< Psaltaren 126 >
1 En visa i högre choren. När Herren Zions fångar lösandes varder, så skole vi varda såsom drömmande.
He waiata; he pikitanga. I ta Ihowa whakahokinga mai i nga pononga o Hiona i rite matou ki te hunga e moehewa ana.
2 Då skall vår mun full med löje varda, och vår tunga full med fröjd: då skall man säga ibland Hedningarna: Herren hafver gjort stor ting med dem.
Katahi to matou mangai ka ki i te kata, to matou arero hoki i te waiata: katahi ka korerotia i roto i nga tauiwi, He nui nga mahi a Ihowa ki a ratou.
3 Herren hafver gjort stor ting med oss; dess äre vi glade.
He mea nunui a Ihowa i mea ai mo tatou, a e koa ana tatou.
4 Herre, vänd vårt fängelse, såsom du de strömmar söderut uttorkat hafver.
E Ihowa, whakahokia matou i te whakarau: kia pera me nga awa o te tonga.
5 De som med tårar så, skola med glädje uppskära.
Ko te hunga e rui ana i runga i te roimata, ka kokoti i runga i te hari.
6 De gå åstad och gråta, och bära ut ädla säd; och komma med glädje, och bära sina kärfvar.
Ahakoa haere tangi atu ia me te kawe i ana purapura hei whakatokanga; tera ia e haere hari mai ano me te mau mai i ana paihere.