Ordspråksboken 8
1 Ropar icke visheten, och klokheten låter sig höra?
Haddaba xigmaddu sow ma dhawaaqin? Waxgarashaduna codkeedii sow kor uma qaadin?
2 Uppenbara på vägen, och på stråtene står hon;
Waxay taagan tahay meelaha sarreeya Oo jidka agtiisa ah, meesha waddooyinku ku kulmaan.
3 Vid stadsportarna, der man ingår, ropar hon;
Oo waxay ka qaylisaa irdaha agtooda, Meesha magaalada laga soo galo, Iyo meesha albaabbada laga soo galoba.
4 O! I män, jag ropar till eder; och ropar till folket.
Nimanyahow, idinkaan idiin dhawaaqayaa, Oo codkayguna wuxuu u yeedhayaa binu-aadmiga.
5 Akter, I oförnuftige, uppå vishet, och I dårar, lägger det på hjertat.
Garaadlaawayaashow, miyir lahaada, Nacasyadoy, waxgarasho qalbiga ku haysta.
6 Hörer, ty jag vill tala det märkeligit är, och lära det rätt är.
I maqla, waayo, waxaan ku hadlayaa waxyaalo wanaagsan, Oo waxaan bushimaha u kala qaadayaa waxyaalo qumman.
7 Ty min mun skall tala sanningen, och mina läppar skola hata det ogudaktigt är.
Maxaa yeelay, afkaygu run buu ku hadlayaa; Oo bushimahayguna shar bay karhaan.
8 All mins muns tal är rätt; der är intet vrångt eller falskt inne;
Erayada afkayga oo dhammi waa xaq, Oo innaba wax qalloocan ama maroorsan lagama helo.
9 De äro all klar dem som förstå dem, och rätt dem som vilja anamma dem.
Iyagu dhammaantood waa u cad yihiin kii wax garanaya, Oo waana u qumman yihiin kuwa aqoonta hela.
10 Tager vid min tuktan heldre än silfver, och akter lärdom högre än kosteligit guld.
Edbintayda qaata, lacagse ha qaadanina, Oo aqoontana ka hor doorta dahabka saafiga ah.
11 Ty vishet är bättre än perlor, och allt det man önska må, kan intet liknas henne.
Waayo, xigmaddu waa ka sii wanaagsan tahay luulka, Oo wax alla waxa la damci karo oo dhanna iyada lalama simi karo.
12 Jag, vishet, bor när klokhetene, och jag kan gifva god råd.
Anigoo xigmad ahu, waxaan la fadhiyaa miyir, Oo waxaan helaa aqoon iyo digtoonaan.
13 Herrans fruktan hatar det arga, högfärd, högmod och ondan väg; och jag kan icke lida en vrångan mun.
Rabbiga ka cabsashadiisu waa in sharka la naco. Kibirka, iyo madaxweynaanta, iyo jidka sharka, Iyo afka qalloocan ayaan anigu necbahay.
14 Mitt är både råd och dåd; jag hafver förstånd och magt;
Talo iyo xigmad anigaa iska leh, Oo waxaan ahay waxgarasho, xoogna waan leeyahay.
15 Genom mig regera Konungarna, och rådherrarna stadga rätthet.
Boqorradu gacantayday wax ku xukumaan, Oo amiirraduna amarkaygay garta ku gooyaan.
16 Genom mig råda Förstarna, regenter och alle domare på jordene.
Taliyayaasha iyo saraakiisha iyo weliba xaakinnada dunida oo dhammuna Anigay wax iigu taliyaan.
17 Jag älskar dem som mig älska; och de som mig bittida söka, de finna mig.
Anigu kuwa i jecel waan jeclahay, Oo kuwa aad iyo aad ii doonaana way i heli doonaan.
18 Rikedom och ära är när mig, varaktigt gods och rättfärdighet.
Anigaa iska leh taajirnimo iyo sharaf. Iyo weliba maal raagaya iyo xaqnimoba.
