Ordspråksboken 17
1 En torr bete, der man låter sig med nöja, är bättre än ett fullt visthus med träto.
Een droge bete, en rust daarbij, is beter, dan een huis vol van geslachte beesten met twist.
2 En klok tjenare skall råda öfver snöplig barn, och skall utskifta arfvet emellan bröder.
Een verstandig knecht zal heersen over een zoon, die beschaamd maakt, en in het midden der broederen zal hij erfenis delen.
3 Såsom elden pröfvar silfret, och ugnen guld, alltså pröfvar Herren hjertan.
De smeltkroes is voor het zilver, en de oven voor het goud; maar de HEERE proeft de harten.
4 En ond menniska aktar uppå onda munnar, och en falsk menniska hörer gerna en skadelig tungo.
De boosdoener merkt op de ongerechtige lip; een leugenaar neigt het oor tot de verkeerde tong.
5 Den som den fattiga bespottar, han försmäder hans skapare; och den som gläder sig af annars ofärd, han skall icke ostraffad blifva.
Die den arme bespot, smaadt deszelfs Maker; die zich verblijdt in het verderf, zal niet onschuldig zijn.
6 De gamlas krona äro barnabarn, och barnas ära äro deras fäder.
De kroon de ouden zijn de kindskinderen, en der kinderen sieraad zijn hun vaderen.
7 Det står icke en dåra väl att tala om hög ting, mycket mindre en Första, att han gerna ljuger.
Een voortreffelijke lip past een dwaze niet, veelmin een prins een leugenachtige lip.
8 Gåfva är en ädelsten; hvart man henne bär, så främjar hon väl.
Het geschenk is in de ogen zijner heren een aangenaam gesteente; waarhenen het zich zal wenden, zal het wel gedijen.
9 Den som synd skyler, han förskaffar vänskap; men den som sakena röjer, han gör Förstar oens.
Die de overtreding toedekt, zoekt liefde; maar die de zaak weder ophaalt, scheidt den voornaamsten vriend.
10 Ord förskräcka mer en förståndigan, än hundrade hugg en dåra.
De bestraffing gaat dieper in den verstandige, dan den zot honderd maal te slaan.
11 Ett bittert hjerta söker efter att göra skada; men en grufvelig ängel skall komma öfver honom.
Zekerlijk, de wederspannige zoekt het kwaad; maar een wrede bode zal tegen hem gezonden worden.
12 Bättre är möta en björn, den ungarna borttagne äro, än enom dåra i hans galenskap.
Dat een beer, die van jongen beroofd is, een man tegemoet kome, maar niet een zot in zijn dwaasheid.
13 Den som vedergäller godt med ondo, af hans hus skall det onda icke återvända.
Die kwaad voor goed vergeldt, het kwaad zal van zijn huis niet wijken.
14 Begynnelse till träto är såsom ett vatten, det sig utskär; haf alltså du kif fördrag, förr än du der inmängd varder.
Het begin des krakeels is gelijk een, die het water opening geeft; daarom verlaat den twist, eer hij zich vermengt.
15 Den som den ogudaktiga dömer godan, och den som fördömer den rättfärdiga, de äro både Herranom en styggelse.
Wie den goddeloze rechtvaardigt, en den rechtvaardige verdoemt, zijn den HEERE een gruwel, ja, die beiden.
16 Hvad skall en dåre med penningar i handene, efter han icke hafver hjerta till att köpa vishet?
Waarom toch zou in de hand des zots het koopgeld zijn, om wijsheid te kopen, dewijl hij geen verstand heeft?
17 En vän älskar alltid, och en broder varder rönt i nödene.
Een vriend heeft te aller tijd lief; en een broeder wordt in de benauwdheid geboren.
18 Det är en dåre, som handena räcker, och går i borgan för sin nästa.
Een verstandeloos mens klapt in de hand, zich borg stellende bij zijn naaste.
19 Den som kif älskar, han älskar synd; och den sina dörr höga gör, han far efter olycko.
Die het gekijf liefheeft, heeft de overtreding lief; die zijn deur verhoogt, zoekt verbreking.
20 Ett vrångt hjerta finner intet godt; och den som en ond tungo hafver, han faller i olycko.
Wie verdraaid is van hart, zal het goede niet vinden; en die verkeerd is met zijn tong, zal in het kwaad vallen.
21 En dåre gör sig sjelf sorg, och en dåras fader hafver ingen glädje.
Wie een zot genereert, die zal hem tot droefheid zijn; en de vader des dwazen zal zich niet verblijden.
22 Ett gladt hjerta gör lifvet lustigt; men ett bedröfvadt sinne uttorkar benen.
Een blij hart zal een medicijn goed maken; maar een verslagen geest zal het gebeente verdrogen.
23 Den ogudaktige tager gerna hemliga gåfvor, till att böja rättsens väg.
De goddeloze zal het geschenk uit den schoot nemen, om de paden des rechts te buigen.
24 En förståndig man bär sig visliga åt; en dåre kastar ögonen hit och dit.
In het aangezicht des verstandigen is wijsheid; maar de ogen des zots zijn in het einde der aarde.
25 En galen son är sins faders grämelse, och sine modets bedröfvelse, den honom födt hafver.
Een zotte zoon is een verdriet voor zijn vader, en bittere droefheid voor degene, die hem gebaard heeft.
26 Det är icke godt att man oförrättar den rättfärdiga, eller att man slår Förstan, som rätt regerar.
Het is niet goed, den rechtvaardige ook te doen boeten, dat de prinsen iemand slaan zouden om hetgeen recht is.
27 En förnumstig man hafver hof med sitt tal, och en förståndig man håller sin anda.
Wie wetenschap weet, houdt zijn woorden in; en een man van verstand is kostelijk van geest.
28 Om en dåre tigde, vorde han ock vis räknad, och förståndig, om han munnen tillhölle.
Een dwaas zelfs, die zwijgt, zal wijs geacht worden, en die zijn lippen toesluit, verstandig.
