< Ordspråksboken 24 >
1 Följ icke onda menniskor, och begär icke att vara när dem.
Wees niet afgunstig op booswichten, Verlang niet naar hun gezelschap;
2 Ty deras hjerta står efter skada, och deras läppar råda till ondt.
Want wat zij willen is geweld, Wat zij bespreken, is onheil.
3 Genom vishet varder ett hus bygdt, och genom förstånd vid magt hållet.
Door wijsheid wordt een huis gebouwd, Door inzicht houdt het stand;
4 Genom skickelig hushållning varda husen full med allahanda kosteliga och härliga rikedomar.
Door kunde worden de kamers vol Van allerlei kostbaar en prettig bezit.
5 En vis man är stark, och en förnuftig man är mägtig af krafter.
Een wijze is meer waard dan een sterke, Een man van ervaring meer dan een krachtmens;
6 Ty med råd måste man örlig föra; och der månge rådgifvare äro, der är segren.
Want alleen met overleg wordt een oorlog gevoerd, De zege bevochten door rijp beraad.
7 Vishet är dem galna allt för hög; han tör icke upplåta sin mun i portenom.
Voor een dwaas is de wijsheid te hoog; Daarom doet hij in de poort zijn mond niet open.
8 Den sig sjelfvom skada gör, honom kallar man väl en hufvudskalk.
Wie op kwaad zint, Wordt een gluiperd genoemd.
9 Ens dåras tanke är synd, och en bespottare är en styggelse för menniskomen.
De gedachten van een dwaas zijn zondig, Een spotter is voor de mensen een gruwel.
10 Den är icke stark, som i nödene icke fast är.
Gedraagt ge u slap, als het u goed gaat, Dan schieten in moeilijke tijden uw krachten te kort.
11 Hjelp dem som man döda vill, och drag dig icke undan för dem som man dräpa vill.
Red hen, die ter dood worden gebracht; Bevrijd hen, die naar de plaats van terechtstelling wankelen.
12 Säger du: Si, vi förståt intet; menar du, att den der hjertan vet, märker det icke; och den der på själena akt hafver, känner det icke; och lönar menniskone efter hennes gerningar?
Al zegt ge: "Och, we wisten het niet," Zou Hij, die de harten peilt, het niet merken, Hij, die uw leven beschermt, het niet weten, En den mens niet naar zijn werken vergelden?
13 Ät, min son, hannog, ty det är godt; och hannogskaka är söt i dinom hals.
Mijn zoon, eet honing, want die smaakt goed; Honingzeem is zoet voor het gehemelte:
14 Alltså lär vishetena för dina själ; när du finner henne, så varder det framdeles väl gåendes, och ditt hopp skall icke fåfängt vara.
Zo is ook de kennis goed voor uw hart, En de wijsheid voor uw ziel. Vindt ge haar, dan is er toekomst, En wordt uw verwachting niet beschaamd.
15 Vakta icke, såsom en ogudaktig, uppå dens rättfärdigas hus; förspill icke hans hvilo.
Booswicht, loer niet op de woning van den rechtvaardige, Beproef niet, zijn verblijf te vernielen;
16 Ty en rättfärdig faller sju resor, och står åter upp; men de ogudaktige falla uti olycko.
Want al valt de rechtvaardige zevenmaal, hij staat weer op, Maar de bozen blijven liggen in het kwaad.
17 Gläd dig icke öfver dins oväns fall, och ditt hjerta fröjde sig icke öfver hans olycka.
Als uw vijand valt, moet ge u niet verheugen, Als hij struikelt, u niet verblijden;
18 Herren måtte det se, och honom det illa behaga, och vända sina vrede ifrå honom.
Want als Jahweh het ziet, mishaagt het Hem, En wendt Hij zijn gramschap van hem op u af.
19 Vredgas icke öfver den onda, och haf icke nit öfver de ogudaktiga.
Erger u niet over hen, die kwaad doen, Wees niet jaloers op booswichten;
20 Ty den onde hafver intet till hoppandes, och de ogudaktigas lykta skall utslockna.
Want voor den booswicht is er geen toekomst, De lamp der bozen gaat uit.
21 Min son, frukta Herran och Konungen, och blanda dig icke ibland de upproriska.
Mijn zoon, vrees Jahweh en den koning, Houd u niet met nieuwlichters op;
22 Ty deras förderf skall med hast uppstiga; och ho vet, när begges olycka kommer?
Want plotseling daagt hun ongeluk, Wie weet, wat hun einde zal zijn?
23 Detta kommer ock ifrå de visa. Anse personen i domenom är icke godt.
Ook de volgende spreuken zijn van wijzen. Partijdigheid in een rechtszaak is nooit goed
24 Den som till den ogudaktiga säger: Du äst from; honom banna menniskorna, och folket hatar honom.
Wie tot een schuldige zegt: ge hebt gelijk, De volkeren zullen hem verwensen, De naties hem vloeken.
25 Men de som straffa honom, de behaga väl; och en rik välsignelse kommer öfver dem.
Maar die hem bestraffen, gaat het goed, Op hen rust zegen en voorspoed;
26 Ett redeligit svar är såsom ett ljuft kyssande.
Een kus op de lippen krijgt hij, Die een rechtvaardige uitspraak doet.
27 Beställ din ärende ute, och bruka din åker; sedan bygg ditt hus.
Stel orde op uw werk buitenshuis, Maak, dat het klaar is op uw akker; Neem dan eerst een vrouw En bouw u een huis.
28 Var icke vittne utan sak emot din nästa, och bedrag icke med dinom mun.
Leg geen valse getuigenis af tegen uw naaste, Waarom zouden uw lippen bedriegen?
29 Säg icke: Såsom man gör mig, så vill jag göra igen, och vedergälla hvarjom och enom hans gerning.
Zeg niet: "Zoals hij mij heeft gedaan, zal ik hem doen; Ik zet den man zijn daden betaald."
30 Jag gick framom dens latas åker, och om dens galnas vingård;
Ik kwam eens langs de akker van een luiaard, Langs de wijngaard van een dwaas;
31 Och si, der var icke annat än nässlor på, och stod full med tistel, och muren var omkullfallen.
En zie: hij was geheel met onkruid begroeid, De grond met distels bedekt, En de stenen muur lag in puin.
32 Då jag det såg, lade jag det på hjertat, och skådade, och lärde deraf.
Toen ik dat zag, nam ik het ter harte; Toen ik dat merkte, heb ik er deze les uit getrokken:
33 Du vill ännu något litet sofva, och ännu något litet sömnig vara, och ännu litet sammanlägga händerna till att hvila;
Nog even slapen, nog even soezen, Nog even in bed de handen over elkaar;
34 Men din armod skall komma dig, såsom en vandrare, och din fattigdom, såsom en väpnad man.
Dan overvalt u de armoe als een zwerver, Het gebrek als een rover.