Ordspråksboken 6

1 Min son, varder du lofvetsman för din nästa, så hafver du häktat dina hand intill en främmanda;

ڕۆڵە، ئەگەر بووی بە کەفیلی دراوسێکەت، ئەگەر لەگەڵ بێگانەیەک تەوقەت کرد،

2 Du äst invefvad med dins muns tal, och gripen uti dins muns ord.

ئەگەر بە داوی قسەکانی دەمتەوە بوویت، بە قسەی دەمی خۆت پێوە بوویت،

3 Så gör dock, min son, alltså, och undsätt dig; ty du äst kommen dinom nästa i händer; löp, skynda dig, och drif din nästa.

ڕۆڵە، ئەمە بکە و فریای خۆت بکەوە، چونکە ژێردەستەی دراوسێکەت بوویت، بڕۆ، خۆت نزم بکەرەوە و لە هاوڕێکەت بپاڕێوە.

4 Låt icke din ögon sofva, eller din ögnahvarf sömnig vara.

خەو مەدە چاوەکانت و پێڵووەکانت خەواڵوو نەبن.

5 Uthjelp dig, såsom en rå utu handene, och såsom en fogel utu foglafängarens hand.

وەک مامز خۆت لە دەست ڕاوچی دەرباز بکە، وەک چۆلەکە لە تەڵەی ڕاوچی.

6 Gack bort till myrona, du later; se uppå hennes seder, och lär.

ئەی تەمبەڵ، بڕۆ لای مێروولە، بڕوانە ڕێگاکانی و ببە بە دانا.

7 Ändock hon ingen Första eller höfvitsman, eller herra hafver,

بێ ئەوەی پێشەوا و کوێخا و فەرمانڕەوای هەبێت،

8 Tillreder hon dock likväl sitt bröd om sommaren, och samkar sin mat i andene.

بەڵام لە هاویندا نانی خۆی ئەمبار دەکات و لە کاتی دروێنەدا خۆراکی خۆی کۆدەکاتەوە.

9 Huru länge ligger du, later? När vill du uppstå af dinom sömn?

ئەی تەمبەڵ، هەتا کەی پاڵدەدەیتەوە؟ کەی لە خەوەکەت هەڵدەستی؟

10 Ja, sof ännu litet, tag der ännu en sömn före; lägg ännu litet händerna tillhopa, att du må sofva;

کەمێک خەوتن، کەمێک خەواڵووبوون، کەمێکیش دەست تێکنان بۆ ڕاکشان،

11 Så skall fattigdomen med hast komma öfver dig, såsom en vandrare, och armod såsom en väpnad man.

ئینجا هەژاریت وەک چەتە دێت، نەبوونیشت وەک چەکدار.

12 En bedrägelig menniska, en skadelig man går med vrångom mun;

کەسی هیچوپووچ، پیاوی چەواشەکار، بە زمان خواری ڕەفتار دەکات،

13 Vinkar med ögonen, tecknar med foten, viser med fingren;

چاوی دەقوچێنێت و بەپێی ئاماژە دەکات و بە پەنجە دەریدەبڕێت،

14 Tänker alltid något ondt och argt i sitt hjerta, och kommer trätor åstad.

فێڵ لە دڵیدایە، خراپە دادەهێنێت، هەموو کاتێک ناکۆکی دەوروژێنێت.

15 Derföre skall honom hans ofärd hasteliga komma; och skall med snarhet sönderbråkad varda, så att der ingen hjelp vara skall.

لەبەر ئەوە لەپڕ لێی دەقەومێت، لەناکاو دەشکێت و چارەسەری نییە.

16 Si, sex stycke hatar Herren, och vid det sjunde hafver han en styggelse:

شەش شت هەن یەزدان ڕقی لێیانە، حەوتیش قێزەونە لەلای:

17 Högfärdig ögon, falsk tungo, händer som utgjuta oskyldigt blod;

چاوی بەفیز، زمانی درۆزن، دەستێک کە خوێنی بێتاوانی ڕشتبێت،

18 Hjerta som med arga list umgår, fötter som snare äro till att göra skada;

دڵێک پیلانی خراپ دابهێنێت، پێیەک بە پەلە بەرەو خراپەکاری ڕابکات،

19 Ett falskt vittne som icke skämmes att tala lögn, och den der träto emellan bröder åstadkommer.

شایەتی درۆزن درۆ بڵاو بکاتەوە و وروژێنەری ناکۆکی نێوان برایان.

