< Ordspråksboken 31 >

1 Detta är Konung Lemuels ord, den lära, som honom hans moder lärde.
Төвәндикиләр, падиша Ләмуәлгә униң аниси арқилиқ вәһий билән кәлгән сөзләрдур; аниси бу сөзләрни униңға үгәткән:
2 Ack! min utkorade; ack! du mins lifs son; ack! min önskade son.
И оғлум, и мениң амриғим, қәсәмләр билән тилигән арзулуғум, мән саңа немә дәй?
3 Låt icke qvinnor få dina förmågo, och gack icke de vägar, der Konungar förderfva sig på.
Күч-қуввитиңни аял-хотунлар тәрипигә сәрп қилмиғин; Яки падишаларниму вәйран қилидиған ишларға берилгүчи болма!
4 O! icke Konungom, Lemuel; gif icke Konungom vin dricka, eller Förstom starka drycker;
И Ләмуәл, шарап ичиш падишаларға лайиқ әмәс, Әмирләргиму һараққа хумар болуш ярашмас.
5 Att de icke dricka, och förgäta rätthetena, och förvända de elända menniskors sak.
Болмиса улар шарап ичип, [муқәддәс] бәлгүлимиләрни унтуп, Бозәк бәндиләрниң һәққини астин-үстүн қиливетиши мүмкин.
6 Gif starka drycker dem som förgöras skola, och vin bedröfvadom själom;
Күчлүк һарақ өлгүси кәлгәнләргә, һәсрәткә чөмгәнләргә берилсун!
7 Att de måga dricka, och förgäta sina vedermödo, och icke mer ihågkomma sin jämmer.
Улар шарапни ичип, мискинлигини унтуп, Қайтидин дәрд-әлимини есигә кәлтүрмисун!
8 Låt din mun upp för de dumbar, och för allas deras sak, som förlåtne äro.
Өзлири үчүн гәп қилалмайдиғанларға ағзиңни ачқин, Һалак болай дегәнләрниң дәвасидә гәп қил.
9 Låt din mun upp, och döm rätt, och hämnas den elända och fattiga.
Сүкүт қилма, улар үчүн лилла һөкүм қил, Езилгәнләрниң вә мискинләрниң дәрдигә дәрман бол.
10 Hvilkom en dygdelig qvinna beskärd är, hon är mycket ädlare, än aldrakosteligaste perlor.
Пәзиләтлик аялни ким тапалайду? Униң қиммити ләәл-яқутлардинму зор ешип чүшиду.
11 Hennes mans hjerta tör förlåta sig uppå henne, och bergning skall honom icke fattas.
Ериниң көңли униңға тайинип хатирҗәм туриду, У болғачқа ериниң алған олҗиси кам әмәстур!
12 Hon gör honom ljuft, och icke ledt, i alla sina lifsdagar.
У өмүр бойи еригә вападар болуп яхшилиқ қилиду, Уни зиянға учратмайду.
13 Hon brukar sig på ull och lin, och arbetar gerna med sina händer.
У қой жуңи вә кәндир тепип, Өз қоли билән җан дәп әҗир қилиду.
14 Hon är såsom ett köpmanskepp, som sina bergning fjerranefter hemtar.
У сода кемилиригә охшаш, [Аилини беқиштики] озуқ-түлүкләрни жирақ җайлардин тошуйду.
15 Hon står om nattene upp, och gifver sitt husfolk mat, och sina tjenarinnor deras del.
Таң йорумаста у орнидин туриду, Аилисидикиләргә йемәклик тәйярлайду, Хизмәткар-дедәкләргә несивисини тәқсим қилиду.
16 Hon tänker på en åker, och köper honom; och planterar en vingård af sina händers frukt.
У бир парчә етизни өзи көрүп алиду; Қоли билән жиққан дарамәттин у бир үзүмзар бена қилиду.
17 Hon gjordar sina länder fast, och stärker sina armar.
[Ишқа қарап] у белини күч билән бағлар, Биләклирини күчләндүрәр;
18 Hon märker, hvar hennes handel kan hafva förkofring; hennes lykta utsläckes icke om nattena.
Өз ишиниң пайдилиқлиғиға көзи йетәр, Кечичә чириғини өчүрмәй иш қилар.
19 Hon räcker ut sina hand till rocken, och hennes finger fatta tenen.
У қоллири билән чақни чөрәр, Бармақлири жип урчуқини тутар.
20 Hon utsträcker sina händer till den fattiga, och räcker sina hand dem torftiga.
Аҗизларға ярдәм қолини узитар; Һаҗәтмәнләргә қоллирини созар.
21 Hon fruktar icke sino huse för snö; ty hela hennes hus hafver dubbel kläder.
Қар яққанда у аилиси тоғрилиқ әндишә қилмайду, Өйидикиләрниң һәммисигә қизил кийимләр кийдүрүлгән.
22 Hon gör sig täcken; hvitt silke, och purpur är hennes kläde.
Кариват япқучлирини өзи тоқуйду; Өзиниң кийим-кечәклири канап вә сөсүн рәхттиндур.
23 Hennes man är prisad i portomen, när han sitter när landsens äldsta.
Ериниң шәһәр дәрвазилирида абройи бар; Шу йәрдә у жуттики ақсақаллар қатаридин орун алиду.
24 Hon gör en kjortel, och säljer honom; ett bälte får hon krämarenom.
У нәпис канаптин кийим-кечәк тикип уни сатиду; Бәлвағларни тикип содигәрләрни тәминләйду.
25 Hennes prydning är, att hon renlig och flitig är; och framdeles skall hon le.
Кийими күч-қудрәт вә иззәт-һөрмәттур; У келәчәккә үмүт билән күлүп қарайду.
26 Hon upplåter sin mun med vishet, och på hennes tungo är täckelig lära.
Ағзини ачсила, дана сөз қилиду, Тилида меһриванә несиһәтләр бар.
27 Hon ser till, huru det i hennes hus tillstår, och äter icke sitt bröd i lättja.
Аилисидики ишлардин дайим хәвәр алиду, Бекарға нан йемәйду.
28 Hennes söner komma upp, och prisa henne saliga; hennes man lofvar henne.
Пәрзәнтлири орнидин туруп униңға бәхит-бәрикәт тиләйду; Ериму мубарәкләп уни махтап: —
29 Många döttrar samka rikedom; men du öfvergår dem alla.
«Пәзиләт билән яшиған аяллар көптур, Бирақ сән уларниң һәммисидинму ешип чүшисән» — дәйду.
30 Täckeligt och dägelig vara är intet; en qvinna, som Herran fruktar, den skall man lofva.
Гөзәллик сеһри алдамчидур, Һөсн-җамалму пәқәт бир көпүк, халас, Пәқәт Пәрвәрдигардин қорқидиған аялла махтилиду!
31 Hon skall rosad varda af sina händers frukt, och hennes gerningar skola lofva henne i portomen.
У өз меһнитиниң мевилиридин бәһримән болсун! Әҗирлири уни дәрвазиларда һөрмәт-шөһрәткә ериштүрсун!

< Ordspråksboken 31 >