Psaltaren 119
1 Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
Mapalad silang sakdal sa lakad, na nagsisilakad sa kautusan ng Panginoon.
2 Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
Mapalad silang nangagiingat ng kaniyang mga patotoo, na nagsisihanap sa kaniya ng buong puso.
3 Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
Oo, silang hindi nagsisigawa ng kalikuan; sila'y nagsisilakad sa kaniyang mga daan.
4 Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
Iyong iniutos sa amin ang mga tuntunin mo, upang aming sunding masikap.
5 O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
Oh matatag nawa ang aking mga daan, upang sundin ang mga palatuntunan mo!
6 När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
Hindi nga ako mapapahiya, pagka ako'y nagkaroon ng galang sa inyong lahat na mga utos.
7 Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
Ako'y magpapasalamat sa iyo sa pamamagitan ng katuwiran ng puso, pagka aking natutuhan ang mga matuwid mong kahatulan.
8 Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
Aking tutuparin ang mga palatuntunan mo: Oh huwag mo akong pabayaang lubos.
9 Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
Sa paano lilinisin ng isang binata ang kaniyang daan? Sa pagdinig doon ayon sa iyong salita.
10 Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
Hinanap kita ng aking buong puso: Oh huwag nawa akong malihis sa iyong mga utos.
11 Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
Ang salita mo'y aking iningatan sa aking puso: upang huwag akong magkasala laban sa iyo.
12 Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
Mapalad ka, Oh Panginoon: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
13 Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
Aking ipinahayag ng aking mga labi ang lahat ng mga kahatulan ng iyong bibig.
14 Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
Ako'y nagalak sa daan ng iyong mga patotoo, na gaya ng lahat na kayamanan.
15 Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
Ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin, at gagalang sa iyong mga daan.
16 Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
Ako'y magaaliw sa iyong mga palatuntunan: hindi ko kalilimutan ang iyong salita.
17 Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
Gawan ng mabuti ang iyong lingkod, upang ako'y mabuhay; sa gayo'y aking susundin ang iyong salita.
18 Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
Idilat mo ang aking mga mata, upang ako'y makakita ng kagilagilalas na mga bagay sa iyong kautusan.
19 Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
Ako'y nakikipamayan sa lupa: huwag mong ikubli ang mga utos mo sa akin.
20 Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
Ang puso ko'y nadudurog sa pananabik na tinatamo sa iyong mga kahatulan sa lahat ng panahon.
21 Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
Iyong sinaway ang mga palalong sinumpa, na nagsisihiwalay sa iyong mga utos.
22 Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
Alisin mo sa akin ang kadustaan at kakutyaan; sapagka't iningatan ko ang iyong mga patotoo.
23 Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
Mga pangulo naman ay nagsiupo, at naguusap ng laban sa akin; nguni't ang lingkod mo'y nagbulay sa iyong mga palatuntunan.
24 Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
Ang mga patotoo mo naman ay aking mga kaluguran at aking mga tagapayo.
25 Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
Ang kaluluwa ko'y dumidikit sa alabok: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
26 Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
Aking ipinahayag ang mga lakad ko, at ikaw ay sumagot sa akin: ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
27 Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
Ipaunawa mo sa akin ang daan ng iyong mga tuntunin: sa gayo'y aking bubulayin ang iyong kagilagilalas na mga gawa.
28 Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
Ang kaluluwa ko'y natutunaw sa kabigatan ng loob: iyong palakasin ako ayon sa iyong salita.
29 Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
Ilayo mo sa akin ang daan ng kasinungalingan: at ipagkaloob mo sa aking may pagbibiyaya ang iyong kautusan.
30 Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
Aking pinili ang daan ng pagtatapat: ang mga kahatulan mo'y inilagay ko sa harap ko.
31 Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
Ako'y kumapit sa iyong mga patotoo: Oh Panginoon, huwag mo akong ilagay sa kahihiyan.
