Psaltaren 122

1 En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

گۆرانی گەشتیاران، بۆ داود. شادمان بووم بەوانەی پێیان گوتم، «با بچینە ماڵی یەزدان.»

2 Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

ئەی ئۆرشەلیم، پێیەکانمان لە دەروازەکانت ڕادەوەستن.

3 Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

ئۆرشەلیم بنیاد نراوە، وەک شارێکی یەکگرتوو.

4 Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

لەوێ کە خێڵەکان سەردەکەون، هۆزەکانی یەزدان، بۆ ئەوەی ستایشی ناوی یەزدان بکەن بەگوێرەی ئەو یاسایەی کە بۆ ئیسرائیل دانراوە.

5 Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

لەبەر ئەوەی تەختەکان بۆ دادوەری لەوێ دادەنرێت، تەختەکانی بنەماڵەی داود.

6 Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

داوای ئاشتی بکەن بۆ ئۆرشەلیم: «با ئەوانەی تۆیان خۆشدەوێت ئاسوودە بن.

7 Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

با ئاشتی لە شووراکانت بێت، ئاسایش لە قەڵاکانت.»

8 För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

لە پێناوی برا و هاوڕێیەکانم داوای ئاشتیت بۆ دەکەم.

9 För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.

لە پێناوی ماڵی یەزدانی پەروەردگارمان، بەدوای چاکەی تۆدا دەگەڕێم.