Ordspråksboken 22
1 Rykte är kosteligare än stor rikedom; och ynnest bättre än silfver och guld.
Een goede naam is meer waard dan een groot vermogen, Bemind te zijn is beter dan zilver en goud.
2 Rike och fattige måste vara ibland hvarannan; Herren hafver gjort dem alla.
Rijk en arm ontmoeten elkaar, Jahweh is hun aller Schepper.
3 Den kloke ser det onda, och tager sig vara; de oförnuftige löpa igenom, och få skada.
De wijze ziet onheil en trekt zich terug; De onnozelen lopen door, en moeten ervoor boeten.
4 Der man lider i Herrans fruktan, der är rikedom, ära och lif.
Het loon voor ootmoed en vreze voor Jahweh Is rijkdom, aanzien en leven.
5 Spjut och snaror äro på dens vrångas väg; men den som drager sig der långt ifrå, han bevarar sitt lif.
Doornen en strikken liggen op de weg van den valsaard; Wie zijn leven liefheeft, blijft er ver vandaan.
6 Såsom man vän ett barn, så låter det icke af, då det gammalt varder.
Oefen kinderen in de weg, die ze moeten gaan, Dan wijken ze ook in hun ouderdom er niet van af.
7 Den rike råder öfver de fattiga, och den som borgar, han är hans träl som lånar.
Wie rijk is, heerst over de armen; Wie leent, wordt de slaaf van wie uitleent.
8 Den som orätt sår, han skall uppskära vedermödo, och skall igenom sins ondskos ris förgås.
Wie onrecht zaait, zal onheil oogsten; De vrucht van zijn arbeid gaat te niet.
9 Ett mildt öga varder välsignadt; ty han gifver af sitt bröd dem fattiga.
Een vriendelijk mens wordt gezegend, Want hij deelt met den arme zijn brood.
10 Drif ut bespottaren, så kommer kifvet bort; så vänder igen träta och smälek.
Jaag den spotter weg, en het twisten houdt op, Er komt een eind aan vechten en schimpen.
11 Den som ett trofast hjerta hafver, och täckeliga talar, hans vän är Konungen.
De zuivere van harte wordt door Jahweh bemind, De vleier is de vriend van den koning.
12 Herrans ögon bevara godt råd; men föraktarens ord omstörter han.
De ogen van Jahweh houden vol kennis de wacht; Hij verijdelt de woorden van den zondaar.
13 Den late säger: Ett lejon är ute; jag måtte varda dräpen på gatone.
De luiaard zegt: Buiten loopt een leeuw, Midden op straat word ik nog verscheurd!
14 Ens skökos mun är en djup grop; dem Herren ogunstig är, han faller deruti.
Een diepe kuil is de mond van vreemde vrouwen; Op wien Jahweh vertoornd is, die valt erin.
15 Galenskap är i piltens hjerta; men tuktans ris drifver den långt ifrå honom.
Al zit de dwaasheid in het hart van een kind geworteld, De tuchtroede haalt ze er uit!
16 Den som den fattiga orätt gör, på det hans gods må mycket varda, han skall ock gifva enom rikom, och fattig varda.
Wie een arme verdrukt, brengt hem voordeel; Wie aan een rijkaard iets geeft, veroorzaakt gebrek
17 Böj din öron, och hör de visas ord, och lägg uppå hjertat mina läro.
Woorden van wijzen Neig uw oor en luister naar mijn woorden; Zet uw aandacht erop, om ze te leren kennen.
18 Ty det skall väl bekomma dig, om du dem när dig behåller; och de skola tillsammans genom din mun väl lyckas.
Het is goed, als ge ze ter harte neemt, En ze allen bestendig op uw lippen hebt.
19 Att ditt hopp skall vara intill Herran, måste jag dig om sådant dagliga förmana.
Opdat ge in Jahweh uw vertrouwen moogt stellen, Maak ik ze heden bekend, ook aan u!
20 Hafver jag icke margfaldeliga skrifvit dig före, med råd och läro;
Een dertigtal heb ik er voor u opgeschreven: Ze bevatten goede raad en ervaring;
21 På det jag skulle visa dig en vissan grund till sanningena, att du måtte kunna rätteliga svara dem som dig sända?
Ze leren u de waarheid en betrouwbare woorden, Zodat ge een goed antwoord kunt geven aan hen die u ondervragen
22 Beröfva icke den fattiga, ändock han fattig är; och undertryck icke den elända i portenom.
Buit een arme niet uit, omdat hij arm is, Trap in de poort niet op den kleinen man;
23 Ty Herren skall handla deras sak, och skall förtrycka deras förtryckare.
Want Jahweh zal het voor hen opnemen, En die hèn beroven, van het leven beroven.
24 Gif dig icke i sällskap med en vredsam man, och håll dig icke intill en grym man;
Sluit geen vriendschap met een driftkop, Laat u niet in met een heethoofd;
25 Att du tilläfventyrs icke lärer hans väg, och får dine själs förargelse.
Anders raakt ge vertrouwd met hun wegen, En zet ge een valstrik voor uzelf.
26 Var icke när dem som sina hand förpligta, och för skuld i borgan gå.
Behoor niet tot hen, die handslag geven, En borg blijven voor schulden;
27 Ty om du icke hafver till att betala, så tager man dina säng bort under dig.
Als ge niets hebt om te betalen, Haalt men het bed onder u weg.
28 För icke tillbaka de förra råmärke, som dine fäder gjort hafva.
Raak niet aan de eeuwenoude grenzen, Die uw voorvaderen hebben getrokken.
29 Ser du en man endigan i sin ärende, han skall stå för Konungenom; och skall icke stå för de oädla.
Ziet ge iemand die handig is met zijn werk, Hij komt bij koningen in dienst; Het gewone volk hoeft hij niet te dienen!
