Ordspråksboken 1
1 Detta är Salomos Ordspråk, Davids sons, Israels Konungs;
Przysłowia Salomona, syna Dawida, króla Izraela;
2 Till att deraf lära vishet och tukt;
Do poznania mądrości i karności, do zrozumienia słów roztropnych;
3 Förstånd, klokhet, rättfärdighet, dom och fromhet;
Do zdobycia pouczenia w mądrości, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
4 Att de fåkunnige måga varda vise, och de ynglingar förnuftige och försigtige.
Do udzielenia prostym rozwagi, a młodemu – wiedzy i roztropności.
5 Den der vis är, han hörer till, och förbättrar sig; och den der förståndig är, han tager vid råd;
Mądry posłucha i przybędzie mu wiedzy, a rozumny nabędzie rad;
6 Att han skall förstå ordspråk, och deras uttydelse; de visas läro, och deras gåtor.
Aby rozumieć przysłowia i [ich] wykładnię, słowa mądrych i ich zagadki.
7 Herrans fruktan är begynnelsen till att lära; de galna förakta vishet och tuktan.
Bojaźń PANA jest początkiem wiedzy, ale głupcy gardzą mądrością i karnością.
8 Min son, hör dins faders tuktan, och förlåt icke dine moders bud;
Synu mój, słuchaj pouczenia swego ojca i nie odrzucaj nauki swojej matki;
9 Ty detta är dino hufvude en skön prydning, och en kedja om din hals.
Bo one będą wdzięczną ozdobą na twojej głowie i [kosztownym] łańcuchem na szyi.
10 Min son, om skalkar locka dig, så följ icke;
Synu mój, jeśli grzesznicy cię namawiają, nie pozwalaj.
11 Om de säga: Gack med oss, vi vilje vakta efter blod, och gildra för den oskyldiga utan sak;
Jeśli mówią: Chodź z nami, czyhajmy na krew, zaczajmy się na niewinnego bez powodu;
12 Vi vilje dem uppsluka lefvande, såsom helvetet; och de fromma, såsom dem der neder i grafvena fara; (Sheol h7585)
Pożremy ich żywcem jak grób, całych, jak zstępujących do dołu; (Sheol h7585)
13 Vi vilje finna stora ägodelar; vi vilje fylla vår hus med rof;
Znajdziemy wszelkie kosztowności, napełnimy swoje domy łupem;
14 Vågat med oss; en pung skall vara allas våras.
Dziel z nami swój los; miejmy wszyscy jedną sakiewkę.
15 Min son, vandra intet den vägen med dem; vakta din fot för deras stig.
Synu mój, nie wyruszaj z nimi w drogę; powstrzymaj swoją nogę od ich ścieżki.
16 Ty deras fötter löpa till det ondt är, och skynda sig till att utgjuta blod.
Ich nogi bowiem biegną do zła i spieszą się do przelania krwi.
17 Ty det är fåfängt utkasta nät för foglarnas ögon;
Na próżno zastawia się sieci na oczach wszelkiego ptactwa.
18 Och vakta de sjelfve efter hvarsannars blod; och den ene står efter den andras lif.
Oni też czyhają na własną krew, czają się na własne życie.
19 Alltså göra alle girige, att den ene tager dem andra lifvet bort.
Takie są ścieżki każdego, który jest chciwy zysku; swojemu właścicielowi [taki zysk] odbiera życie.
20 Visheten klagar ute, och låter höra sig på gatomen.
Mądrość woła na dworze, podnosi swój głos na ulicach.
21 Hon ropar i partomen ut för folket; hon talar sin ord i stadenom:
Woła w największym zgiełku, u wrót bram, w mieście wygłasza swoje słowa:
22 Huru länge viljen I, fåkunnige, fåkunnige vara; och de bespottare lust hafva till gabberi, och de galne hata lärdom?
Jak długo, prości, będziecie kochać głupotę, szydercy – lubować się w swoim szyderstwie, a głupi – nienawidzić wiedzy?
23 Vänder eder till mitt straff; si, jag vill utsäga eder min anda, och göra eder min ord kunnig.
Nawróćcie się na moje upomnienie; oto wyleję na was mojego ducha, oznajmię wam moje słowa.
24 Efter jag nu kallar, och I neken det; jag räcker mina hand ut, och ingen aktar dertill;
Ponieważ wołałam, a odmawialiście; wyciągałam rękę, a nikt nie zważał;
25 Och I låten fara all min råd, och viljen icke mitt straff;
Owszem, odrzuciliście całą moją radę i nie chcieliście [przyjąć] mojego upomnienia;
26 Så vill jag ock le åt edro ofärd, och begabba eder, när det kommer som I frukten;
Dlatego będę się śmiać z waszego nieszczęścia, będę szydzić z was, gdy przyjdzie to, czego się boicie.
27 När öfver eder kommer, såsom en storm, det I frukten, och edor ofärd såsom ett väder; när öfver eder kommer ångest och nöd.
Gdy nadejdzie jak spustoszenie to, czego się boicie, i [gdy] wasze nieszczęście nadciągnie jak wicher, gdy nadejdzie na was ucisk i cierpienie;
28 Då skola de åkalla mig, men jag skall intet svara; de skola bittida söka mig, och intet finna;
Wtedy będą mnie wzywać, a nie wysłucham; będą mnie szukać pilnie, lecz mnie nie znajdą.
29 Derföre, att de hatade lärdom, och ville icke hafva Herrans fruktan;
Bo znienawidzili wiedzę i nie wybrali bojaźni PANA;
30 Ville icke mitt råd, och lastade all min straff.
Ani nie chcieli mojej rady, [ale] gardzili każdym moim upomnieniem.
31 Så skola de äta af sins väsendes frukt, och af sin råd mätte varda;
Dlatego spożyją owoc swoich dróg i będą nasyceni swymi radami.
32 Att de fåkunnigas luste dräper dem, och de galnas lycka förgör dem.
Bo odstępstwo prostych zabije ich i szczęście głupich zgubi ich.
33 Men den mig hörer, han skall säker blifva, och nog hafva, och för intet ondt frukta.
[Ale] kto mnie słucha, będzie mieszkać bezpiecznie i będzie wolny od strachu przed złem.
