< Ordspråksboken 9 >
1 Visheten byggde sitt hus, och högg sju pelare;
De opperste Wijsheid heeft Haar huis gebouwd; Zij heeft Haar zeven pilaren gehouwen.
2 Och slagtade sin boskap, skänkte sitt vin, och tillredde sitt bord;
Zij heeft Haar slachtvee geslacht. Zij heeft Haar wijn gemengd; ook heeft Zij Haar tafel toegericht.
3 Och sände sina tjenarinnor ut, till att bjuda upp på stadsens palats:
Zij heeft Haar dienstmaagden uitgezonden; Zij nodigt op de tinnen van de hoogten der stad:
4 Den fåkunnig är, han komme hit; och till de dårar sade hon:
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts! Tot de verstandeloze zegt Zij:
5 Kommer, äter af mitt bröd, och dricker af vinet, som jag skänker;
Komt, eet van Mijn brood, en drinkt van den wijn, dien Ik gemengd heb.
6 Öfvergifver det galna väsendet, så fån I lefva; och går på förståndsens väg.
Verlaat de slechtigheden, en leeft; en treedt in den weg des verstands.
7 Hvilken som tuktar bespottaren, han får skam igen; och den som straffar en ogudaktigan, han varder försmädad.
Wie den spotter tuchtigt, behaalt zich schande; en die den goddeloze bestraft, zijn schandvlek.
8 Straffa bespottaren intet, att han icke hatar dig; straffa den visa, han skall älska dig.
Bestraf den spotter niet, opdat hij u niet hate; bestraf den wijze, en hij zal u liefhebben.
9 Gif dem visa, så skall han ännu visare varda; lär den rättfärdiga, så växer han till i lärdom.
Leer den wijze, zo zal hij nog wijzer worden; onderwijs den rechtvaardige, zo zal hij in leer toenemen.
10 Vishetenes begynnelse är Herrans fruktan, och förstånd lärer hvad heligt är;
De vreze des HEEREN is het beginsel der wijsheid, en de wetenschap der heiligen is verstand.
11 Ty igenom mig skola dine dagar månge varda, och dins lifs år dig flere varda.
Want door Mij zullen uw dagen vermenigvuldigen, en de jaren des levens zullen u toegedaan worden.
12 Äst du vis, så äst du dig vis; äst du en bespottare, så måste du umgälla det allena.
Indien gij wijs zijt, gij zijt wijs voor uzelven; en zijt gij een spotter, gij zult het alleen dragen.
13 Men en galen ostadig qvinna, full med sqvaller, och fåvitsk;
Een zotte vrouw is woelachtig, de slechtigheid zelve, en weet niet met al.
14 Sitter i sins hus dörr, på en stol, högt uppe i stadenom;
En zij zit aan de deur van haar huis, op een stoel, op de hoge plaatsen der stad;
15 Till att bjuda alla de der framom gå, och rättelliga vandra på sinom vägom:
Om te roepen degenen, die op den weg voorbijgaan, die hun paden recht maken, zeggende:
16 Den der fåkunnig är, han komme hit. Och till de dårar säger hon:
Wie is slecht? Hij kere zich herwaarts; en tot den verstandeloze zegt zij:
17 Stulet vatten är sött, och fördoldt bröd är lustigt.
De gestolen wateren zijn zoet, en het verborgen brood is liefelijk.
18 Men han vet icke, att der äro de döde, och hennes gäster uti djupa helvetet. (Sheol )
Maar hij weet niet, dat aldaar doden zijn; haar genoden zijn in de diepten der hel. (Sheol )