32 När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
Aking tatakbuhan ang daan ng iyong mga utos, pagka iyong pinalaki ang aking puso.
33 Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
Ituro mo sa akin, Oh Panginoon, ang daan ng iyong mga palatuntunan; at aking iingatan hanggang sa wakas.
34 Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
Bigyan mo ako ng pagkaunawa at aking iingatan ang iyong kautusan; Oo, aking susundin ng aking buong puso.
35 För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
Payaunin mo ako sa landas ng iyong mga utos; sapagka't siya kong kinaaliwan.
36 Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
Ikiling mo ang aking puso sa iyong mga patotoo, at huwag sa kasakiman.
37 Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
Alisin mo ang aking mga mata sa pagtingin ng walang kabuluhan. At buhayin mo ako sa iyong mga daan.
38 Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
Papagtibayin mo ang iyong salita sa iyong lingkod, na ukol sa takot sa iyo.
39 Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
Alisin mo ang aking kadustaan na aking kinatatakutan: sapagka't ang mga kahatulan mo'y mabuti.
40 Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
Narito, ako'y nanabik sa iyong mga tuntunin; buhayin mo ako sa iyong katuwiran.
41 Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
Padatingin mo rin sa akin ang iyong mga kagandahang-loob, Oh Panginoon, sa makatuwid baga'y ang iyong kaligtasan, ayon sa iyong salita.
42 Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
Sa gayo'y magkakaroon ako ng kasagutan sa kaniya na dumuduwahagi sa akin; sapagka't ako'y tumitiwala sa iyong salita.
43 Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
At huwag mong lubos na kunin ang salita ng katotohanan sa aking bibig; sapagka't ako'y umasa sa iyong mga kahatulan.
44 Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
Gayon ko susundin ang iyong kautusan na palagi magpakailan-kailan pa man.
45 Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
At lalakad ako sa kalayaan; sapagka't aking hinanap ang iyong mga tuntunin.
46 Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
Ako nama'y magsasalita ng iyong mga patotoo sa harap ng mga hari, at hindi ako mapapahiya.
47 Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
At ako'y maaaliw sa iyong mga utos, na aking iniibig.
48 Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
Akin namang itataas ang aking mga kamay sa iyong mga utos, na aking inibig; at ako'y magbubulay sa iyong mga palatuntunan.
49 Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
Iyong alalahanin ang salita sa iyong lingkod, na doo'y iyong pinaasa ako.
50 Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
Ito'y aking kaaliwan sa aking pagkapighati: sapagka't binuhay ako ng iyong salita.
51 De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
Ang palalo ay dumuwahaging mainam sa akin: gayon ma'y hindi ako hihiwalay sa iyong kautusan.
52 Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
Aking inalaala ang mga kahatulan mo ng una, Oh Panginoon, at ako'y nagaliw sa sarili.
53 Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
Maalab na galit ang humawak sa akin, dahil sa masama na nagpabaya ng iyong kautusan.
54 Dine rätter äro min visa i mino huse.
Ang iyong mga palatuntunan ay naging aking mga awit sa bahay ng aking pangingibang bayan.
55 Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
Aking inalaala sa gabi ang pangalan mo, Oh Panginoon, at sinunod ko ang iyong kautusan.
56 Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
Ito ang tinamo ko, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
57 Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
Ang Panginoon ay aking bahagi: aking sinabi na aking tutuparin ang iyong mga salita.
58 Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
Aking hiniling ang iyong biyaya ng aking buong puso: magmahabagin ka sa akin ayon sa iyong salita.
59 Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
Ako'y nagiisip sa aking mga lakad, at ibinalik ko ang aking mga paa sa iyong mga patotoo.
60 Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
Ako'y nagmadali, at hindi ako nagmakupad, na sundin ang iyong mga utos.
61 De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
Pinuluputan ako ng mga panali ng masama; nguni't hindi ko nilimot ang iyong kautusan.
