< Psaltaren 116 >
1 Det är mig ljuft, att Herren hörer mina röst och mina bön;
Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen;
2 Att han böjer sina öron till mig; derföre vill jag åkalla honom i mina lifsdagar.
Want Hij neigt Zijn oor tot mij; dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.
3 Dödsens snaror hade omfattat mig, och helvetes ångest hade råkat uppå mig; jag kom i jämmer och nöd. (Sheol )
De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis. (Sheol )
4 Men jag åkallade Herrans Namn: O! Herre, fräls mina själ.
Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel.
5 Herren är nådelig och rättfärdig, och vår Gud är barmhertig.
De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende.
6 Herren bevarar de enfaldiga; när jag nederligger så hjelper han mig.
De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost.
7 Var nu åter tillfrids, min själ; ty Herren gör dig godt.
Mijn ziel! keer weder tot uw rust, want de HEERE heeft aan u welgedaan.
8 Ty du hafver uttagit mina själ utu dödenom, mina ögon ifrå tårar, min fot ifrå fall.
Want Gij, HEERE! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.
9 Jag vill vandra för Herranom uti de lefvandes lande.
Ik zal wandelen voor het aangezicht des HEEREN, in de landen der levenden.
10 Jag tror, derföre talar jag; men jag varder svårliga plågad.
Ik heb geloofd, daarom sprak ik; ik ben zeer bedrukt geweest.
11 Jag sade i min häpenhet: Alla menniskor äro lögnaktige.
Ik zeide in mijn haasten: Alle mensen zijn leugenaars.
12 Huru skall jag vedergälla Herranom alla hans välgerningar, som han mig gör?
Wat zal ik den HEERE vergelden voor al Zijn weldaden aan mij bewezen?
13 Jag vill taga den helsosamma kalken, och predika Herrans Namn.
Ik zal den beker der verlossingen opnemen, en den Naam des HEEREN aanroepen.
14 Jag vill betala mina löften Herranom, för allt folk.
Mijn geloften zal ik den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.
15 Hans helgons död är dyr hållen för Herranom.
Kostelijk is in de ogen des HEEREN de dood Zijner gunstgenoten.
16 O! Herre, jag är din tjenare; jag är din tjenare, dine tjenarinnos son; du hafver sönderslitit mina band.
Och, HEERE! zekerlijk ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht, een zoon Uwer dienstmaagd; Gij hebt mijn banden losgemaakt.
17 Dig vill jag offra tacksägelse, och predika Herrans Namn.
Ik zal U offeren een offerande van dankzegging, en den Naam des HEEREN aanroepen.
18 Jag vill betala mina löften Herranom, för allt hans folk;
Ik zal mijn gelofte den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.
19 Uti gårdarna åt Herrans hus, uti dig, Jerusalem. Halleluja.
In de voorhoven van het huis des HEEREN, in het midden van u, o Jeruzalem! Hallelujah!