< Ordspråksboken 25 >

1 Desse äro ock Salomos Ordspråk, hvilka här tillsatt hafva Hiskia män, Juda Konungs.
Dit zijn ook spreuken van Salomo, die de mannen van Hizkia, den koning van Juda, uitgeschreven hebben.
2 Det är Guds ära ena sak fördölja; men Konungars ära är ena sak utransaka.
Het is Gods eer een zaak te verbergen; maar de eer der koningen een zaak te doorgronden.
3 Himmelen är hög, och jorden djup; men Konungars hjerta är oransakeligit.
Aan de hoogte des hemels, en aan de diepte der aarde, en aan het hart der koningen is geen doorgronding.
4 Man kastar bort slagget ifrå silfret, så varder der ett rent käril utaf.
Doe het schuim van het zilver weg, en er zal een vat voor den smelter uitkomen;
5 Man kastar ett ogudaktigt väsende bort ifrå Konungenom, så varder hans säte med rättfärdighet befäst.
Doe den goddelozen weg van het aangezicht des konings, en zijn troon zal door gerechtigheid bevestigd worden.
6 Pråla icke för Konungenom, och träd icke fram der de store stå.
Praal niet voor het aangezicht des konings, en sta niet in de plaats der groten;
7 Ty det är dig bättre, när man till dig säger: Gack hitupp; än att du skulle för Förstanom förnedrad varda, det din ögon se måste.
Want het is beter, dat men tot u zegge: Kom hier bovenaan, dan dat men u vernedere voor het aangezicht eens prinsen, dien uw ogen gezien hebben.
8 Var icke hastig till att träta: ty hvad vill du sedan göra, när din nästa dig skämt hafver?
Vaar niet haastelijk voort om te twisten, opdat gij misschien in het laatste daarvan niet wat doet, als uw naaste u zou mogen beschaamd hebben.
9 Handla dina sak med din nästa, och uppenbara icke ens annars hemlighet;
Twist uw twistzaak met uw naaste; maar openbaar het heimelijke van een ander niet;
10 På det att den det hörer icke skall tala dig illa till, och ditt onda rykte icke återvänder.
Opdat degene, die het hoort, u niet smade; want uw kwaad gerucht zou niet afgekeerd worden.
11 Ett ord i sinom tid taladt är såsom ett gyldene äple uti silfskålom.
Een rede, op zijn pas gesproken, is als gouden appelen in zilveren gebeelde schalen.
12 Den som en visan straffar, och han lyder honom, det är såsom en gyldene örnaring, och ett gyldene halsband.
Een wijs bestraffer bij een horend oor, is een gouden oorsiersel, en een halssieraad van het fijnste goud.
13 Lika som snököld i andstiden, så är ett troget bådskap honom, som det sändt hafver, och vederqvicker sins herras själ.
Een trouw gezant is dengenen, die hem zenden, als de koude der sneeuw ten dage des oogstes; want hij verkwikt zijns heren ziel.
14 Den der mycket talar, och håller intet, är såsom ett moln och väder utan regn.
Een man, die zichzelven beroemt over een valse gift, is als wolken en wind, waar geen regen bij is.
15 Genom tålamod varder en Förste blidkad, och en len tunga stillar hårdhetena.
Een overste wordt door lankmoedigheid overreed; en een zachte tong breekt het gebeente.
16 Finner du hannog, så ät så mycket som behöfves af honom, att du icke för mätt varder, och spyr det ut.
Hebt gij honig gevonden, eet dat u genoeg is; opdat gij misschien daarvan niet zat wordt, en dien uitspuwt.
17 Drag din fot tillbaka ifrå dins nästas hus; han måste ledas vid dig, och varda dig vred.
Spaar uw voet van het huis uws naasten, opdat hij niet zat van u worde, en u hate.
18 Den som emot sin nästa falskt vittnesbörd talar, han är ett spjut, svärd och skarp pil.
Een man, tegen zijn naaste een valse getuigenis sprekende, is een hamer, en zwaard, en scherpe pijl.
19 Föraktarens hopp i nödenes tid är såsom en rutten tand, och en oviss fot.
Het vertrouwen op een trouweloze, ten dage der benauwdheid, is als een gebroken tand en verstuikte voet.
20 Den för ett bedröfvadt hjerta visor qväder, det är såsom en sönderrifven klädnad om vintren, och ättika på krito.
Die liederen zingt bij een treurig hart, is gelijk hij, die een kleed aflegt ten dage der koude, en als edik op salpeter.
21 Hungrar din ovän, så spisa honom med bröd; törstar han, så gif honom vatten dricka;
Indien dengene, die u haat, hongert, geef hem brood te eten; en zo hij dorstig is, geef hem water te drinken;
22 Ty du samkar kol tillhopa uppå hans hufvud, och Herren vedergäller dig det.
Want gij zult vurige kolen op zijn hoofd hopen, en de HEERE zal het u vergelden.
23 Nordanväder gör storm, och en hemlig tunga gör ett oblidt ansigte.
De noordenwind verdrijft den regen, en een vergramd aangezicht de verborgen tong.
24 Det är bättre att sitta uti en vrå på taket, än när en trätosamma qvinno i ett stort nus.
Het is beter te wonen op een hoek van het dak, dan met een kijfachtige huisvrouw, en dat in een huis van gezelschap.
25 Ett godt rykte utaf fjerran land är lika som kallt vatten ene törstigo själ.
Een goede tijding uit een ver land is als koud water op een vermoeide ziel.
26 En rättfärdig, som för enom ogudaktigom faller, är såsom en rörd brunn och en förderfvad källa.
De rechtvaardige, wankelende voor het aangezicht des goddelozen, is een beroerde fontein, en verdorven springader.
27 Den som för mycken hannog äter, det är icke godt; och den svår ting utransakar, det varder honom för svårt.
Veel honigs te eten is niet goed; maar de onderzoeking van de heerlijkheid van zulke dingen is eer.
28 En man, som sin anda icke hålla kan, han är såsom en öppen stad utan murar.
Een man, die zijn geest niet wederhouden kan, is een opengebrokene stad zonder muur.

< Ordspråksboken 25 >