Psaltaren 115
1 Icke oss, Herre, icke oss, utan dino Namne, gif ärona, för dina nåde och sannings skull.
Menye míawoe o, o Yehowa, menye míawoe o, ke boŋ ŋutikɔkɔe la nye wò ŋkɔ tɔ, le wò lɔlɔ̃ kple nuteƒewɔwɔ ta.
2 Hvi skulle Hedningarna säga: Hvar är nu deras Gud?
Nu ka ta dukɔwo le gbɔgblɔm be, “Afi ka woƒe Mawu la le?”
3 Men vår Gud är i himmelen; han kan göra hvad han vill.
Míaƒe Mawu la le dziƒo, eye nu sia nu si dze eŋu lae wòwɔna,
4 Men deras afgudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.
gake woawo ya ƒe legbawo nye klosalo kple sika, eye amegbetɔ ƒe asiwoe wɔ wo,
5 De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.
eya ta nu li na wo, gake womate ŋu aƒo nu o, ŋku li na wo, gake womate ŋu akpɔ nu o;
6 De hafva öron, och höra intet; de hafva näso, och lukta intet.
to li na wo, gake womesea nu o, ŋɔti li na wo, gake womeʋẽa nu sena o;
7 De hafva händer, och taga intet; fötter hafva de, och gå intet; och tala intet genom deras hals.
asi li na wo, gake wometea nu kpɔna o, afɔ li na wo, gake womate ŋu azɔ loo, alo aƒo nu to ve me o.
8 De som sådana göra, äro likaså, alle de som hoppas uppå dem.
Ame siwo wɔ wo la, anɔ abe woawo ke ene, eye nenema kee nye ame siwo tsɔ woƒe mɔkpɔkpɔ da ɖe wo dzi.
9 Men Israel hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
O! Israel ƒe aƒe, ɖo dzi ɖe Yehowa ŋu, eyae nye wò kpeɖeŋutɔ kple akpoxɔnu.
10 Aarons hus hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
O! Aron ƒe aƒe, ɖo dzi ɖe Yehowa ŋu, eyae nye wò kpeɖeŋutɔ kple akpoxɔnu.
11 De der Herran frukta, hoppes ock uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.
Mi ame siwo vɔ̃nɛ, miɖo dzi ɖe Yehowa ŋu, eyae nye miaƒe kpeɖeŋutɔ kple akpoxɔnu.
12 Herren tänker uppå oss, och välsignar oss; han välsignar Israels hus, han välsignar Aarons hus.
Yehowa ɖo ŋku mía dzi, eya ta ayra mí. Ayra Israel ƒe aƒe la, ayra Aron ƒe aƒe la,
13 Han välsignar dem som frukta Herran, både små och stora.
ayra ame siwo vɔ̃a Yehowa, suewo kple gãwo siaa.
14 Herren välsigne eder, ju mer och mer, eder och edor barn.
Yehowa nana miadzi ɖe edzi, miawo ŋutɔwo kple mia viwo.
15 I ären Herrans välsignade, den himmel och jord gjort hafver.
Yehowa neyra mi, eya dziƒo kple anyigba Wɔla.
16 Himmelen allt omkring är Herrans; men jordena hafver han gifvit menniskors barnom.
Dziƒo kɔkɔtɔ nye Yehowa, Wɔla la tɔ, ke etsɔ anyigba na amegbetɔ.
17 De döde kunna dig, Herre, intet lofva; ej heller de som nederfara i det stilla;
Menye ame kukuwoe kafua Yehowa o, menye ame siwo zi ɖoɖoe le aʋlimee o;
18 Utan vi lofve Herran, ifrå nu och i evighet. Halleluja.
ke boŋ mí ame siwo doa Yehowa ɖe dzi fifia kple ɖaasi lae. Mikafu Yehowa.
