Ordspråksboken 22
1 Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.
Lepsze jest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyjaźń lepsza, niż srebro i złoto.
2 Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.
Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem.
3 Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.
Ostrożny widząc złe ukrywa się; ale prostacy wprost idąc wpadają w szkodę.
4 Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.
Pokory i bojaźni Pańskiej nagrodą jest bogactwo, i sława i żywot.
5 Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.
Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich.
6 Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.
Ćwicz młodego według potrzeby drogi jego; bo gdy się zstarzeje, nie odstąpi od niej.
7 Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.
Bogaty nad ubogimi panuje; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza.
8 Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.
Kto sieje nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu jego ustanie.
9 Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.
Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.
10 Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.
Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohańbienie.
11 Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.
Kto miłuje czystość serca, a jest wdzięczność w wargach jego, temu król przyjacielem będzie.
12 Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.
Oczy Pańskie strzegą umiejętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca.
13 Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.
Leniwiec mówi: Lew na dworzu, w pośród ulicy bym był zabity.
14 Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.
Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.
15 Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.
Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego.
16 Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.
Kto ciemięży ubogiego, aby sobie przysporzył, także kto daje bogatemu: pewnie zubożeje.
17 Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.
Nakłoń ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;
18 Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.
Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;
19 Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.
Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyń.
20 Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;
Izalim ci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umiejętności,
21 På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?
Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali.
22 Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.
Nie odzieraj nędznego, przeto że nędzny jest; ani ubogiego w bramie uciskaj.
23 Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.
Albowiem Pan się podejmie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają.
24 Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;
Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj,
25 Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.
Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję.
26 Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.
Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi;
27 Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.
Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?
28 För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.
Nie przenoś starej granicy, którą uczynili ojcowie twoi.
29 Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.
Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.
