Psaltaren 122

1 En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;

Een lied Hammaaloth, van David. Ik verblijd mij in degenen, die tot mij zeggen: Wij zullen in het huis des HEEREN gaan.

2 Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.

Onze voeten zijn staande in uw poorten, o Jeruzalem!

3 Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;

Jeruzalem is gebouwd, als een stad, die wel samengevoegd is;

4 Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.

Waarheen de stammen opgaan, de stammen des HEEREN, tot de getuigenis Israels, om den Naam des HEEREN te danken.

5 Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.

Want daar zijn de stoelen des gerichts gezet, de stoelen van het huis van David.

6 Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.

Bidt om den vrede van Jeruzalem; wel moeten zij varen, die u beminnen.

7 Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.

Vrede zij in uw vesting, welvaren in uw paleizen.

8 För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.

Om mijner broederen en mijner vrienden wil, zal ik nu spreken, vrede zij in u!

9 För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.

Om des huizes des HEEREN, onzes Gods wil, zal ik het goede voor u zoeken.