Psaltaren 133

1 En visa Davids i högre choren. Si, huru godt och lustigt är det, att bröder bo endrägteliga tillsammans;

Ko e Hiva ʻa Tevita maʻae ʻalu hake. Vakai ki hono lelei pea mo hono fakafiemālie, ʻoe nofo fakataha ʻae kāinga ʻi he feʻofoʻofani!

2 Såsom kosteligit balsam är, det af Aarons hufvud flyter neder i allt hans skägg, det nederflyter uppå hans kläder;

‌ʻOku tatau ia mo e lolo mahuʻinga ki he ʻulu, ʻaia naʻe tafe hifo ki he halakava, ʻio, ko e halakava ʻo ʻElone: pea ʻalu hifo ki he kapa ʻo hono ngaahi kofu;

3 Såsom Hermons dagg, och den på Zions berg nederfaller; ty dersammastäds lofvar Herren välsignelse och lif till evig tid.

‌ʻOku hangē ko e hahau ʻo Heamoni, pea hangē ko e hahau naʻe tō ki he ngaahi moʻunga ʻo Saione, he naʻe fekau ʻi ai ʻe Sihova ʻae monūʻia, ʻio, ko e moʻui taʻengata.