Psaltaren 121

1 En visa i högre choren. Jag lyfter min ögon upp till bergen, ifrå hvilkom mig hjelp kommer.

گۆرانی گەشتیاران. چاوم بەرەو چیاکان هەڵدەبڕم، یارمەتی من لەکوێوە دێت؟

2 Min hjelp kommer ifrå Herranom, den himmel och jord gjort hafver.

یارمەتی من لەلای یەزدانەوەیە، دروستکەری ئاسمان و زەوی.

3 Han skall icke låta din fot slinta; och den dig bevarar, han sofver icke.

لێ ناگەڕێت پێت بخزێت، ئەوەی دەتپارێزێت خەواڵوو نابێت.

4 Si, den som Israel bevarar, han är icke sömnog eller sofver.

بێگومان ئەوەی ئیسرائیل دەپارێزێت خەواڵوو نابێت و نانوێت.

5 Herren bevarar dig; Herren är din skygd öfver dina högra hand;

یەزدان پارێزگاری تۆیە، یەزدان سێبەری تۆیە لەلای دەستی ڕاستت،

6 Att solen icke skall skada dig om dagen, eller månen om nattena.

نە خۆر بە ڕۆژ ئەزیەتت دەدات، نە مانگ بە شەو.

7 Herren bevare dig för allt ondt; han bevare dina själ.

یەزدان لە هەموو خراپەیەک دەتپارێزێت، گیانت دەپارێزێت.

8 Herren bevara din utgång och ingång, ifrå nu och i evighet.

یەزدان پارێزگاری هاتوچۆت دەکات، لە ئێستاوە و بۆ هەتاهەتایە.