19 Min frukt är bättre än guld och fint guld, och min tilldrägt bättre än utkoradt silfver.
Midhahaygu way ka sii wanaagsan yihiin dahab, haah, oo xataa dahab aad u wanaagsan way ka sii wanaagsan yihiin, Oo waxa ii kordhaana way ka sii wanaagsan yihiin lacag la doortay.
20 Jag vandrar på rätta vägen, på domsens stigar;
Anigu waxaan ku socdaa jidka xaqnimada, Iyo waddooyinka garta dhexdooda,
21 Att jag skall väl besörja dem som mig älska, och uppfylla deras håfvor.
Si aan kuwa i jecel uga dhigo inay maal dhaxlaan, Oo aan khasnadahooda ugu buuxiyo.
22 Herren hafver haft mig i sina vägars begynnelse; förr hans gerningar var jag.
Rabbigu wuxuu i lahaan jiray bilowgii jidkiisa Iyo shuqulladiisii hore ka hor.
23 Jag är insatt af evighet, af begynnelsen, förr jordena.
Aniga aakhirada hore waa lay taagay, waxaan jiray bilowgii ugu horreeyey, Ama intaan dunidu jirin ka hor.
24 Då djupen ännu intet voro, då var jag allaredo beredd; då källorna icke ännu runno med vatten.
Anigu waxaan dhashay intaan moolal jirin ka hor, Iyo intaanay jirin ilo biyo ka buuxaan.
25 Förr än bergen grundad voro, förr än högarna, var jag beredd.
Intaan la qotomin buuraha Iyo kuraha ka hor ayaan anigu dhashay,
26 Han hade icke ännu gjort jordena, och hvad derpå är, eller jordenes berg.
Intaanuu isagu samayn dhulka iyo berrimmada, Amase ciiddii dunida ugu horraysay.
27 Då han beredde himmelen, var jag der; då han fattade djupen med sitt mål;
Markuu samooyinka hagaajiyey anigu waan joogay, Markuu xariijinta ku wareejiyey moolka dushiisa,
28 Då han befäste skyarna ofvantill; då han befäste djupsens källor;
Markuu cirka sare taagay, Markii ilaha moolku xoog yeesheen,
29 Då han satte hafvena sitt mål, och vattnena, att de icke skulle gå öfver sina befallning; då han lade jordenes grund;
Markuu badda xad u yeelay Si aan biyuhu amarkiisa ugu xadgudbin, Markuu aasaaskii dhulka dhigay,
30 Då var jag verkandes med honom, och hade mina lust dagliga, och spelade för honom alltid;
Markaas anigu isagaan dhinac joogay, anigoo ah sidii hawlhoggaamiye, Oo anigu maalin kasta faraxiisaan ahaa, Oo mar kasta hortiisaan ku rayrayn jiray;
31 Och spelade på hans jords krets, och min lust var med menniskors barn.
Waxaan ku rayrayn jiray inta dhulkiisa la degay, Oo waxaan ku farxi jiray binu-aadmiga.
32 Så hörer mig nu, min barn; salige äro de som min väg behålla.
Haddaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla; Waayo, waxaa barakaysan kuwa jidadkayga xajiya.
33 Hörer tuktan, och varer vise, och låter icke fara henne.
Edbinta dhegaysta, oo caqli yeesha, Oo ha diidina.
34 Säll är den menniska, som mig hörer, så att han vakar vid mina dörr dagliga, att han vaktar vid min dörrträ.
Waxaa barakaysan ninka i maqla, Oo maalin kasta irdahayga igu dhawra, Oo albaabbadayda igu suga.
35 Den mig finner, han finner lifvet, och skall få behag af Herranom.
Waayo, ku alla kii i helaa wuxuu helaa nolol, Oo Rabbiguna raalli buu ka ahaan doonaa.
36 Men den som syndar emot mig, han skadar sina själ; alle de mig hata, de älska döden.
Laakiinse kii igu dembaabaa naftiisuu wax yeelaa, Kuwa aniga i neceb oo dhammu waxay jecel yihiin dhimasho.
