Psaltaren 114

1 Då Israel ut ur Egypten drog, Jacobs hus ifrå främmande folk.

Sa paglakaw sa Israel gikan sa Egipto, Ang panimalay ni Jacob gikan sa katawohan nga lain ug pinulongan;

2 Då vardt Juda hans helgedom, Israel hans välde.

Ang Juda nahimong balaan niyang puloy-anan, Ang Israel nahimong iyang gingharian.

3 Hafvet såg det, och flydde; Jordanen vände tillbaka.

Ang dagat nakakita niini, ug mingkalagiw; Ang Jordan misibug.

4 Bergen sprungo såsom lamb; högarna såsom ung får.

Ang kabukiran minglukso sama sa mga lakeng carnero, Ang kabungtoran nga gagmay sama sa mga nating carnero.

5 Hvad var dig, du haf, att du flydde; och du Jordan, att du tillbakavände?

Unsay gibati mo, Oh dagat, nga mingkalagiw ka? Ikaw, Oh Jordan, nga misibug ka man?

6 I berg, att I sprungen såsom lamb; I högar, såsom ung får?

Kamo nga kabukiran, nga minglukso kamo sama sa mga laekng carnero; Kamong kabungtoran nga gagmay, nga sama sa mga nating carnero?

7 För Herranom bäfvade jorden, för Jacobs Gud;

Kumurog, ikaw yuta, diha sa atubangan sa Ginoo, Diha sa atubangan sa Dios ni Jacob,

8 Den bergsklipporna förvandlar uti vattusjöar, och stenen i vattukällor.

Nga maoy naghimo sa bato nga danaw sa tubig, Ang bato nga santik ngadto sa usa ka tuboran sa mga tubig.