20 Min son, bevara dins faders bud, och låt icke fara dine moders lag.

ڕۆڵە، ڕاسپاردەکانی باوکت بەجێبگەیەنە و فێرکردنەکانی دایکت پشتگوێ مەخە.

21 Bind dem tillhopa på ditt hjerta dageliga, och häng dem på din hals;

هەمیشە بە دڵتەوە گرێیان بدە و بە گەردنی خۆتەوە هەڵیانواسە.

22 När du går, att de leda dig; när du ligger, att de bevara dig; när du uppvaknar, att de äro ditt tal.

لە هاتوچۆکردنتدا ڕێنماییت دەکەن، لە ڕاکشانت چاودێریت دەکەن و کە خەبەریشت بووەوە دەتدوێنن،

23 Ty budet är en lykta, och lagen är ett ljus; och tuktans straff är lifsens väg;

چونکە ئەم ڕاسپاردانە چران و ئەم فێرکردنەش ڕووناکییە، سەرزەنشتی تەمبێکردنیش ڕێگای ژیانە،

24 På det du må bevarad blifva för en ond qvinno; för enes främmandes släta tungo.

بۆ ئەوەی لە ژنی بەدڕەوشت بتپارێزێت، لە زمانلووسی داوێنپیس.

25 Låt hennes dägelighet icke göra dig lusta i ditt hjerta, och förtag dig icke på hennes ögnahvarf.

لە دڵەوە ئارەزووی جوانییەکەی مەکە، با بە برژانگەکانی نەتبات،

26 Ty en sköka tager enom sitt bröd ifrå; men en gift qvinna fångar ädla lifvet.

چونکە ژنی لەشفرۆش وا دەکات پێویستیت بە نانێک بێت، بەڵام ژنی بەمێرد گیانی گرانبەهات ڕاودەکات.

27 Kan ock någor behålla eld i barmen, så att hans kläder icke brinna?

ئایا کەس دەتوانێت ئاگر لە باوەش بگرێت و جلەکانی نەسووتێت؟

28 Huru skulle någor gå på glöd, så att hans fötter icke brände varda?

یان بەسەر پشکۆدا بڕوات و پێیەکانی داغ نەبێت؟

29 Alltså går det honom, som till sins nästas hustru går; der blifver ingen ostraffad, den vid henne kommer.

ئاوایە ئەوەی بچێتە لای ژنی کەسێکی دیکە، هەرکەسێک دەستی لێ بدات بێ سزا نابێت.

30 Det är enom tjuf icke så stor skam, om han stjäl till att mätta sina själ, då honom hungrar;

سووکایەتی بە دز ناکرێت کە دزی دەکات بۆ خۆتێرکردن کاتێک کە برسییە.

31 Och om han gripen varder, gifver han det sjufaldt igen, och lägger dertill alla ägodelarna i sitt hus.

هەرچەندە کە لێی ئاشکرا بوو دەبێت حەوت قات بداتەوە، ئەگەر هەموو ماڵی خۆشی لەسەر دانابێت.

32 Men den som med ene qvinno hor bedrifver, han är en dåre, och förer sitt lif uti förderf.

بەڵام ئەوەی داوێنپیسی لەگەڵ ژنێک بکات تێنەگەیشتووە، هەرکەسێک وا بکات خۆی دەفەوتێنێت.

33 Dertill skall plåga och skam komma uppå honom, och hans skam skall intet utskrapad varda.

تووشی لێدان و سەرشۆڕی دەبێت و شەرمەزارییەکەی ناسڕێتەوە،

34 Ty mansens harm hafver nit, och skonar intet på hämndenes tid;

چونکە ئیرەیی پیاو دەوروژێنێت، لە ڕۆژی تۆڵەدا دەست ناگێڕێتەوە،

35 Och ser icke till någon person, den försona måtte; och tager intet vid, om du än mycket skänka ville.

چاوی لە هیچ قەرەبووێک نییە، بە دیاری ڕازی نابێت، ئەگەر بۆشی زیاد بکەیت.