Psaltaren 114

1 Då Israel ut ur Egypten drog, Jacobs hus ifrå främmande folk.

Toen Israel uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;

2 Då vardt Juda hans helgedom, Israel hans välde.

Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israel Zijn volkomene heerschappij.

3 Hafvet såg det, och flydde; Jordanen vände tillbaka.

De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.

4 Bergen sprungo såsom lamb; högarna såsom ung får.

De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.

5 Hvad var dig, du haf, att du flydde; och du Jordan, att du tillbakavände?

Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?

6 I berg, att I sprungen såsom lamb; I högar, såsom ung får?

Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?

7 För Herranom bäfvade jorden, för Jacobs Gud;

Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;

8 Den bergsklipporna förvandlar uti vattusjöar, och stenen i vattukällor.

Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.