19 Israels hus lofve Herran; lofver Herran, I af Aarons hus.

Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Iharaira; whakapaingia a Ihowa, e te whare o Arona;

20 I af Levi hus, lofver Herran; I som frukten Herran, lofver Herran.

Whakapaingia a Ihowa, e te whare o Riwai; whakapaingia a Ihowa, e te hunga katoa e wehi ana i a Ihowa;

21 Lofvad vare Herren af Zion, den i Jerusalem bor. Halleluja.

Kia whakapaingia a Ihowa i roto i Hiona, e noho nei i Hiruharama. Whakapaingia a Ihowa.