Psaltaren 115

1 Icke oss, Herre, icke oss, utan dino Namne, gif ärona, för dina nåde och sannings skull.

Бизгә әмәс, и Пәрвәрдигар, бизгә әмәс — Өзгәрмәс муһәббитиң үчүн, һәқиқәт-садақитиң үчүн, Өз намиңға шан-шәрәп кәлтүргәйсән.

2 Hvi skulle Hedningarna säga: Hvar är nu deras Gud?

Әлләр немишкә «Уларниң Худаси қәйәрдә?» дәп [мазақ] қилишиду?

3 Men vår Gud är i himmelen; han kan göra hvad han vill.

Бирақ Худайимиз болса әршләрдидур; Немини халиса, У шуни қилғандур.

4 Men deras afgudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.

Уларниң бутлири болса пәқәт күмүч-алтундин ибарәт, Инсанниң қоллири ясиғинидур, халас.

5 De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.

Уларниң ағзи бар, бирақ сөзләлмәйду; Көзлири бар, көрмәйду;

6 De hafva öron, och höra intet; de hafva näso, och lukta intet.

Қулақлири бар, аңлимайду, Бурни бар, пуралмайду;

7 De hafva händer, och taga intet; fötter hafva de, och gå intet; och tala intet genom deras hals.

Қоллири бар, силалмайду; Путлири бар, маңалмайду; Канийидин һеч бир сада чиқармайду.

8 De som sådana göra, äro likaså, alle de som hoppas uppå dem.

Уларни ясиғанлар уларға охшаштур, Уларға таянғанларму шундақтур.

9 Men Israel hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

И Исраил, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучиңлар һәм қалқиниңлардур.

10 Aarons hus hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

И Һарун җәмәти, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм силәрниң қалқиниңлардур.

11 De der Herran frukta, hoppes ock uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

Пәрдәрдигардин әйминидиғанлар, Пәрвәрдигарға тайиниңлар; У силәргә ярдәм қилғучи һәм қалқиниңлардур.

12 Herren tänker uppå oss, och välsignar oss; han välsignar Israels hus, han välsignar Aarons hus.

Пәрвәрдигар бизни әсләп кәлди; У бәхит ата қилиду; У Исраил җәмәтигә бәхит ата қилиду; У Һарун җәмәтигә бәхит ата қилиду;

13 Han välsignar dem som frukta Herran, både små och stora.

Пәрвәрдигардин әйминидиғанларға, Чоңлири һәм кичиклиригиму бәхит ата қилиду.

14 Herren välsigne eder, ju mer och mer, eder och edor barn.

Пәрвәрдигар силәргә қошлап бериду, Силәргә һәм пәрзәнтлириңларға;

15 I ären Herrans välsignade, den himmel och jord gjort hafver.

Силәргә Пәрвәрдигар тәрипидин бәхит ата қилинған, Асман-зиминни Яратқучидин бәрикәтләнгән!

16 Himmelen allt omkring är Herrans; men jordena hafver han gifvit menniskors barnom.

Асманлар болса Пәрвәрдигарниң асманлиридур; Бирақ зиминни болса инсан балилириға тапшурғандур.

17 De döde kunna dig, Herre, intet lofva; ej heller de som nederfara i det stilla;

Өлүкләр Яһни мәдһийиләлмәйду, Сүкүт дияриға чүшүп кәткәнләрму шундақ;

18 Utan vi lofve Herran, ifrå nu och i evighet. Halleluja.

Бирақ бизләр һазирдин башлап Яһқа әбәдил-әбәткичә тәшәккүр-мәдһийә қайтуримиз! Һәмдусана!