Psaltaren 122

1 En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

He waiata; he pikitanga. Na Rawiri. I koa ahau i ta ratou meatanga mai ki ahau; Tatou ka haere ki te whare o Ihowa.

2 Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

E tu ana o matou waewae ki ou tatau, e Hiruharama:

3 Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

Ko te hanganga o Hiruharama, rite tonu ki to te pa kua tuhonohonoa ki a ia ano.

4 Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

Haereere ana ki reira nga iwi, nga iwi o Ihowa, ki to Iharaira whakaaturanga, ki te whakawhetai ki te ingoa o Ihowa.

5 Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

Kua whakaturia hoki ki reira nga torona whakawa, nga torona o te whare o Rawiri.

6 Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

Inoia he ata noho mo Hiruharama: ka whiwhi ki te pai te hunga e aroha ana ki a koe.

7 Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

Kia mau te rongo ki ou taiepa, me te pai ki ou whare kingi.

8 För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

He mea mo oku teina, mo oku hoa, taku e mea nei, Kia mau te rongo ki roto ki a koe.

9 För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.

He whakaaro ki te whare o Ihowa, o to tatou Atua, ka rapu ahau i te pai mou.