Ordspråksboken 9
1 Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
Ũũgĩ nĩakĩte nyũmba yake; nĩaicũhĩtie itugĩ ciayo mũgwanja.
2 Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
Nĩahaarĩirie nyama, na akahaarĩria ndibei, o na akaara metha yake.
3 Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
Nĩatũmĩte ndungata ciake cia airĩtu nja, na nĩaretana arĩ harĩa hatũũgĩru mũno itũũra-inĩ rĩrĩa inene, akoiga atĩrĩ:
4 Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
“Andũ arĩa othe matarĩ na ũũgĩ nĩmoke gũkũ!” Ningĩ akeera andũ arĩa maagĩĩte ũtaũku atĩrĩ,
5 Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
Ũkai mũrĩe irio ciakwa, na mũnyue ndibei ĩrĩa ndĩmũthondekeire.
6 Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
Tiganai na mĩthiĩre yanyu ĩtarĩ ya ũũgĩ, na nĩmũgũtũũra muoyo; cookai gũthiiaga na njĩra ya ũtaũku.
7 Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
“Ũrĩa wothe ũtaaraga mũnyũrũrania eĩtagĩria irumi; na ũrĩa wothe ũkaanagia mũndũ mwaganu egĩĩragĩra njono.
8 Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
Ndũkanataare mũnyũrũrania, nĩguo ndagagũthũũre; kaania mũndũ mũũgĩ, nake nĩegũkwenda.
9 Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
Taara mũndũ mũũgĩ na nĩegũkĩrĩrĩria kũũhĩga; mũndũ mũthingu mũrute, na nĩekuongerera ũũgĩ wake.
10 Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
“Kĩambĩrĩria kĩa ũũgĩ nĩ gwĩtigĩra Jehova, na kũmenya Ũrĩa Mũtheru nĩkuo gũtaũkĩrwo.
11 Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
Nĩgũkorwo nĩ ũndũ wakwa matukũ maku nĩmakaingĩha, na wongererwo mĩaka ya gũtũũra muoyo.
12 Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
Ũngĩkorwo ũrĩ mũũgĩ-rĩ, ũũgĩ waku nĩũgakũguna; na ũngĩkorwo ũrĩ mũnyũrũrania-rĩ, we nowe ũkaanyariirĩka.”
13 Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
Mũndũ-wa-nja ũrĩa wĩtagwo Mũkĩĩgu nĩ wa inegene; we ndarĩ mũtugo, na ndarĩ ũmenyo.
14 Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
Aikaraga thĩ mũrango-inĩ wa nyũmba yake, agaikarĩra gĩtĩ harĩa hatũũgĩru mũno itũũra-inĩ rĩrĩa inene,
15 Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
ageetaga arĩa marehĩtũkĩra, arĩa marethiĩra na njĩra ciao.
16 Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
Ameeraga atĩrĩ, “Andũ arĩa othe matarĩ na ũũgĩ nĩmoke gũkũ!” Nao arĩa maagĩĩte ũtaũku akameera atĩrĩ:
17 Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
“Maaĩ ma kũiya marĩ mũrĩo; o na irio iria irĩĩagĩrwo hitho-inĩ irĩ cama!”