62 Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
Sa hating gabi ay babangon ako upang magpasalamat sa iyo, dahil sa iyong mga matuwid na kahatulan.
63 Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
Ako'y kasama ng lahat na nangatatakot sa iyo, at ng nagsisitupad ng iyong mga tuntunin.
64 Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
Ang lupa, Oh Panginoon, ay puno ng iyong kagandahang-loob: ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
65 Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
Ginawan mo ng mabuti ang iyong lingkod, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
66 Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
Turuan mo ako ng mabuting kahatulan at kaalaman; sapagka't ako'y sumampalataya sa iyong mga utos.
67 Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
Bago ako nagdalamhati ay naligaw ako; nguni't ngayo'y tinutupad ko ang iyong salita.
68 Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
Ikaw ay mabuti, at gumagawa ng mabuti; ituro mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
69 De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
Ang palalo ay kumatha ng kabulaanan laban sa akin: aking tutuparin ang iyong mga tuntunin ng buong puso ko.
70 Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
Ang puso nila ay matabang gaya ng sebo; nguni't ako'y naaaliw sa iyong kautusan.
71 Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
Mabuti sa akin na ako'y napighati; upang aking matutuhan ang mga palatuntunan mo.
72 Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
Ang kautusan ng iyong bibig ay lalong mabuti sa akin kay sa libong ginto at pilak.
73 Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
Ginawa ako at inanyuan ako ng iyong mga kamay: bigyan mo ako ng unawa, upang matutuhan ko ang iyong mga utos.
74 De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
Silang nangatatakot sa iyo ay makikita ako, at matutuwa; sapagka't ako'y umasa sa iyong salita;
75 Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
Talastas ko, Oh Panginoon na ang mga kahatulan mo ay matuwid, at sa pagtatapat, iyo akong dinalamhati.
76 Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
Isinasamo ko sa iyo na maging kaaliwan ko ang iyong kagandahang-loob, ayon sa iyong salita sa iyong lingkod.
77 Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
Dumating nawa sa akin ang iyong malumanay na kaawaan upang ako'y mabuhay: sapagka't ang kautusan mo'y aking kaaliwan.
78 Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
Mahiya ang palalo; sapagka't dinaig nila ako ng walang kadahilanan: nguni't ako'y magbubulay sa iyong mga tuntunin.
79 Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
Bumalik nawa sa akin yaong nangatatakot sa iyo, at silang nangakakakilala ng iyong mga patotoo.
80 Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
Maging sakdal nawa ang aking puso sa iyong mga palatuntunan; upang huwag akong mapahiya.
81 Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
Pinanglulupaypayan ng aking kaluluwa ang iyong pagliligtas: nguni't umaasa ako sa iyong salita.
82 Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong salita, samantalang aking sinasabi, Kailan mo ako aaliwin?
83 Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
Sapagka't ako'y naging parang balat na lalagyan ng alak sa usok; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang iyong mga palatuntunan.
84 Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
Gaano karami ang mga kaarawan ng iyong lingkod? Kailan ka gagawa ng kahatulan sa kanila na nagsisiusig sa akin?
85 De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
Inihukay ako ng palalo ng mga lungaw na hindi mga ayon sa iyong kautusan.
86 Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
Lahat mong mga utos ay tapat. Kanilang inuusig ako na may kamalian; tulungan mo ako.
87 De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
Kanilang tinunaw ako halos sa ibabaw ng lupa; nguni't hindi ko pinabayaan ang mga tuntunin mo.
88 Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
Buhayin mo ako ayon sa iyong kagandahang-loob; sa gayo'y aking iingatan ang patotoo ng iyong bibig.
89 Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
Magpakailan man, Oh Panginoon, ang iyong salita ay natatag sa langit.
90 Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
Ang iyong pagtatapat ay sa lahat ng sali't saling lahi: iyong itinatag ang lupa, at lumalagi.
