Ordspråksboken 22
1 Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.
De naam is uitgelezener dan grote rijkdom, de goede gunst dan zilver en dan goud.
2 Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.
Rijken en armen ontmoeten elkander; de HEERE heeft hen allen gemaakt.
3 Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.
Een kloekzinnig mens ziet het kwaad, en verbergt zich; maar de slechten gaan henen door, en worden gestraft.
4 Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.
Het loon der nederigheid, met de vreze des HEEREN, is rijkdom, en eer, en leven.
5 Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.
Doornen en strikken, zijn in den weg des verkeerden; die zijn ziel bewaart, zal zich verre van die maken.
6 Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.
Leer den jongen de eerste beginselen naar den eis zijns wegs; als hij ook oud zal geworden zijn, zal hij daarvan niet afwijken.
7 Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.
De rijke heerst over de armen; en die ontleent, is des leners knecht.
8 Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.
Die onrecht zaait, zal moeite maaien; en de roede zijner verbolgenheid zal een einde nemen.
9 Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.
Die goed van oog is, die zal gezegend worden; want hij heeft van zijn brood den armen gegeven.
10 Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.
Drijf den spotter uit, en het gekijf zal weggaan, en het geschil met de schande zal ophouden.
11 Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.
Die de reinheid des harten liefheeft, wiens lippen aangenaam zijn, diens vriend is de koning.
12 Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.
De ogen des HEEREN bewaren de wetenschap; maar de zaken des trouwelozen zal Hij omkeren.
13 Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.
De luiaard zegt: Er is een leeuw buiten; ik mocht op het midden der straten gedood worden!
14 Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.
De mond der vreemde vrouwen is een diepe gracht; op welken de HEERE vergramd is, zal daarin vallen.
15 Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.
De dwaasheid is in het hart des jongen gebonden; de roede der tucht zal ze verre van hem wegdoen.
16 Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.
Die den arme verdrukt, om het zijne te vermeerderen, en den rijke geeft, komt zekerlijk tot gebrek.
17 Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.
Neig uw oor, en hoor de woorden der wijzen, en stel uw hart tot mijn wetenschap;
18 Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.
Want het is liefelijk, als gij die in uw binnenste bewaart; zij zullen samen op uw lippen gepast worden.
19 Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.
Opdat uw vertrouwen op den HEERE zij, maak ik u die heden bekend; gij ook maak ze bekend.
20 Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;
Heb ik u niet heerlijke dingen geschreven van allerlei raad en wetenschap?
21 På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?
Om u bekend te maken de zekerheid van de redenen der waarheid; opdat gij de redenen der waarheid antwoorden moogt dengenen, die u zenden.
22 Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.
Beroof den arme niet, omdat hij arm is; en verbrijzel den ellendige niet in de poort.
23 Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.
Want de HEERE zal hun twistzaak twisten, en Hij zal dengenen, die hen beroven, de ziel roven.
24 Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;
Vergezelschap u niet met een grammoedige, en ga niet om met een zeer grimmig man;
25 Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.
Opdat gij zijn paden niet leert, en een strik over uw ziel haalt.
26 Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.
Wees niet onder degenen, die in de hand klappen, onder degenen, die voor schulden borg zijn.
27 Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.
Zo gij niet hadt om te betalen, waarom zou men uw bed van onder u wegnemen?
28 För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.
Zet de oude palen niet terug, die uw vaderen gemaakt hebben.
29 Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.
Hebt gij een man gezien, die vaardig in zijn werk is? Hij zal voor het aangezicht der koningen gesteld worden; voor het aangezicht der ongeachte lieden zal hij niet gesteld worden.
