Psaltaren 103
1 En Psalm Davids. Lofva Herran, min själ, och allt det uti mig är, hans helga Namn.
Davudun məzmuru. Rəbbə alqış et, ey könlüm, Ey bütün varlığım, Onun müqəddəs adına alqış et!
2 Lofva Herran, min själ, och förgät icke, hvad godt han dig gjort hafver;
Rəbbə alqış et, ey könlüm, Unutma etdiyi yaxşılıqları:
3 Den dig alla dina synder förlåter, och helar alla dina brister;
Odur bütün təqsirlərini əfv edən, Bütün xəstəliklərinə şəfa verən.
4 Den ditt lif förlöser ifrå förderf, och kröner dig med nåd och barmhertighet;
Odur həyatını məzara düşməkdən qurtaran, Məhəbbətin, mərhəmətin tacını başına qoyan.
5 Den dig uppfyller med tröst, att du dägelig varder, och gör dig ung och frisk såsom en örn.
Odur ömür boyu səni bərəkəti ilə doyduran, Səni təzələyib gənc, gümrah qartala oxşadan.
6 Herren skaffar rättfärdighet och dom, allom dem som orätt lida.
Rəbb bütün miskinlər üçün Haqq və ədalət edir.
7 Han hafver låtit Mose veta sina vägar; Israels barn sin verk.
Yollarını Musaya, Əməllərini İsrail övladlarına göstərib.
8 Barmhertig och nådelig är Herren, tålig och af stora mildhet.
Rəbb rəhmli və lütfkardır, Hədsiz səbirli və bol məhəbbətlidir.
9 Han träter icke till evig tid, och vredgas icke evinnerliga.
Həmişə töhmətləndirməz, Qəzəbi sonsuza qədər sürməz.
10 Han handlar icke med oss efter våra synder, och vedergäller oss icke efter våra missgerningar.
Bizimlə günahlarımıza görə davranmaz, Təqsirlərimizin əvəzini çıxmaz.
11 Ty så hög som himmelen öfver jordena är, låter han sina nåd väldig vara öfver dem som frukta honom.
Çünki göylər yerdən nə qədər ucadırsa, Ondan qorxanlara olan məhəbbəti o qədər böyükdür.
12 Så långt som öster är ifrå vester, låter han vår öfverträdelse vara ifrån oss.
Nə qədər şərq qərbdən uzaqdırsa, Qanunsuzluqlarımızı bizdən o qədər uzaqlaşdırıb.
13 Såsom en fader förbarmar sig öfver barnen, så förbarmar sig Herren öfver dem som frukta honom.
Ata övladlarına rəhm etdiyi kimi Rəbb də Ondan qorxanlara elə rəhm edir.
14 Ty han vet hvad vi för ett verk äre; han tänker derpå, att vi stoft äre.
Çünki necə yarandığımızı bilir, Torpaqdan düzəlməyimizi unutmur.
15 En menniska är i sitt lefvande såsom gräs; hon blomstras såsom ett blomster på markene.
İnsanınsa ömrü bir ota oxşar, Çəmən gülləri kimi çiçək açar,
16 När vädret deröfver går, så är det intet mer der, och dess rum känner det intet mer.
Üstündən yel əsərkən yox olur, Yerində izi belə, qalmır.
17 Men Herrans nåd varar ifrån evighet till evighet, öfver dem som frukta honom; och hans rättfärdighet intill barnabarn,
Rəbbin isə Ondan qorxanlara olan məhəbbəti, Onların övladlarına olan salehliyi Əzəldən var, bu əbədi qalacaq.
18 När dem som hans förbund hålla, och tänka uppå hans bud, att de derefter göra.
Onun əhdinə vəfa edənlərə bunları göstərir, Qayda-qanunlarını yerinə yetirənləri unutmur.
19 Herren hafver beredt sin stol i himmelen, och hans rike skall råda öfver allt.
Rəbb taxtını göylərdə qurub, Hər yerdə hökmranlıq edir.
20 Lofver Herran, I hans Änglar, I starke hjeltar, som hans befallning uträtten, att man hans ords röst höra skall.
Rəbbə alqış edin, ey Onun mələkləri, Ey Onun sözünə baxıb icra edən qüdrətli igidlər!
21 Lofver Herran, alle hans härar; I hans tjenare, som hans vilja gören.
Rəbbə alqış edin, ey səmanın bütün orduları, İradəsini yerinə yetirən xidmətçiləri!
22 Lofver Herran, all hans verk uti all hans herradömes rum; min själ lofve Herran.
Rəbbə alqış edin, ey Onun yaratdıqları, Ey Onun hökm etdiyi yer üzərində olan bütün varlıqlar! Rəbbə alqış et, ey könlüm!
