Ordspråksboken 4

1 Hörer, min barn, edars faders tuktan, och akter uppå, att I mågen lära och kloke varda;

Luistert kinderen, naar wat vader leert; Let op, om inzicht te krijgen.

2 Ty jag gifver eder en god lärdom; öfvergifver icke min lag.

Ik prent u een gezonde leer in; Sla dus mijn lessen niet in de wind.

3 Ty jag var mins faders son, späd, och den endaste for mine moder.

Toen ik voor mijn vader nog een kind was, Een teer en enig kind onder het oog van mijn moeder,

4 Och han lärde mig, och sade: Låt ditt hjerta anamma min ord; håll min bud, så får du lefva.

Gaf hij mij onderricht en zeide tot mij: Neem mijn woorden ter harte, Neem mijn wenken in acht, en leef;

5 Anamma vishet, anamma förstånd; förgät icke, och vik icke ifrå mins muns tal.

Doe wijsheid, en doe inzicht op, Vergeet mijn woorden niet, En wijk er nimmer van af!

6 Öfvergif henne icke, så skall hon behålla dig; älska henne, så skall hon bevara dig;

Verwaarloos haar niet, zij zal u behoeden, Als ge haar liefhebt, u beschermen.

7 Ty vishetenes begynnelse är, när man gerna hörer henne, och hafver klokhetena kärare, än alla ägodelar.

Aanvang der wijsheid is: doe wijsheid op, Doe inzicht op, zoveel ge kunt;

8 Akta henne högt, så skall hon upphöja dig, och skall komma dig till äro, om du hafver henne kär.

Zij zal u verheffen, als ge haar hooghoudt, U aanzien verlenen, als ge haar omhelst;

9 Hon skall ditt hufvud härliga pryda, och hedra dig med en dägelig krono.

Zij vlecht om uw hoofd een sierlijke krans, En verrijkt u met een prachtige kroon!

10 Så hör, min son, och tag vid mitt tal, så skola din år mång varda.

Luister mijn zoon, neem mijn woorden aan, Opdat ge lange jaren moogt leven.

11 Jag vill föra dig på vishetenes väg; jag vill leda dig på rätta stigen;

Ik wijs u de weg van de wijsheid, Doe u de paden van het recht betreden.

12 Så att, när du går, skall din gång icke varda dig tung, och när du löper, skall du icke stöta dig.

Gaat ge daarop, dan zal men uw tred niet belemmeren, Snelt ge daar voort, dan struikelt ge niet.

13 Anamma tuktan, öfvergif henne icke; bevara henne, ty hon är ditt lif.

Houd onverzwakt vast aan de tucht, Neem haar in acht, want zij is uw leven.

14 Kom icke uppå de ogudaktigas stig, och träd icke uppå de ondas väg.

Begeef u niet op de weg der bozen, Ga niet voort op het pad der zondaars;

15 Låt fara honom, och gack icke på honom; vik ifrå honom, och gack framom.

Laat ze liggen, ga er niet overheen, Mijd ze, ga ze voorbij!

16 Ty de sofva icke, utan de hafva gjort illa, och gifva sig icke ro, utan de hafva gjort skada.

Want ze rusten niet, of ze moeten kwaad kunnen doen, Ze gaan niet slapen, eer ze iemand hebben doen struikelen;

17 Ty de föda sig af ogudaktigt bröd; och dricka af vrånghetenes vin.

Ze eten het brood der boosheid, En drinken de wijn der geweldenarij.

18 Men de rättfärdigas stig skin såsom ett ljus, hvilket framgår, och lyser allt intill fullan dag.

Maar de weg der deugdzamen is als het morgenlicht, Dat gaandeweg opklaart, tot het dag is geworden.

19 Men de ogudaktigas väg är såsom mörker, och de veta icke, hvar de fallande varda.

De weg der bozen gelijkt op een donkere nacht, Ze weten niet, waarover ze struikelen;

20 Min son, akta uppå min ord, och böj din öron till mitt tal.

Mijn zoon, schenk uw aandacht aan wat ik ga zeggen, Leg uw oor te luisteren naar mijn woorden;

21 Låt dem icke komma ifrå din ögon; behåll dem i ditt hjerta.

Laat ze niet wijken uit uw ogen, Bewaar ze diep in uw hart;

22 Ty de äro lif dem som finna dem, och helsosam deras hela kroppe.

Want ze zijn het leven voor hem, die ze vindt, Voor heel zijn lichaam genezing.

23 Bevara ditt hjerta med all flit; ty derutaf går lifvet.

Bewaak dus uw hart met de uiterste zorg, Want daar ligt de oorsprong des levens.

24 Låt bort ifrå dig en ond mun, och vrånga läppar låt långt vara ifrå dig.

Verwijder van u een onbetrouwbare mond, Houd verre van u venijnige lippen;

25 Låt din ögon se rätt fram för sig, och din ögnalock se rätt fram för dig.

Laat uw ogen vrij voor zich uitzien, Uw wimpers zich richten recht voor u uit.

26 Låt din fot gå lika, så går du visst.

Effen de weg voor uw voet, Geef richting aan uw wegen;

27 Vik hvarken på högra eller på venstra sidona; vänd din fot ifrå det ondt är.

Wijk niet af naar rechts of naar links, Houd uw voet verre van het kwaad.