Psaltaren 105
1 Tacker Herranom, och prediker hans Namn; förkunner hans verk ibland folken.
Looft den HEERE, roept Zijn Naam aan, maakt Zijn daden bekend onder de volken.
2 Sjunger om honom, och lofver honom; taler om all hans under.
Zingt Hem, psalmzingt Hem, spreekt aandachtelijk van al Zijn wonderen.
3 Lofver hans helga Namn; deras hjerta, som Herran söka, glädje sig.
Roemt u in den Naam Zijner heiligheid; het hart dergenen, die den HEERE zoeken, verblijde zich.
4 Fråger efter Herranom, och efter hans magt; söker hans ansigte alltid.
Vraagt naar den HEERE en Zijn sterkte; zoekt Zijn aangezicht geduriglijk.
5 Tänker uppå hans underliga verk, som han gjort hafver; uppå hans under, och uppå hans ord;
Gedenkt Zijner wonderen, die Hij gedaan heeft, Zijner wondertekenen, en der oordelen Zijns monds.
6 I Abrahams hans tjenares säd, I Jacobs hans utkorades barn.
Gij zaad van Abraham, Zijn knecht, gij kinderen van Jakob, Zijn uitverkorene!
7 Han är Herren vår Gud; han dömer i hela verldene.
Hij is de HEERE, onze God; Zijn oordelen zijn over de gehele aarde.
8 Han tänker evinnerliga uppå sitt förbund; på det ord han lofvat hafver till mång tusend, slägte ifrå slägte;
Hij gedenkt Zijns verbonds tot in der eeuwigheid, des woords, dat Hij ingesteld heeft, tot in duizend geslachten;
9 Det han gjort hafver med Abraham; och på eden med Isaac;
Des verbonds, dat Hij met Abraham heeft gemaakt, en Zijns eeds aan Izak;
10 Och satte det Jacob till en rätt, och Israel till ett evigt förbund;
Welken Hij ook gesteld heeft aan Jakob tot een inzetting, aan Israel tot een eeuwig verbond,
11 Och sade: Dig vill jag gifva det landet Canaan, edars arfs lott;
Zeggende: Ik zal u geven het land Kanaan, het snoer van ulieder erfdeel.
12 Då de få och ringa voro, och främlingar derinne.
Als zij weinig mensen in getal waren, ja, weinig en vreemdelingen daarin;
13 Och de foro ifrå folk till folk; ifrå det ena riket till annat folk.
En wandelden van volk tot volk, van het ene koninkrijk tot het andere volk;
14 Han lät ingen menniska göra dem skada, och näpste Konungar för deras skull:
Hij liet geen mens toe hen te onderdrukken; ook bestrafte Hij koningen om hunnentwil, zeggende:
15 Kommer intet vid mina smorda, och görer intet ondt minom Prophetom.
Tast Mijn gezalfden niet aan, en doet Mijn profeten geen kwaad.
16 Och han lät en dyr tid komma i landet, och förtog dem allt bröds uppehälle.
Hij riep ook een honger in het land; Hij brak allen staf des broods.
17 Han sände en man framför dem; Joseph vardt såld till en träl.
Hij zond een man voor hun aangezicht henen; Jozef werd verkocht tot een slaaf.
18 De tvingade hans fötter i fjettrar; hans kropp måste jern ligga;
Men drukte zijn voeten in den stok; zijn persoon kwam in de ijzers.
19 Tilldess hans ord kom, och Herrans tal pröfvade honom.
Tot den tijd toe, dat Zijn woord kwam, heeft hem de rede des HEEREN doorlouterd.
20 Då sände Konungen bort, och lät gifva honom lös; herren öfver folken böd låta honom ut.
De koning zond, en deed hem ontslaan; de heerser der volken liet hem los.
21 Han satte honom till en herra öfver sitt hus; till en föreståndare öfver alla sina ägodelar;
Hij zette hem tot een heer over zijn huis, en tot een heerser over al zijn goed;
22 Att han skulle undervisa hans Förstar, efter sitt sätt, och lära hans äldsta vishet.
Om zijn vorsten te binden naar zijn lust, en zijn oudsten te onderwijzen.
