Psaltaren 114

1 Då Israel ut ur Egypten drog, Jacobs hus ifrå främmande folk.

Halleluja! Toen Israël uit Egypte trok, Jakobs huis uit een volk van barbaren,

2 Då vardt Juda hans helgedom, Israel hans välde.

Werd Juda zijn heiligdom, En Israël zijn rijk.

3 Hafvet såg det, och flydde; Jordanen vände tillbaka.

De zee zag het, en sloeg op de vlucht, De Jordaan deinsde terug;

4 Bergen sprungo såsom lamb; högarna såsom ung får.

Als rammen sprongen de bergen weg, Als lammeren de heuvels.

5 Hvad var dig, du haf, att du flydde; och du Jordan, att du tillbakavände?

Zee, wat was er, dat gij gingt vluchten, Jordaan, dat gij achteruit zijt geweken;

6 I berg, att I sprungen såsom lamb; I högar, såsom ung får?

Bergen, dat gij wegsprongt als rammen, Gij heuvels als lammeren?

7 För Herranom bäfvade jorden, för Jacobs Gud;

Voor den Heer kromp de aarde ineen, Voor het aangezicht van Jakobs God;

8 Den bergsklipporna förvandlar uti vattusjöar, och stenen i vattukällor.

Die de rots in een vijver herschiep, De klip in een borrelende bron!