Ordspråksboken 4

1 Hörer, min barn, edars faders tuktan, och akter uppå, att I mågen lära och kloke varda;

Hoort, gij kinderen! de tucht des vaders, en merkt op, om verstand te weten.

2 Ty jag gifver eder en god lärdom; öfvergifver icke min lag.

Dewijl ik ulieden goede leer geve, verlaat mijn wet niet.

3 Ty jag var mins faders son, späd, och den endaste for mine moder.

Want ik was mijns vaders zoon, teder, en een enige voor het aangezicht mijner moeder.

4 Och han lärde mig, och sade: Låt ditt hjerta anamma min ord; håll min bud, så får du lefva.

Hij nu leerde mij, en zeide tot mij: Uw hart houde mijn woorden vast, onderhoud mijn geboden, en leef.

5 Anamma vishet, anamma förstånd; förgät icke, och vik icke ifrå mins muns tal.

Verkrijg wijsheid, verkrijg verstand; vergeet niet, en wijk niet van de redenen mijns monds.

6 Öfvergif henne icke, så skall hon behålla dig; älska henne, så skall hon bevara dig;

Verlaat ze niet, en zij zal u behoeden; heb ze lief, en zij zal u bewaren.

7 Ty vishetenes begynnelse är, när man gerna hörer henne, och hafver klokhetena kärare, än alla ägodelar.

De wijsheid is het voornaamste; verkrijg dan wijsheid, en verkrijg verstand met al uw bezitting.

8 Akta henne högt, så skall hon upphöja dig, och skall komma dig till äro, om du hafver henne kär.

Verhef ze, en zij zal u verhogen; zij zal u vereren, als gij haar omhelzen zult.

9 Hon skall ditt hufvud härliga pryda, och hedra dig med en dägelig krono.

Zij zal uw hoofd een aangenaam toevoegsel geven, een sierlijke kroon zal zij u leveren.

10 Så hör, min son, och tag vid mitt tal, så skola din år mång varda.

Hoor, mijn zoon! en neem mijn redenen aan, en de jaren des levens zullen u vermenigvuldigd worden.

11 Jag vill föra dig på vishetenes väg; jag vill leda dig på rätta stigen;

Ik onderwijs u in den weg der wijsheid; ik doe u treden in de rechte sporen.

12 Så att, när du går, skall din gång icke varda dig tung, och när du löper, skall du icke stöta dig.

In uw gaan zal uw tred niet benauwd worden, en indien gij loopt, zult gij niet struikelen.

13 Anamma tuktan, öfvergif henne icke; bevara henne, ty hon är ditt lif.

Grijp de tucht aan, laat niet af; bewaar ze, want zij is uw leven.

14 Kom icke uppå de ogudaktigas stig, och träd icke uppå de ondas väg.

Kom niet op het pad der goddelozen, en treed niet op den weg der bozen.

15 Låt fara honom, och gack icke på honom; vik ifrå honom, och gack framom.

Verwerp dien, ga er niet door; wijk er van, en ga voorbij.

16 Ty de sofva icke, utan de hafva gjort illa, och gifva sig icke ro, utan de hafva gjort skada.

Want zij slapen niet, zo zij geen kwaad gedaan hebben; en hun slaap wordt weggenomen, zo zij niet iemand hebben doen struikelen.

17 Ty de föda sig af ogudaktigt bröd; och dricka af vrånghetenes vin.

Want zij eten brood der goddeloosheid, en drinken wijn van enkel geweld.

18 Men de rättfärdigas stig skin såsom ett ljus, hvilket framgår, och lyser allt intill fullan dag.

Maar het pad der rechtvaardigen is gelijk een schijnend licht, voortgaande en lichtende tot den vollen dag toe.

19 Men de ogudaktigas väg är såsom mörker, och de veta icke, hvar de fallande varda.

De weg der goddelozen is als donkerheid, zij weten niet, waarover zij struikelen zullen.

20 Min son, akta uppå min ord, och böj din öron till mitt tal.

Mijn zoon! merk op mijn woorden, neig uw oor tot mijn redenen.

21 Låt dem icke komma ifrå din ögon; behåll dem i ditt hjerta.

Laat ze niet wijken van uw ogen, behoud ze in het midden uws harten.

22 Ty de äro lif dem som finna dem, och helsosam deras hela kroppe.

Want zij zijn het leven dengenen, die ze vinden, en een medicijn voor hun gehele vlees.

23 Bevara ditt hjerta med all flit; ty derutaf går lifvet.

Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de uitgangen des levens.

24 Låt bort ifrå dig en ond mun, och vrånga läppar låt långt vara ifrå dig.

Doe de verkeerdheid des monds van u weg, en doe de verdraaidheid der lippen verre van u.

25 Låt din ögon se rätt fram för sig, och din ögnalock se rätt fram för dig.

Laat uw ogen rechtuit zien, en uw oogleden zich recht voor u heen houden.

26 Låt din fot gå lika, så går du visst.

Weeg den gang uws voets, en laat al uw wegen wel gevestigd zijn.

27 Vik hvarken på högra eller på venstra sidona; vänd din fot ifrå det ondt är.

Wijk niet ter rechter hand of ter linkerhand, wend uw voet af van het kwade.