91 Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
Namamalagi sa araw na ito ayon sa iyong mga alituntunin; sapagka't lahat ng bagay ay mga lingkod mo.
92 Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
Kundi ang kautusan mo'y naging aking kaaliwan, namatay nga sana ako sa aking kadalamhatian.
93 Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
Hindi ko kalilimutan kailan man ang mga tuntunin mo; sapagka't sa pamamagitan ng mga yaon ay binuhay mo ako.
94 Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
Ako'y iyo, iligtas mo ako, sapagka't aking hinanap ang mga tuntunin mo,
95 De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
Inabatan ako ng masama upang ako'y patayin; nguni't aking gugunitain ang iyong mga patotoo.
96 Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
Aking nakita ang wakas ng buong kasakdalan; nguni't ang utos mo'y totoong malawak.
97 Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
Oh gaanong iniibig ko ang iyong kautusan! Siya kong gunita buong araw.
98 Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
Pinarunong ako kay sa aking mga kaaway ng iyong mga utos; sapagka't mga laging sumasa akin.
99 Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
Ako'y may higit na unawa kay sa lahat ng tagapagturo sa akin; sapagka't ang iyong mga patotoo ay gunita ko.
100 Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
Ako'y nakakaunawa na higit kay sa may katandaan, sapagka't aking iningatan ang mga tuntunin mo.
101 Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
Aking pinigil ang mga paa ko sa lahat ng masamang lakad, upang aking masunod ang salita mo.
102 Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
Ako'y hindi lumihis sa iyong mga kahatulan; sapagka't iyong tinuruan ako.
103 Din ord äro minom mun sötare än hannog.
Pagkatamis ng iyong mga salita sa aking lasa! Oo, matamis kay sa pulot sa aking bibig!
104 Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
Sa iyong mga tuntunin ay nagkakamit ako ng unawa: kaya't aking ipinagtatanim ang bawa't lakad na sinungaling.
105 Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
Ang salita mo'y ilawan sa aking mga paa, at liwanag sa aking landas.
106 Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
Ako'y sumumpa, at pinagtibay ko, na aking tutuparin ang mga matuwid mong kahatulan.
107 Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
Ako'y nagdadalamhating mainam: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong salita.
108 Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
Tanggapin mo, isinasamo ko sa iyo, ang mga kusang handog ng aking bibig, Oh Panginoon, at ituro mo sa akin ang mga kahatulan mo.
109 Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
Ang kaluluwa ko'y laging nasa aking kamay; gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang kautusan mo.
110 De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
Ipinaglagay ako ng silo ng masama; gayon ma'y hindi ako lumihis sa iyong mga tuntunin.
111 Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
Ang mga patotoo mo'y inari kong pinakamana magpakailanman; sapagka't (sila) ang kagalakan ng aking puso.
112 Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
Ikiniling ko ang puso ko na ganapin ang mga palatuntunan mo, magpakailan man, sa makatuwid baga'y hanggang sa wakas.
113 Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
Ipinagtatanim ko (sila) na may salawahang pagiisip; nguni't ang iyong kautusan ay iniibig ko.
114 Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
Ikaw ang kublihan kong dako at kalasag ko: ako'y umaasa sa iyong salita.
115 Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
Magsihiwalay kayo sa akin, kayong mga manggagawa ng kasamaan; upang aking maingatan ang mga utos ng aking Dios.
116 Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
Alalayan mo ako ayon sa iyong salita, upang ako'y mabuhay; at huwag mo akong hiyain sa aking pagasa.
117 Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
Alalayan mo ako, at ako'y maliligtas, at magkakaroon ako ng laging pitagan sa iyong mga palatuntunan.
118 Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
Inilagay mo sa wala silang lahat na naliligaw sa iyong mga palatuntunan; sapagka't ang kanilang pagdaraya ay kasinungalingan.
119 Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
Inaalis mo ang lahat ng masama sa lupa na gaya ng taing bakal; kaya't iniibig ko ang mga patotoo mo.
