Psaltaren 106
1 Halleluja. Tacker Herranom, ty han är mild, och hans godhet varar i evighet.
| הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃ |
2 Ho kan uttala Herrans dråpeliga gerningar? och prisa all hans lofliga verk?
| מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃ |
3 Salige äro de som budet hålla, och göra alltid rätt.
| אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃ |
4 Herre, tänk på mig efter den nåd, som du dino folke lofvat hafver; bevisa oss dina hjelp;
| זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃ |
5 Att vi måge se dina utkorades välfärd, och glädja oss att dino folke väl går, och berömma oss med dinom arfvedel.
| לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃ |
6 Vi hafve syndat med våra fäder; vi hafve misshandlat, och hafve ogudaktige varit.
| חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃ |
7 Våre fäder uti Egypten ville icke förstå din under; de tänkte icke på dina stora godhet, och voro ohörige vid hafvet, nämliga röda hafvet.
| אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃ |
8 Men han halp dem för sitt Namns skull, så att han sina magt beviste.
| ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃ |
9 Och han näpste röda hafvet, och det vardt torrt; och förde dem genom djupen, såsom genom ena öken;
| ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃ |
10 Och halp dem ifrå deras hand, som dem hatade, och förlossade dem ifrå fiendans hand.
| ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃ |
11 Och vattnet fördränkte deras fiendar, så att icke en qvar blef.
| ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃ |
12 Då trodde de uppå hans ord, och söngo hans lof.
| ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃ |
13 Men de förgåto snarliga hans gerningar, och bidde intet efter hans råd.
| מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃ |
14 Och de fingo lusta i öknene, och försökte Gud uti ödemarkene.
| ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃ |
15 Men han gaf dem deras bön, och sände dem nog, tilldess dem vämjade dervid.
| ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃ |
16 Och de satte sig upp emot Mose i lägrena; emot Aaron, Herrans heliga.
| ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃ |
17 Jorden öppnade sig, och uppsvalg Dathan, och öfvertäckte Abirams rota.
| תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃ |
18 Och eld vardt ibland deras rota upptänd; lågen uppbrände de ogudaktiga.
| ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃ |
19 De gjorde en kalf i Horeb, och tillbådo det gjutna belätet;
| יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃ |
20 Och förvandlade sina äro uti ens oxas liknelse, den gräs äter.
| וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃ |
21 De förgåto Gud sin Frälsare, som så stor ting uti Egypten gjort hade;
| שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃ |
22 Vidunder i Hams land, och förskräckeliga gerningar i röda hafvet.
| נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃ |
23 Och han sade, att han ville förgöra dem, om Mose hans utkorade den plågan icke förtagit hade, och afvändt hans grymhet, att han icke platt skulle förderfva dem.
| ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃ |
24 Och de föraktade det lustiga landet; de trodde icke hans ordom;
| וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃ |
25 Och knorrade i deras hyddom; de lydde intet Herrans röst.
| וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃ |
26 Och han hof upp sina hand emot dem, att han skulle nederslå dem i öknene;
| וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃ |
27 Och kasta deras säd ibland Hedningarna, och förströ dem i landen.
| ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃ |
28 Och de gåfvo sig till BaalPeor, och åto af de döda afgudars offer;
| ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃ |
29 Och förtörnade honom med sin verk; då kom ock en plåga ibland dem.
| ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃ |
30 Då trädde Pinehas fram, och förlikte sakena, och plågan vände åter.
| ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃ |
31 Och det vardt honom räknadt till rättfärdighet, ifrå slägte till slägte, i evig tid.
| ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃ |
32 Och de förtörnade honom vid trätovattnet; och de plågade Mose illa.
| ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃ |
33 Ty de bedröfvade honom hans hjerta, så att någor ord undföllo honom.
| כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃ |
34 De förgjorde ock icke de folk, som dock Herren dem budit hade;
| לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃ |
35 Utan de blandade sig ibland Hedningarna, och lärde deras verk;
| ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃ |
36 Och tjente deras afgudom; de kommo dem på förargelse.
| ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃ |
37 Och de offrade sina söner, och sina döttrar djeflom;
| ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃ |
38 Och utgöto oskyldigt blod, sina söners och döttrars blod, som de offrade Canaans afgudom; så att landet med blodskulder besmittadt vardt;
| וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃ |
39 Och orenade sig med sinom gerningom, och hor bedrefvo med sin verk.
| ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃ |
40 Då förgrymmade sig Herrans vrede öfver sitt folk, och han fick en styggelse till sitt arf;
| ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃ |
41 Och gaf dem uti Hedningars händer; så att öfver dem rådde de som dem hätske voro.
| ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃ |
42 Och deras fiender plågade dem, och de vordo kufvade under deras händer.
| וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃ |
43 Han förlossade dem ofta; men de förtörnade honom med sin verk, och vordo få för deras missgerningars skull.
| פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃ |
44 Och han såg till deras nöd, då han deras klagan hörde;
| וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃ |
45 Och tänkte på sitt förbund, som han med dem gjort hade; och det ångrade honom efter hans stora godhet;
| ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃ |
46 Och lät dem komma till barmhertighet, för allom dem som dem fångat hade.
| ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃ |
47 Hjelp oss, Herre vår Gud, och för oss tillhopa ut ifrå Hedningarna; att vi måge tacka ditt helga Namn, och begå ditt lof.
| הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃ |
48 Lofvad vare Herren, Israels Gud, ifrån evighet i evighet; och allt folk säga: Amen. Halleluja.
| ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃ |
