Ordspråksboken 29
1 Hvilken som emot straff genstörtig är, han skall med hast förderfvad varda, utan all hjelp.
Iemand die hardnekkig blijft, ondanks vermaning, Wordt plotseling onherstelbaar gebroken.
2 När de rättfärdige månge äro, så glädes folket; men när den ogudaktige regerar, så suckar folket.
Als rechtvaardigen heersen, verheugt zich het volk; Als de boze regeert, zuchten de mensen.
3 Den som vishet älskar, han gläder sin fader; men den som skökor uppehåller, han mister sina ägodelar.
Een man, die de wijsheid liefheeft, is een vreugde voor zijn vader; Wie zich ophoudt met deernen, verkwist zijn vermogen.
4 En Konung upprätter landet genom rätt; men en girig förderfvar det.
Door rechtvaardigheid houdt een koning het land in stand; Wie veel belastingen heft, put het uit.
5 Den som smekrar med sin nästa, han utbreder ett nät för hans fötter.
Iemand die zijn naaste vleit, Spant een strik voor zijn voeten.
6 När en ond syndar, besnärjer han sig sjelf; men en rättfärdig fröjdar sig, och hafver glädje.
Op het pad van een booswicht ligt een valstrik, Maar de rechtvaardige loopt vrolijk voort.
7 Den rättfärdige känner den fattigas sak; den ogudaktige aktar ingen förnuft.
De rechtvaardige houdt rekening met de rechten der armen, De boze echter verstaat geen reden.
8 De bespottare föra en stad i olycko; men de vise stilla vrede.
Spotters steken een stad in brand, Wijzen bedaren het oproer.
9 När en vis med en dåra till handel kommer, han vare vred eller glad, så hafver han dock ingen ro.
Als een dwaas een rechtszaak heeft met een wijze, Is hij luidruchtig en vrolijk, maar heeft geen rust.
10 De blodgirige hata den fromma; men de rättfärdige vårda sig om hans själ.
Bloeddorstige mensen haten den deugdzame, De goeden zijn bezorgd voor zijn leven.
11 En dåre gjuter sin anda allan ut; men en vis man håller tillbaka.
De dwaas laat zijn toorn de vrije loop, De wijze houdt zijn gramschap inl.
12 En herre, som till lögn lust hafver, hans tjenare äro alle ogudaktige.
Als een vorst geloof schenkt aan leugentaal, Worden al zijn dienaren slecht.
13 Fattige och ockrare bo ibland hvarannan; begges deras ögon upplyser Herren.
Een arme en een geldschieter ontmoeten elkaar: Jahweh schenkt beiden het licht der ogen.
14 En Konung, som de fattiga troliga dömer, hans säte blifver evigliga beståndandes.
Als een koning de armen billijk behandelt, Staat zijn troon voor altijd sterk.
15 Ris och straff gifver vishet; men ett barn, som hafver sjelfsvåld, skämmer sina moder.
Een stok en een vermaning schenken wijsheid; Een kind, dat aan zichzelf is overgelaten, maakt zijn moeder te schande.
16 Der månge ogudaktige äro, der äro många synder; men de rättfärdige skola se deras fall.
Als de bozen regeren, tiert de misdaad; Als zij vallen, zien de rechtvaardigen met vreugde toe.
17 Tukta din son, så skall han vederqvicka dig, och göra dine själ vällust.
Tuchtig uw zoon, dan geeft hij u rust, En bezorgt hij u vreugde.
18 När Prophetien ute är, så förskingras folket; men väl är honom, som lagen vid magt håller.
Is er geen openbaring dan verwildert het volk; Gelukkig is het, als het de Wet onderhoudt!
19 En tjenare låter icke näpsa sig med ordom; förty, om han än förstår det, så tager han sig dock intet deraf.
Niet met woorden alleen moet ge een slaaf vermanen; Hij verstaat ze wel, maar doet er niet naar.
20 Ser du en, som snar är till att tala, det är mera hopp uppå en dåra, än uppå honom.
Ziet ge iemand, die overijld spreekt: Voor een dwaas is er meer hoop dan voor hem.
21 Om en tjenare varder af ungdom kräseliga hållen, så vill han sedan vara en herre.
Wie zijn slaaf van jongsaf verwent, Wordt tenslotte met ondank beloond.
22 En vredsam man kommer träto åstad, och en harmse man gör många synder.
Een opvliegend karakter sticht ruzie, Een driftkop misdraagt zich vaak.
23 Menniskones högfärd skall omstörta henne; men ära skall upphöja den ödmjuka.
Hoogmoed brengt een mens ten val, Ootmoed brengt hem tot eer.
24 Den som med tjufvar del hafver, hörer bannas; och säger icke till, han hatar sitt lif.
Wie met een dief deelt, is zijn eigen vijand: Omdat hij de vloek hoort, en de zaak toch niet aangeeft
25 Den som rädes för menniskom, han kommer på fall; men den som sig förlåter uppå Herran, han varder beskyddad.
Menselijk opzicht spant een strik; Maar wie op Jahweh vertrouwt, is veilig.
26 Månge söka ens Förstas ansigte; men hvars och ens dom kommer af Herranom.
Velen dingen naar de gunst van den koning, Maar Jahweh geeft ieder wat hem toekomt.
27 En orättfärdig man är dem rättfärdigom en styggelse; och den som på en rätt väg är, han är dens ogudaktigas styggelse.
De rechtvaardigen hebben een afschuw van zondaars, De bozen een afschuw van een eerlijk man. Aanhangsel. Woorden van Agoer.