23 Och Israel for in uti Egypten, och Jacob vardt en främling i Hams land.
Daarna kwam Israel in Egypte, en Jakob verkeerde als vreemdeling in het land van Cham.
24 Och han lät sitt folk svåliga växa, och gjorde dem mägtigare än deras fiender.
En Hij deed Zijn volk zeer wassen, en maakte het machtiger dan Zijn tegenpartijders.
25 Han förvände deras hjerta, så att de hans folk hätske vordo, och tänkte till att förtrycka hans tjenare med list.
Hij keerde hun hart om, dat zij Zijn volk haatten, dat zij met Zijn knechten listiglijk handelden.
26 Han sände sin tjenare Mose; Aaron, den han utvalt hade.
Hij zond Mozes, Zijn knecht, en Aaron, dien Hij verkoren had.
27 De samme gjorde hans tecken ibland dem, och hans under i Hams land.
Zij deden onder hen de bevelen Zijner tekenen, en de wonderwerken in het land van Cham.
28 Han lät mörker komma, och gjordet mörkt; och de voro icke hans ordom ohörsamme.
Hij zond duisternis, en maakte het duister; en zij waren Zijn woord niet wederspannig.
29 Han förvände deras vatten i blod, och dräp deras fiskar.
Hij keerde hun wateren in bloed, en Hij doodde hun vissen.
30 Deras land gaf myckna paddor ifrå sig; ja, uti deras Konungars kamrar.
Hun land bracht vorsen voort in overvloed, tot in de binnenste kameren hunner koningen.
31 Han sade, då kom ohyra; löss uti alla deras landsändar.
Hij sprak, en er kwam een vermenging van ongedierte, luizen, in hun ganse landpale.
32 Han gaf dem hagel till regn; eldslåga uti deras land;
Hij maakte hun regen tot hagel, vlammig vuur in hun land.
33 Och slog deras vinträ och fikonaträ, och förderfvade trän i deras landsändar.
En Hij sloeg hun wijnstok en hun vijgeboom, en Hij brak het geboomte hunner landpalen.
34 Han sade, då kommo gräshoppor, gräsmatkar otalige;
Hij sprak, en er kwamen sprinkhanen en kevers, en dat zonder getal;
35 Och de uppåto allt gräset i deras land, och uppfrätte frukten på deras mark;
Die al het kruid in hun land opaten, ja, aten de vrucht hunner landouwe op.
36 Och slog allt förstfödt uti deras land, alla deras första arfvingar.
Hij versloeg ook alle eerstgeborenen in hun land, de eerstelingen al hunner krachten.
37 Och han förde dem ut med silfver och guld, och ibland deras slägter var ingen krank.
En Hij voerde hen uit met zilver en goud; en onder hun stammen was niemand, die struikelde.
38 Egypten var glad, att de utdrogo; ty deras fruktan var uppå dem fallen.
Egypte was blijde, als zij uittrokken, want hun verschrikking was op hen gevallen.
39 Han utsträckte en molnsky till skjul, och eld om nattena till att lysa.
Hij breidde een wolk uit tot een deksel, en vuur om den nacht te verlichten.
40 De bådo, och han lät komma åkerhöns; och han mättade dem med himmelsbröd.
Zij baden, en Hij deed kwakkelen komen, en Hij verzadigde hen met hemels brood.
41 Han öppnade bergsklippona, och vatten flöt derut, så att bäcker flöto i torra öknene.
Hij opende een steenrots, en er vloeiden wateren uit, die gingen door de dorre plaatsen als een rivier.
42 Ty han tänkte på sitt helga ord, det han till Abraham sin tjenare talat hade.
Want Hij dacht aan Zijn heilig woord, aan Abraham, Zijn knecht.
43 Alltså förde han sitt folk ut med fröjd, och sina utkorade med glädje;
Alzo voerde Hij Zijn volk uit met vrolijkheid, Zijn uitverkorenen met gejuich.
44 Och gaf dem Hedningarnas land, så att de folks gods intogo;
En Hij gaf hun de landen der heidenen, zodat zij in erfenis bezaten den arbeid der volken;
45 På det de skulle hålla hans rätter, och bevara hans lag. Halleluja.
Opdat zij Zijn inzettingen onderhielden, en Zijn wetten bewaarden. Hallelujah!
