Psaltaren 106

1 Halleluja. Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet.

Halleluja. Wysławiajcie Pana; albowiem dobry, albowiem na wieki miłosierdzie jego.

2 Ho kan uttala Herrans dråpeliga gerningar? och prisa all hans lofliga verk?

Któż wysłowi niezmierną moc Pańską, a wypowie wszystkę chwałę jego?

3 Salige äro de som budet hålla, och göra alltid rätt.

Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

4 Herre, tänk på mig efter den nåd, som du dino folke lofvat hafver; bevisa oss dina hjelp;

Pamiętaj na mię, Panie! dla miłości ku ludowi swemu; nawiedźże mię zbawieniem swojem,

5 Att vi måge se dina utkorades välfärd, och glädja oss att dino folke väl går, och berömma oss med dinom arfvedel.

Abym używał dobrego z wybranymi twoimi, a weselił się w radości narodu twego, i chlubił się wespół z dziedzictwem twojem.

6 Vi hafve syndat med våra fäder; vi hafve misshandlat, och hafve ogudaktige varit.

Zgrzeszyliśmy z ojcami swymi; niesprawiedliwieśmy czynili, i nieprawość popełniali.

7 Våre fäder uti Egypten ville icke förstå din under; de tänkte icke på dina stora godhet, och voro ohörige vid hafvet, nämliga röda hafvet.

Ojcowie nasi w Egipcie nie zrozumieli cudów twoich, ani pamiętali na wielkość miłosierdzia twego; ale odpornymi byli przy morzu Czerwonem.

8 Men han halp dem för sitt Namns skull, så att han sina magt beviste.

A wszakże ich wyswobodził dla imienia swego, aby oznajmił moc swoję.

9 Och han näpste röda hafvet, och det vardt torrt; och förde dem genom djupen, såsom genom ena öken;

Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

10 Och halp dem ifrå deras hand, som dem hatade, och förlossade dem ifrå fiendans hand.

A tak zachował ich od ręki tego, który ich miał w nienawiści, a wykupił ich z ręki nieprzyjacielskiej.

11 Och vattnet fördränkte deras fiendar, så att icke en qvar blef.

W tem okryły wody tych, którzy ich ciążyli; nie został ani jeden z nich.

12 Då trodde de uppå hans ord, och söngo hans lof.

A choć uwierzyli słowom jego, i wysławiali chwałę jego:

13 Men de förgåto snarliga hans gerningar, och bidde intet efter hans råd.

Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

14 Och de fingo lusta i öknene, och försökte Gud uti ödemarkene.

Ale zdjęci będąc chciwością na puszczy, kusili Boga na pustyniach.

15 Men han gaf dem deras bön, och sände dem nog, tilldess dem vämjade dervid.

I dał im, czego żądali, a wszakże przepuścił suchoty na nich.

16 Och de satte sig upp emot Mose i lägrena; emot Aaron, Herrans heliga.

Zatem gdy się wzruszyli zawiścią przeciw Mojżeszowi w obozie, i przeciw Aaronowi, świętemu Pańskiemu:

17 Jorden öppnade sig, och uppsvalg Dathan, och öfvertäckte Abirams rota.

Otworzyła się ziemia, i pożarła Datana, i okryła rotę Abironową,

18 Och eld vardt ibland deras rota upptänd; lågen uppbrände de ogudaktiga.

I zapalił się ogień na zebranie ich; płomień spalił niepobożnych.

19 De gjorde en kalf i Horeb, och tillbådo det gjutna belätet;

Sprawili i cielca na Horebie, i kłaniali się bałwanowi litemu,

20 Och förvandlade sina äro uti ens oxas liknelse, den gräs äter.

I odmienili chwałę swą w podobieństwo wołu, jedzącego trawę.

21 De förgåto Gud sin Frälsare, som så stor ting uti Egypten gjort hade;

Zapomnieli na Boga, wybawiciela swego, który czynił wielkie rzeczy w Egipcie;

22 Vidunder i Hams land, och förskräckeliga gerningar i röda hafvet.

Rzeczy dziwne w ziemi Chamowej, rzeczy straszne przy morzu Czerwonem.

23 Och han sade, att han ville förgöra dem, om Mose hans utkorade den plågan icke förtagit hade, och afvändt hans grymhet, att han icke platt skulle förderfva dem.

Przetoż rzekł, że ich chciał wytracić, gdyby się był Mojżesz, wybrany jego, nie stawił w onem rozerwaniu przed nim, a nie odwrócił popędliwości jego, aby ich nie tracił.

24 Och de föraktade det lustiga landet; de trodde icke hans ordom;

Wzgardzili też ziemią pożądaną, nie wierząc słowu jego.

25 Och knorrade i deras hyddom; de lydde intet Herrans röst.

I szemrząc w namiotach swoich, nie byli posłuszni głosowi Pańskiemu.

26 Och han hof upp sina hand emot dem, att han skulle nederslå dem i öknene;

Przetoż podniósł rękę swoję przeciwko nim, aby ich pobił na puszczy;

27 Och kasta deras säd ibland Hedningarna, och förströ dem i landen.

A żeby rozrzucił nasienie ich między pogan, i rozproszył ich po ziemiach.

28 Och de gåfvo sig till BaalPeor, och åto af de döda afgudars offer;

Sprzęgli się też byli z bałwanem Baalfegorem, a jedli ofiary umarłych.

29 Och förtörnade honom med sin verk; då kom ock en plåga ibland dem.

A tak draźnili Boga sprawami swemi, że się na nich oborzyła plaga;

30 Då trädde Pinehas fram, och förlikte sakena, och plågan vände åter.

Aż się zastawił Finees, a pomstę uczynił, i rozerwana jest ona plaga;

31 Och det vardt honom räknadt till rättfärdighet, ifrå slägte till slägte, i evig tid.

Co mu poczytano ku sprawiedliwości od narodu do narodu, aż na wieki.

32 Och de förtörnade honom vid trätovattnet; och de plågade Mose illa.

Znowu go byli wzruszyli do gniewu u wód Meryba, tak, iż się źle działo i z Mojżeszem dla nich.

33 Ty de bedröfvade honom hans hjerta, så att någor ord undföllo honom.

Albowiem rozdraźnili ducha jego, że wyrzekł co niesłuszne usty swemi.

34 De förgjorde ock icke de folk, som dock Herren dem budit hade;

Nadto nie wytracili onych narodów, o których im był Pan powiedział.

35 Utan de blandade sig ibland Hedningarna, och lärde deras verk;

Ale pomięszawszy się z onemi narodami, nauczyli się spraw ich:

36 Och tjente deras afgudom; de kommo dem på förargelse.

I służyli bałwanom ich, które im były sidłem.

37 Och de offrade sina söner, och sina döttrar djeflom;

Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

38 Och utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod, som de offrade Canaans afgudom; så att landet med blodskulder besmittadt vardt;

I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

39 Och orenade sig med sinom gerningom, och hor bedrefvo med sin verk.

I zmazali się sprawami swemi, a cudzołożyli wynalazkami swemi.

40 Då förgrymmade sig Herrans vrede öfver sitt folk, och han fick en styggelse till sitt arf;

Przetoż zapaliwszy się Pan w popędliwości przeciw ludowi swemu, obrzydził sobie dziedzictwo swoje,

41 Och gaf dem uti Hedningars händer; så att öfver dem rådde de som dem hätske voro.

I podał ich w ręce poganom; a panowali nad nimi, którzy ich mieli w nienawiści;

42 Och deras fiender plågade dem, och de vordo kufvade under deras händer.

I uciskali ich nieprzyjaciele ich, tak, że poniżeni byli pod ręką ich.

43 Han förlossade dem ofta; men de förtörnade honom med sin verk, och vordo få för deras missgerningars skull.

Częstokroć ich wybawiał; wszakże go oni wzruszali do gniewu radami swemi, zaczem poniżeni byli dla nieprawości swoich.

44 Och han såg till deras nöd, då han deras klagan hörde;

A wszakże wejrzał na ucisk ich, i usłyszał wołanie ich.

45 Och tänkte på sitt förbund, som han med dem gjort hade; och det ångrade honom efter hans stora godhet;

Bo sobie wspomniał na przymierze swoje z nimi, a żałował tego według wielkiej litości swojej.

46 Och lät dem komma till barmhertighet, för allom dem som dem fångat hade.

Tak, że im zjednał miłosierdzie przed oczyma wszystkich, którzy ich byli pojmali.

47 Hjelp oss, Herre vår Gud, och för oss tillhopa ut ifrå Hedningarna; att vi måge tacka ditt helga Namn, och begå ditt lof.

Wybawże nas, Panie, Boże nasz! a zgromadź nas z tych pogan, abyśmy wysławiali imię świętobliwości twojej, a chlubili się w chwale twojej.

48 Lofvad vare Herren, Israels Gud, ifrån evighet i evighet; och allt folk säga: Amen. Halleluja.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.