120 Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
Ang laman ko'y nanginginig dahil sa takot sa iyo; at ako'y takot sa iyong mga kahatulan.
121 Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
Ako'y gumawa ng kahatulan at kaganapan: huwag mo akong iwan sa mga mangaapi sa akin.
122 Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
Maging tagapatnugot ka ng iyong lingkod sa ikabubuti: huwag mong ipapighati ako sa palalo.
123 Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
Pinangangalumatahan ng aking mga mata ang iyong pagliligtas, at ang iyong matuwid na salita.
124 Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
Gawan mo ang lingkod mo ng ayon sa iyong kagandahang-loob, at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
125 Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
Ako'y lingkod mo; bigyan mo ako ng unawa; upang aking maalaman ang mga patotoo mo,
126 Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
Kapanahunan sa Panginoon na gumawa; sapagka't kanilang niwalang kabuluhan ang kautusan mo.
127 Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
Kaya't aking iniibig ang mga utos mo ng higit sa ginto, oo, higit sa dalisay na ginto.
128 Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
Kaya't aking pinahahalagahan na matuwid ang lahat mong mga tuntunin tungkol sa lahat ng mga bagay; at ipinagtatanim ko ang bawa't sinungaling na lakad.
129 Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
Ang mga patotoo mo'y kagilagilalas; kayat sila'y iniingatan ng aking kaluluwa.
130 När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
Ang bukas ng iyong mga salita ay nagbibigay ng liwanag; nagbibigay ng unawa sa walang muwang.
131 Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
Aking binuka ng maluwang ang bibig ko, at ako'y nagbuntong-hininga; sapagka't aking pinanabikan ang mga utos mo.
132 Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
Manumbalik ka sa akin, at maawa ka sa akin, gaya ng iyong kinauugaliang gawin sa nagsisiibig ng iyong pangalan.
133 Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
Itatag mo ang mga hakbang ko sa iyong salita; at huwag magkaroon ng kapangyarihan sa akin ang anomang kasamaan.
134 Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
Tubusin mo ako sa pagpighati ng tao: sa gayo'y aking tutuparin ang mga tuntunin mo.
135 Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
Pasilangin mo ang mukha mo sa iyong lingkod; at ituro mo sa akin ang mga palatuntunan mo.
136 Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
Ang mga mata ko'y nagsisiagos ng mga ilog ng tubig; sapagka't hindi nila tinutupad ang kautusan mo.
137 Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
Matuwid ka, Oh Panginoon, at matuwid ang mga kahatulan mo.
138 Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
Iniutos mo ang mga patotoo mo sa katuwiran at totoong may pagtatapat.
139 Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
Tinunaw ako ng aking sikap, sapagka't kinalimutan ng aking mga kaaway ang mga salita mo.
140 Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
Ang salita mo'y totoong malinis; kaya't iniibig ito ng iyong lingkod.
141 Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
Ako'y maliit at hinahamak: gayon ma'y hindi ko kinalilimutan ang mga tuntunin mo.
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
Ang katuwiran mo ay walang hanggang katuwiran, at ang kautusan mo'y katotohanan.
143 Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
Kabagabagan at kahirapan ay humawak sa akin: gayon ma'y ang mga utos mo'y aking kaaliwan.
144 Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
Ang mga patotoo mo'y matuwid magpakailan man: bigyan mo ako ng unawa at mabubuhay ako.
145 Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
Ako'y tumawag ng aking buong puso; sagutin mo ako, Oh Panginoon: iingatan ko ang iyong mga palatuntunan.
146 Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
Ako'y tumawag sa iyo; iligtas mo ako, at aking tutuparin ang mga patotoo mo.
147 Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
Ako'y nagpauna sa bukang-liwayway ng umaga, at dumaing ako: ako'y umasa sa iyong mga salita.
148 Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
Ang mga mata ko'y nanguna sa mga pagpupuyat sa gabi, upang aking magunita ang salita mo.
