Psaltaren 104
1 Lofva Herran, min själ; Herre, min Gud, du äst ganska härlig, du äst dägelig och allstinges väl beprydd.
Loof den HEERE, mijn ziel! O HEERE, mijn God! Gij zijt zeer groot, Gij zijt bekleed met majesteit en heerlijkheid.
2 Ljus är din klädnad, som du uppå hafver; du utsträcker himmelen såsom ett tapet.
Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn.
3 Du hvälfver honom ofvan med vatten; du far i skyn såsom i en vagn, och går på vädrens vingar;
Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt.
4 Du, som gör dina Änglar till väder, och dina tjenare till eldslåga;
Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur.
5 Du, som grundar jordena på hennes botten, så att hon blifver i evig tid.
Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen.
6 Med djupet betäcker du henne, såsom med ett kläde, och vatten stå öfver bergen.
Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen.
7 Men för ditt näpsande fly de; för ditt dundrande fara de bort.
Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders.
8 Bergen resa högt upp, och dalarna sätta sig ned i det rum, som du dem skickat hafver.
De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt.
9 Du hafver satt ett mål, der komma de intet öfver; och måga icke åter betäcka jordena.
Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken.
10 Du låter källor uppbrista i dalomen, så att vatten emellan bergen flyta;
Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen.
11 Att all djur på markene måga dricka, och vildåsnarna sin törst släcka.
Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede.
12 När dem sitta himmelens foglar, och sjunga på qvistarna.
Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken.
13 Du fuktar bergen ofvanefter; du gör landet fullt med frukt, den du förskaffar.
Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken.
14 Du låter gräs växa för boskapen, och säd menniskomen till nytto; att du skall låta komma bröd utaf jordene;
Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen.
15 Och att vin skall fröjda menniskones hjerta, och hennes ansigte dägeligit varda af oljo, och bröd styrka menniskones hjerta;
En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt.
16 Att Herrans trä skola full med must stå; de cedreträ på Libanon, som han planterat hafver.
De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft;
17 Der hafva foglarna sitt näste, och hägrar bo uppe i furoträn.
Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen.
18 De höga berg äro de stengetters tillflykt, och stenklyfterna de kunilers.
De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen.
19 Du gör månan, till att derefter skifta året; solen vet sin nedergång.
Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang.
20 Du gör mörker, att natt varder; då draga sig all vilddjur ut;
Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt:
21 De unga lejon, som ryta efter rof, och sin mat söka af Gudi;
De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken.
22 Men när solen uppgår, draga de bort, och lägga sig uti sina kulor.
De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen.
23 Så går då menniskan ut till sitt arbete, och till sitt åkerverk intill aftonen.
De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe.
24 Herre, huru äro din verk så stor och mång! Du hafver visliga skickat dem all, och jorden är full af dina ägodelar.
Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen.
25 Hafvet, det så stort och vidt är, der kräla uti, utan tal, både stor och liten djur.
Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote.
26 Der gå skepp; der äro hvalfiskar, som du gjort hafver, att de deruti leka skola.
Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen.
27 Allt vänter efter dig, att du skall gifva dem mat i sin tid.
Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd.
28 Då du gifver dem, så samla de; när du upplåter dina hand, så varda de med god ting mättade.
Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd.
29 Om du fördöljer ditt ansigte, så varda de förskräckte; du tager deras anda bort, så förgås de, och varda åter till stoft igen.
Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof.
30 Du låter ut din anda, så varda de skapade, och du förnyar jordenes ansigte.
Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks.
31 Herrans ära är evig; Herren hafver behag till sin verk.
De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken.
32 Han ser uppå jordena, så bäfvar hon; han kommer vid bergen, så ryka de.
Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij.
33 Jag vill sjunga Herranom i mina lifsdagar, och lofva min Gud, så länge jag är till.
Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben.
34 Mitt tal behage honom väl; jag gläder mig af Herranom.
Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden.
35 Syndarena hafve en ända på jordene, och de ogudaktige vare icke mer till; lofva, min själ, Herran. Halleluja.
De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!
