< Psaltaren 122 >
1 En visa Davids i högre choren. Jag glädes i det mig sagdt är, att vi skole gå in uti Herrans hus;
Nalipay ako pag-ayo sa dihang miingon (sila) kanako, “Mangadto kita sa balay ni Yahweh.”
2 Och att våre fötter skola stå i dinom portom, Jerusalem.
Jerusalem, ang among mga tiil nagtindog diha sa imong mga ganghaan!
3 Jerusalem är bygdt, att det skall vara en stad, der man tillsammankomma skall;
Jerusalem, ang usa ka siyudad nga maayong pagkatukod!
4 Dit slägterna uppgå skola, nämliga Herrans slägter, till att predika Israels folke, till att tacka Herrans Namne.
Motungas ang kabanayan didto sa Jerusalem—ang kabanayan ni Yahweh—ingon nga pagpamatuod alang sa Israel, aron makapasalamat sa ngalan ni Yahweh.
5 Ty der äro satte stolar till doms, Davids hus stolar.
Atua didto nahimutang ang mga trono sa paghukom, ang trono sa balay ni David.
6 Önsker Jerusalem lycko; dem gånge väl, som dig älska.
Pag-ampo alang sa kalinaw sa Jerusalem! “Hinaot nga kadtong nahigugma kanimo adunay kalinaw.
7 Frid vare innan dina murar, och lycka i dina palats.
Hinaot nga adunay kalinaw diha sa mga paril nga maoy nagpanalipod kanimo, ug hinaot nga aduna silay kalinaw diha sa imong mga kota.”
8 För mina bröders och fränders skull vill jag dig frid önska.
Alang sa kaayohan sa akong mga kaigsoonan ug sa akong mga higala ako moingon, “Hinaot nga adunay kalinaw diha kanimo.”
9 För Herrans vår Guds hus skull vill jag ditt bästa söka.
Alang sa kaayohan sa balay ni Yahweh nga atong Dios, mangita ako ug kaayohan alang kanimo.