Ordspråksboken 3
1 Min son, förgät icke min lag, och ditt hjerta behålle min bud;
Mijn zoon! vergeet mijn wet niet, maar uw hart beware mijn geboden.
2 Ty de skola skaffa dig långt lif, och god år, och frid.
Want langheid van dagen, en jaren van leven, en vrede zullen zij u vermeerderen.
3 Nåd och trohet skola icke förlåta dig. Häng dem på din hals, och skrif dem uti dins hjertas taflo;
Dat de goedertierenheid en de trouw u niet verlaten; bind ze aan uw hals, schrijf zij op de tafel uws harten.
4 Så skall du finna ynnest och klokhet, den Gudi och menniskom täck är.
En vind gunst en goed verstand, in de ogen Gods en der mensen.
5 Förlåt dig på Herran af allt hjerta, och förlåt dig icke uppå ditt förstånd;
Vertrouw op den HEERE met uw ganse hart, en steun op uw verstand niet.
6 Utan tänk uppå honom i allom dinom vägom, så skall han föra dig rätt.
Ken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden recht maken.
7 Låt dig icke tycka att du äst vis, utan frukta Herran, och vik ifrå det ondt är.
Zijt niet wijs in uw ogen; vrees den HEERE, en wijk van het kwade.
8 Det skall vara dinom nafla helsosamt, och vederqvicka din ben.
Het zal een medicijn voor uw navel zijn, en een bevochtiging voor uw beenderen.
9 Hedra Herran af dina ägodelar, och af all dins årsväxts förstling;
Vereer den HEERE van uw goed, en van de eerstelingen al uwer inkomsten;
10 Så skola dina lador fulla varda, och dine presser med must öfverflyta.
Zo zullen uw schuren met overvloed vervuld worden, en uw perskuipen van most overlopen.
11 Min son, förkasta icke Herrans tuktan, och var icke otålig, då han straffar;
Mijn zoon! verwerp de tucht des HEEREN niet, en wees niet verdrietig over Zijn kastijding;
12 Ty hvilken Herren älskar, honom straffar han, och hafver ett behag till honom, såsom en fader till sonen.
Want de HEERE kastijdt dengene, dien Hij liefheeft, ja, gelijk een vader den zoon, in denwelken hij een welbehagen heeft.
13 Säll är den menniska, som vishet finner, och den menniska, hvilko förstånd tillflyter.
Welgelukzalig is de mens, die wijsheid vindt, en de mens, die verstandigheid voortbrengt!
14 Ty det är bättre hafva henne än silfver, och hennes frukt bättre än guld.
Want haar koophandel is beter dan de koophandel van zilver, en haar inkomst dan het uitgegraven goud.
15 Hon är ädlare än perlor, och allt det du önska må, är henne icke likt.
Zij is kostelijker dan robijnen; en al wat u lusten mag, is met haar niet te vergelijken.
16 Långt lif är på hennes högra hand, på hennes venstra är rikedom och ära.
Langheid der dagen is in haar rechterhand, in haar linkerhand rijkdom en eer.
17 Hennes vägar äro lustige vägar, och alle hennes stigar äro frid.
Haar wegen zijn wegen der liefelijkheid, en al haar paden vrede.
18 Hon är lifsens trä allom dem som fatta henne; och salige äro de som hålla henne;
Zij is een boom des levens dengenen, die ze aangrijpen, en elkeen, die ze vast houdt, wordt gelukzalig.
19 Ty Herren hafver grundat jordena genom vishet, och genom sitt råd tillredt himmelen.
De HEERE heeft de aarde door wijsheid gegrond, de hemelen door verstandigheid bereid.
20 Genom hans ord äro djupen åtskild, och skyarna med dagg drypande vordne.
Door Zijn wetenschap zijn de afgronden gekloofd, en de wolken druipen dauw.
21 Min son, låt henne icke ifrå din ögon vika, så skall du lyckosam och klok varda.
Mijn zoon! laat ze niet afwijken van uw ogen; bewaar de bestendige wijsheid en bedachtzaamheid.
22 Det skall vara dine själs lif, och din mun skall täck vara.
Want zij zullen het leven voor uw ziel zijn, en een aangenaamheid voor uw hals.
23 Då skall du på dinom väg säker vandra, att din fot icke stöter sig.
Dan zult gij uw weg zeker wandelen, en gij zult uw voet niet stoten.
24 Lägger du dig, så skall du intet frukta dig, utan sofva sötliga;
Zo gij nederligt, zult gij niet schrikken; maar gij zult nederliggen en uw slaap zal zoet wezen.
25 Att du icke betorf frukta dig för hastig förskräckelse, eller för de ogudaktigas storm, då han kommer.
Vrees niet voor haastigen schrik, noch voor de verwoesting der goddelozen, als zij komt.
26 Ty Herren är din tröst; han bevarar din fot, att han icke fången varder.
Want de HEERE zal met uw hoop wezen, en Hij zal uw voet bewaren van gevangen te worden.
27 Neka dig icke att göra dem torftiga godt, om din hand af Gudi hafver magt sådant göra.
Onthoud het goed van zijn meesters niet, als het in het vermogen uwer hand is te doen.
28 Säg icke till din vän: Gack bort, och kom igen, i morgon vill jag gifva dig; der du dock det nu hafver.
Zeg niet tot uw naaste: Ga heen, en kom weder, en morgen zal ik geven, dewijl het bij u is.
29 Far icke efter att göra dinom vän ondt, den uppå god tro när dig bor.
Smeed geen kwaad tegen uw naaste, aangezien hij met vertrouwen bij u woont.
30 Kifva med ingom utan sak, om han dig intet ondt gjort hafver.
Twist met een mens niet zonder oorzaak, zo hij u geen kwaad gedaan heeft.
31 Följ icke en vrång man efter, och utvälj ingen af hans vägar;
Zijt niet nijdig over een man des gewelds, en verkies geen van zijn wegen.
32 Ty Herren stygges vid den affälliga, och hans hemlighet är när de fromma.
Want de afwijker is den HEERE een gruwel; maar Zijn verborgenheid is met den oprechte.
33 Uti dens ogudaktigas hus är Herrans förbannelse; men dens rättfärdigas hus varder välsignadt.
De vloek des HEEREN is in het huis des goddelozen; maar de woning der rechtvaardigen zal Hij zegenen.
34 Han skall bespotta de bespottare; men dem eländom skall han nåd gifva.
Zekerlijk, de spotters zal Hij bespotten, maar den zachtmoedigen zal Hij genade geven.
35 De vise skola ärfva äro; men om de galne än högt uppkomma, varda de likväl till skam.
De wijzen zullen eer beerven; maar elk een der zotten neemt schande op zich.
