< Ordspråksboken 29 >

1 Hvilken som emot straff genstörtig är, han skall med hast förderfvad varda, utan all hjelp.
Məzəmmətlərə baxmayıb dikbaşlıq edən Birdən yıxılıb çarəsiz qalar.
2 När de rättfärdige månge äro, så glädes folket; men när den ogudaktige regerar, så suckar folket.
Salehlər artanda xalq sevinər, Pis hökmdar olanda xalq nalə çəkər.
3 Den som vishet älskar, han gläder sin fader; men den som skökor uppehåller, han mister sina ägodelar.
Hikmət sevən atasını sevindirər, Fahişələrə aşna olanın əlindən var-yoxu gedər.
4 En Konung upprätter landet genom rätt; men en girig förderfvar det.
Padşah ölkəni ədalətlə möhkəmləndirər, Ağır vergilər qoyansa ölkəni süqut etdirər.
5 Den som smekrar med sin nästa, han utbreder ett nät för hans fötter.
Bir kişi ki qonşusunu yağlı dilə tutur, Onun addımları üçün tor qurur.
6 När en ond syndar, besnärjer han sig sjelf; men en rättfärdig fröjdar sig, och hafver glädje.
Pisin günahı özünə tələdir, Saleh sevincindən haray çəkir.
7 Den rättfärdige känner den fattigas sak; den ogudaktige aktar ingen förnuft.
Saleh kasıbların haqqını görür, Pis adam bunu dərk etmir.
8 De bespottare föra en stad i olycko; men de vise stilla vrede.
Rişxəndçilər şəhəri çaxnaşdırar, Hikmətlilər isə qəzəbi yatırar.
9 När en vis med en dåra till handel kommer, han vare vred eller glad, så hafver han dock ingen ro.
Hikmətli səfehi məhkəməyə versə, Səfeh coşub lağ edər, dinclik gedər.
10 De blodgirige hata den fromma; men de rättfärdige vårda sig om hans själ.
Qana susayanlar kamil insana nifrət edər, Əməlisalehlər can qurtarar.
11 En dåre gjuter sin anda allan ut; men en vis man håller tillbaka.
Axmaq həddini aşıb özündən çıxar, Hikmətli səbirli dayanar.
12 En herre, som till lögn lust hafver, hans tjenare äro alle ogudaktige.
Hökmdar yalan sözə qulaq asarsa, Bütün xidmətçiləri şər insana çevrilər.
13 Fattige och ockrare bo ibland hvarannan; begges deras ögon upplyser Herren.
Yoxsul insan və zalım bir-birinə bir şeydə bənzəyir: Hər ikisinin gözlərini işıqlandıran Rəbdir.
14 En Konung, som de fattiga troliga dömer, hans säte blifver evigliga beståndandes.
Padşah kasıblara həqiqətlə hökm versə, Taxtı əbədi möhkəmlənər.
15 Ris och straff gifver vishet; men ett barn, som hafver sjelfsvåld, skämmer sina moder.
Kötək və məzəmmət hikmət gətirər, Özbaşına qalan uşaq anasını rüsvay edər.
16 Der månge ogudaktige äro, der äro många synder; men de rättfärdige skola se deras fall.
Pislər çoxalanda cinayət artar, Salehlər görəcək ki, onlar necə yıxılacaqlar.
17 Tukta din son, så skall han vederqvicka dig, och göra dine själ vällust.
Oğluna tərbiyə ver ki, canın dinc olsun, Könlün bundan ləzzət alsın.
18 När Prophetien ute är, så förskingras folket; men väl är honom, som lagen vid magt håller.
İlahi söz nazil olmayanda xalqda hərc-mərclik olar. Qanuna əməl edən nə bəxtiyardır!
19 En tjenare låter icke näpsa sig med ordom; förty, om han än förstår det, så tager han sig dock intet deraf.
Qula sözlə tərbiyə vermək olmaz, Çünki başa düşsə belə, qulaq asmaz.
20 Ser du en, som snar är till att tala, det är mera hopp uppå en dåra, än uppå honom.
Düşünmədən danışana baxmısanmı? Axmağa ondan artıq ümid var.
21 Om en tjenare varder af ungdom kräseliga hållen, så vill han sedan vara en herre.
Kim ərköyün qul böyütsə, Axırda bu ona dərd verər.
22 En vredsam man kommer träto åstad, och en harmse man gör många synder.
Qəzəbli insan dava yaradar, Kəmhövsələ günahı artırar.
23 Menniskones högfärd skall omstörta henne; men ära skall upphöja den ödmjuka.
İnsanı təkəbbürü alçaldar, İtaətkar şərəfə çatar.
24 Den som med tjufvar del hafver, hörer bannas; och säger icke till, han hatar sitt lif.
Oğruya qoşulan öz-özünə düşməndir, And içsə də, məhkəmədə həqiqəti söyləməz.
25 Den som rädes för menniskom, han kommer på fall; men den som sig förlåter uppå Herran, han varder beskyddad.
İnsandan qorxan özünü tələyə salar, Amma Rəbbə güvənən arxayın yaşar.
26 Månge söka ens Förstas ansigte; men hvars och ens dom kommer af Herranom.
Çoxu hökmdarın hüzurunu arzular, Amma insan ədaləti Rəbdə tapar.
27 En orättfärdig man är dem rättfärdigom en styggelse; och den som på en rätt väg är, han är dens ogudaktigas styggelse.
Salehlər haqsızlardan, Pis insanlarsa əməlisalehlərdən ikrah edər.

< Ordspråksboken 29 >