Psaltaren 107
1 Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet:
Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir!
2 Säger I, som af Herranom förlöste ären, de han utu nöd förlöst hafver;
Qoy belə söyləsin Rəbbin xilas etdikləri, Düşmən əlindən qurtardıqları,
3 Och de han utu landen tillsammanhemtat hafver, ifrån östan, ifrå vestan, ifrå nordan, och ifrå hafvet;
Şərqdən, qərbdən, şimaldan və cənubdan – Ölkələrdən topladıqları.
4 De der vilse gingo i öknene, der ingen väg var, och funno ingen stad, der de bo kunde;
Bəziləri səhrada, çöllükdə sərgərdan dolanırdılar, Yaşamaq üçün heç bir şəhər tapmırdılar.
5 Hungroge och törstige, och deras själ försmäktade.
Aclıqdan, susuzluqdan Canlarının taqəti getmişdi.
6 Och de ropade till Herran i deras nöd, och han frälste dem utu deras ångest;
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
7 Och förde dem en rättan väg, att de gingo till den stad, der de bo kunde.
Yaşamaq üçün onlar bir şəhərə çatanadək Onları düz yolla apardı.
8 De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
9 Att han mättar den törstiga själen, och fyller den hungroga själen med god ting;
Çünki O, susuzlara doyunca su verər, Acları bol nemətlərlə bəslər.
10 De der sitta måste i mörker och dödsens skugga, fångne i tvång och i jern.
Bəziləri əsir düşüb zülmətdə yaşayırdı, Zəncirlənib qaranlıqda, əziyyətdə qalırdı.
11 Derföre, att de Guds bud ohörsamme varit hade, och dens Högstas lag försmädat hade;
Çünki Allahın sözlərinə qarşı çıxmışdılar, Haqq-Taalanın məsləhətinə xor baxmışdılar.
12 Derföre måste deras hjerta med olycka plågadt varda; så att de omkull lågo, och ingen halp dem.
Ona görə ağır işlə onların ürəklərinə əzab verdi, Yıxılanda heç kim onlara kömək etmədi.
13 Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest;
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
14 Och förde dem utu mörkret och dödsens skugga, och slet deras band sönder.
Onların buxovlarını qopardı, Zülmətdən, qaranlıqdan çıxardı.
15 De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
Qoy şükür etsinlər Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
16 Att han sönderbryter kopparportar, och sönderslår jernbommar.
Çünki O, tunc qapıları qırar, Dəmir cəftələri qoparar.
17 De galne vordo plågade för deras öfverträdelses skull, och för deras synders skull.
Bəzilərinin ağlı çaşıb üsyankar oldu, Təqsirləri onları zülmə saldı.
18 De vämjade vid all mat, och vordo dödsjuke.
Hər yeməkdən iyrəndilər, Ölüm qapılarına yaxın gəldilər.
19 Och de ropade till Herran i deras nöd, och han halp dem utu deras ångest.
Dara düşərkən Rəbbə fəryad qopardılar, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
20 Han sände sitt ord, och gjorde dem helbregda, och frälste dem, att de icke blefvo döde.
Kəlamını göndərib onlara şəfa verdi, Məzara düşməkdən onları xilas etdi.
21 De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
Rəbbə şükür etsinlər məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə!
22 Och offra tacksägelse, och förtälja hans verk med glädje.
Qoy şükür qurbanlarını təqdim etsinlər, Əməllərinə mədh oxuyub bəyan etsinlər!
23 De som med skepp på hafvet fara, och drifva sin handel till sjös;
Bəziləri gəmilərlə dənizlərdə üzdülər, Dəryalarda böyük işlər gördülər.
24 De hafva förnummit Herrans verk, och hans under i hafvet;
Orada Rəbbin əməllərinə, Dərin sularda etdiyi xariqələrinə şahid oldular.
25 När han sade, att ett stormväder uppkastade sig, som böljorna upplyfte.
Çünki Onun əmri ilə qasırğa qopdu, Dənizin dalğaları qalxdı.
26 Och de foro upp åt himmelen, och foro neder i afgrunden, att deras själ förtviflade för ångest;
Gəmiçilər göyə qalxıb dərinə enirdi, Qorxudan canları əldən gedirdi.
27 Så att de raglade och stapplade, såsom en drucken, och visste ingen råd mer.
Onlar sərxoş kimi yırğalanıb-səndələyirdi, Ağıllarına heç bir çarə gəlmirdi.
28 Och de ropade till Herran i sine nöd, och han förde dem utu deras ångest;
Onlar dara düşəndə Rəbbə fəryad etdilər, Rəbb onları dərdlərindən qurtardı.
29 Och stillte stormen, att böljorna saktade sig.
Qasırğanı yatırdı, sükut gətirdi, Dalğaları sakit etdi.
30 Och de vordo glade, att det stilla vardt; och han förde dem till lands efter deras önska.
Sakitlik yarananda onlar çox sevindilər, Rəbb də onları istədikləri limana çatdırdı.
31 De skola tacka Herranom för hans godhet, och för hans under, som han med menniskors barn gör;
Rəbbə məhəbbətinə görə, Bəşər övladlarına göstərdiyi xariqələrinə görə şükür etsinlər!
32 Och prisa honom i församlingene, och inför de äldsta lofva honom;
Qoy Onu xalqın toplantısında ucaltsınlar, Ona ağsaqqallar məclisində həmd etsinlər!
33 De, hvilkas bäcker förtorkades, och vattukällor vände igen flyta;
O, çayları qurudub səhra edər, Bulaqlar olan yeri quraq çölə döndərər,
34 Så att ett fruktsamt land intet bar, för deras ondskos skull, som deruti bodde.
Orada yaşayanların pisliyinə görə Münbit torpağı şoranlığa çevirər.
35 Och det som torrt var gjorde han vatturikt, och på torra landena vattukällor;
Səhranı gölməçəyə döndərər, Quraq torpaqdan bulaqlar çıxardar.
36 Och satte dit de hungroga, att de beredde en stad, der de bo kunde;
Oranı verər ki, aclar məskən salsınlar, Yaşamaq üçün özlərinə şəhər qursunlar,
37 Och så åkrar, och vingårdar plantera måtte, och årliga frukt få.
Tarlanı əksinlər, üzümlüklər salsınlar. Bol məhsul götürsünlər.
38 Och han dem välsignade, så att de sig svårliga förökade, och dem mycken boskap gaf;
Onun xeyir-duası ilə törəyib artırlar, Heyvanlarının sayı azalmır.
39 De der nedertryckte och försvagade voro af de onda, som dem tvungit och trängt hade.
Sonra əzabdan, darlıqdan, bəlalardan Onlar azalıb alçaldılan an
40 Då föraktelse uppå Förstarna utgjuten var, så att i hela landena stod bistert och ödeliga till.
Rəbb əsilzadələrin üstünə həqarət yağdırar, Onları sonsuz çöldə sərgərdan dolandırar.
41 Och han den fattiga beskyddade för uselhet, och hans slägte förmerade, såsom en fårahjord.
Amma fəqiri zülm altından qaldırar, Övladlarını sürü kimi çoxaldar.
42 Detta skola de fromme se, och glädja sig; och alla ondsko skall munnen tillstoppad varda.
Bunu görən əməlisalehlər şad olar, Fitnə söyləyən ağızlarsa yumular.
43 Hvilken är vis och behåller detta? Så skola de märka, huru många välgerningar Herren beviser.
Kimin ağlı varsa, qoy buna fikir versin, Qoy Rəbbin məhəbbətini dərk etsin!
