Ordspråksboken 19

1 En fattig man, den i sine fromhet vandrar, är bättre än en vrång man med sina läppar, den dock en dåre är.

Éshtë më i mirë një i varfër që ecën në ndershmërinë e tij se sa ndonjë që është i çoroditur nga buzët dhe që është budalla.

2 Der man icke med förnuft handlar, der går det intet väl till; och den som snar är på fötterna, han stöter sig.

Përveç kësaj nuk është mirë që një shpirt të jetë pa dije; kush ecën me hapa të shpejta gabon rrugë.

3 Ens menniskos galenskap förförer hans väg, att hans hjerta emot Herran vredgas.

Budallallëku i njeriut e bën rrugën e tij të rrëshqitshme dhe zemra e tij pezmatohet kundër Zotit.

4 Gods gör många vänner; men den fattige varder af sinom vännom förlåten.

Pasuritë sigurojnë një numër të madh miqsh, por i varfëri ndahet nga vet miku i tij.

5 Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall icke undslippa.

Dëshmitari i rremë nuk do të mbetet pa u ndëshkuar dhe ai që thotë gënjeshtra nuk do të ketë shpëtim.

6 Månge vakta uppå Förstans person; och alle äro dens vänner, som skänker gifver.

Të shumtë janë ata që kërkojnë favorin e princit dhe të gjithë janë miq të atij që bën dhurata.

7 Den fattiga hata alle hans bröder, ja, ock hans vänner draga sig långt ifrå honom; och den som sig uppå ord förlåter, han får intet.

Të gjithë vëllezërit e të varfërit e urrejnë atë, aq më tepër largohen prej tij miqtë e vet. Ai mund t’u shkojë pas me fjalë, por ata nuk gjenden më.

8 Den der klok är, han älskar sitt lif; och den förståndige finner godt.

Kush fiton mënçuri do vetë jetën e tij dhe ai që mbetet i matur do të gjejë të mirën.

9 Ett falskt vittne blifver icke ostraffadt; och den der lögn dristeliga talar, han skall förgås.

Dëshmitari i rremë nuk do të mbetet pa u ndëshkuar, dhe ai që thotë gënjeshtra do të humbasë.

10 Dem galna höfves icke väl goda dagar, mycket mindre enom tjenare att råda öfver Förstar.

Të jetuarit në kënaqësi nuk i shkon budallait, dhe aq më pak një shërbëtori të sundojë mbi princat.

11 Den der tålig är, han är en klok menniska; och det är honom ärligit, att han odygd öfverse kan.

Mënçuria e bën njeriun të mos rrëmbehet shpejt nga zemërimi dhe është në lavdinë e tij t’i kapërcejë fyerjet.

12 Konungens ogunst är såsom ens ungs lejons rytande; men hans gunst är såsom dagg på gräs.

Zemërimi i mbretit është si ulërima e një luani, por favori i tij është si vesa mbi bar.

13 En galen son är sins faders sorg, och en trätosam qvinna ett stadigt drypande.

Një bir budalla është një fatkeqësi për të atin, dhe grindjet e vazhdueshme të bashkëshortes së tij janë si një e pikuar e vazhdueshme.

14 Hus och ägodelar ärfvas af föräldrom; men en förnuftig hustru kommer af Herranom.

Shtëpia dhe pasuritë janë trashëgimi nga etërit, por një bashkëshorte e mënçur vjen nga Zoti.

15 Lathet hafver sömn med sig, och en fåfäng själ skall hunger lida.

Përtacia të bën të biesh në një gjumë të thellë dhe njeriu i plogët do të vuajë nga uria.

16 Den som budet bevarar, han bevarar sitt lif; men den sin väg föraktar, han skall dö.

Kush respekton urdhërimin ruan jetën e tij, por ai që lë pas dore sjelljen e tij ka për të vdekur.

17 Den som förbarmar sig öfver den fattiga, han lånar Herranom; han skall vedergälla honom godt igen.

Ai që ka mëshirë për të varfërin i jep hua Zotit, i cili do t’ia kthejë ato që i ka dhënë.

18 Tukta din son, medan något hopp är; men låt icke dina själ dragas till att döda honom;

Ndëshko birin tënd sa ka shpresë, por mos u shty deri sa të shkaktosh vdekjen e tij.

19 Ty stor harm kommer skada åstad; derföre låt honom lös, så kan du mer tukta honom.

Njeriu shumë gjaknxehtë duhet të ndëshkohet si pasojë e kësaj, sepse po nuk u ndëshkua, ai do të bëhet edhe më tepër gjaknxehtë.

20 Hör råd, och tag vid tuktan, att du sedan må vis varda.

Dëgjo këshillën dhe prano mësimet, që ti të bëhesh i urtë për kusurin e ditëve të tua.

21 Mång anslag äro uti ens mans hjerta; men Herrans råd blifver beståndandes.

Ka shumë plane në zemrën e njeriut, por vetëm plani i Zotit do të mbetet i pandryshuar.

22 Menniskona pryder hennes välgerning; och en fattig man är bättre än en ljugare.

Ajo që dëshiron njeriu është mirësia dhe një i varfër vlen më tepër se një gënjeshtar.

23 Herrans fruktan fordrar till lifs; och skall mätt varda, att intet ondt skall hemsöka henne.

Frika e Zotit të çon në jetë; kush e ka do të mbetet i ngopur dhe nuk do të preket nga asnjë e keqe.

24 Den late gömmer sina hand i barmen, och förer henne icke till munnen igen.

Përtaci e zhyt dorën e tij në pjatë, por nuk arrin as ta çojë në gojë.

25 Slår man bespottaren, så blifver den fåkunnige vis; straffar man en förståndigan, så varder han förnuftig.

Godite tallësin dhe njeriu i thjeshtë do të bëhet mëndjehollë; qorto atë që ka mend dhe ai do të fitojë dituri.

26 Den som fadren förlägger, och modrena fördrifver, han är ett skamligit och förbannadt barn.

Kush përdor dhunë me të atin dhe dëbon nënen e tij, është një faqenxirë dhe me turp.

27 Låt af, min son, att höra den tuktan, som förer ifrå förnuftig Iäro.

Biri im, mos dëgjo më mësimet, dhe do të largohesh nga fjalët e diturisë.

28 Ett vrångt vittne bespottar domen; och de ogudaktigas mun uppslukar orätthetena.

Dëshmitari i lig tallet me drejtësinë dhe goja e të pabesëve gëlltit padrejtësinë.

29 Bespottarom är straff beredt, och slag på de dårars rygg.

Ndëshkimet janë përgatitur për tallësit dhe goditjet për kurrizin e budallenjve.