< Psaltaren 114 >
1 Då Israel ut ur Egypten drog, Jacobs hus ifrå främmande folk.
Sa dihang mibiya ang Israel sa Ehipto, ang balay ni Jacob gikan niadtong langyaw nga katawhan,
2 Då vardt Juda hans helgedom, Israel hans välde.
nahimo niyang balaang dapit ang Juda, ang Israel iyang gingharian.
3 Hafvet såg det, och flydde; Jordanen vände tillbaka.
Ang dagat nakakita ug mikalagiw; mitalikod ang Jordan.
4 Bergen sprungo såsom lamb; högarna såsom ung får.
Ang kabukiran milukso sama sa mga laking karnero, ang kabungtoran milukso sama sa nating karnero.
5 Hvad var dig, du haf, att du flydde; och du Jordan, att du tillbakavände?
Dagat, nganong mikalagiw ka man? Jordan, nganong mitalikod ka man?
6 I berg, att I sprungen såsom lamb; I högar, såsom ung får?
Kabukiran, nganong milukso man kamo sama sa laking mga karnero? Kamong gagmay nga mga bungtod, nganong milukso man kamo sama sa mga nating karnero?
7 För Herranom bäfvade jorden, för Jacobs Gud;
Pangurog, kalibotan, sa atubangan sa Ginoo, sa presensya sa Dios ni Jacob.
8 Den bergsklipporna förvandlar uti vattusjöar, och stenen i vattukällor.
Gihimo niyang linaw ang dakong bato, ang gahi nga bato ngadto sa tuboran sa tubig.