149 Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
Dinggin mo ang tinig ko ayon sa iyong kagandahang-loob: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong mga kahatulan.
150 Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
Silang nagsisisunod sa kasamaan ay nagsisilapit; sila'y malayo sa iyong kautusan.
151 Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
Ikaw ay malapit, Oh Panginoon; at lahat mong utos ay katotohanan.
152 Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
Nang una'y nakaunawa ako sa iyong mga patotoo, na iyong pinamalagi magpakailan man.
153 Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
Pakundanganan mo ang aking kadalamhatian at iligtas mo ako; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong kautusan.
154 Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
Ipaglaban mo ang aking usap, at iligtas mo ako: buhayin mo ako ayon sa iyong salita.
155 Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
Kaligtasan ay malayo sa masama; sapagka't hindi nila hinahanap ang mga palatuntunan mo.
156 Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
Dakila ang mga malumanay mong kaawaan, Oh Panginoon: buhayin mo ako ayon sa iyong mga kahatulan.
157 Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
Marami ang mga manguusig sa akin at mga kaaway ko; gayon ma'y hindi ako humiwalay sa iyong mga patotoo.
158 Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
Aking namasdan ang mga magdarayang manggagawa at ako'y namanglaw; sapagka't hindi nila sinusunod ang salita mo.
159 Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
Dilidilihin mo kung gaano iniibig ko ang mga utos mo: buhayin mo ako, Oh Panginoon, ayon sa iyong kagandahang-loob.
160 Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
Ang kabuoan ng iyong salita ay katotohanan; at bawa't isa ng iyong matutuwid na kahatulan ay magpakailan man.
161 Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
Inusig ako ng mga pangulo ng walang kadahilanan; nguni't ang puso ko'y nanginginig sa iyong mga salita.
162 Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
Ako'y nagagalak sa iyong salita, na parang nakakasumpong ng malaking samsam.
163 Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
Aking pinagtataniman at kinasusuklaman ang pagsisinungaling; nguni't ang kautusan mo'y aking iniibig.
164 Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
Makapito sa isang araw na pumupuri ako sa iyo, dahil sa iyong matutuwid na kahatulan.
165 Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
Dakilang kapayapaan ang tinatamo nila na nagsisiibig ng iyong kautusan. At sila'y walang kadahilanang ikatitisod.
166 Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
Ako'y umasa sa iyong pagliligtas, Oh Panginoon. At ginawa ko ang mga utos mo.
167 Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
Sinunod ng aking kaluluwa ang mga patotoo mo; at iniibig kong mainam,
168 Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
Aking tinupad ang iyong mga tuntunin at ang iyong mga patotoo; sapagka't lahat ng aking lakad ay nasa harap mo.
169 Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
Dumating nawa sa harap mo ang aking daing, Oh Panginoon: bigyan mo ako ng unawa ayon sa iyong salita.
170 Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
Dumating nawa sa harap mo ang aking pamanhik: iligtas mo ako ayon sa iyong salita.
171 Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
Tulutang magbadya ng pagpuri ang aking mga labi; sapagka't itinuturo mo sa akin ang iyong mga palatuntunan.
172 Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
Awitin ng aking dila ang iyong salita; sapagka't lahat ng mga utos mo ay katuwiran.
173 Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
Magsihanda nawa ang iyong kamay na tulungan ako; sapagka't aking pinili ang iyong mga tuntunin.
174 Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
Aking pinanabikan ang iyong pagliligtas, Oh Panginoon: at ang iyong kautusan ay aking kaaliwan.
175 Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
Mabuhay nawa ang aking kaluluwa, at pupuri sa iyo; at tulungan nawa ako ng iyong mga kahatulan.
176 Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
Ako'y naligaw na parang tupang nawala; hanapin mo ang iyong lingkod; sapagka't hindi ko kinalilimutan ang iyong mga utos.
