< Psaltaren 110 >
1 En Psalm Davids. Herren sade till min Herra: Sätt dig på mina högra hand, tilldess jag lägger dina fiendar till din fotapall.
Davut'un mezmuru RAB Efendim'e: “Ben düşmanlarını ayaklarının altına serinceye dek Sağımda otur” diyor.
2 Herren skall sända dins rikes spiro utaf Zion; var rådandes ibland dina fiendar.
RAB Siyon'dan uzatacak kudret asanı, Düşmanlarının ortasında egemenlik sür!
3 Efter din seger skall ditt folk välviljeliga offra dig i heligo prydning; dine barn varda dig födde såsom daggen af morgonrodnaden.
Savaşacağın gün Gönüllü gidecek askerlerin. Seherin bağrından doğan çiy gibi Kutsal giysiler içinde Sana gelecek gençlerin.
4 Herren hafver svorit, och honom skall det intet ångra: Du äst en Prest evinnerliga, efter Melchisedeks sätt.
RAB ant içti, kararından dönmez: “Melkisedek düzeni uyarınca Sonsuza dek kâhinsin sen!” dedi.
5 Herren på dine högra hand skall slå Konunga i sine vredes tid.
Rab senin sağındadır, Kralları ezecek öfkelendiği gün.
6 Han skall döma ibland Hedningarna; han skall göra stora slagtningar. Han skall sönderkrossa hufvudet öfver stor land.
Ulusları yargılayacak, ortalığı cesetler dolduracak, Dünyanın dört bucağında başları ezecek.
7 Han skall dricka af bäcken på vägenom, derföre skall han upphäfva hufvudet.
Yol kenarındaki dereden su içecek; Bu yüzden başını dik tutacak.