Psaltaren 120

1 En visa i högre choren. Jag ropar till Herran i mine nöd, och han bönhörer mig.

Pieśń stopni. Wołałem do Pana w utrapieniu mojem, a wysłuchał mię.

2 Herre, fräls mina själ ifrå lögnaktiga munnar, och ifrå falska tungo.

Wyzwól, Panie! duszę moję od warg kłamliwych, i od języka zdradliwego.

3 Hvad kan den falska tungan göra dig? Och hvad kan hon uträtta?

Cóż ci da, albo coć za pożytek przyniesie język zdradliwy?

4 Hon är såsom ens väldigs skarpe pilar, såsom eld i enebärsträ.

Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

5 Ve mig, att jag en främling är ibland Mesech; jag måste bo ibland Kedars hyddor.

Niestetyż mnie, żem tak długo gościem w Mesech, a mieszkam w namiotach Kedarskich.

6 Det varder mine själ långt att bo när dem, som friden hata.

Długo mieszka dusza moja między tymi, którzy pokój mają w nienawiści.

7 Jag håller frid; men när jag talar, så taga de till att örliga.

Jać radzę do pokoju; ale gdy o tem mówię, oni do wojny.